My Loving Maffia King

Hoofdstuk 29

Ik werd wakker van de zon die in mijn ogen scheen. Ik keek op. Ooh ja gordijnen vergeten dicht te doen gisteravond. Ik ging recht op zitten en rekte me uit. Ik keek naar Jay en zag dat hij nog vredig aan het slapen was. Ik pakte mijn telefoon van de oplader en maakte een paar foto's. Oké wat kan ik nu doen? Ga op verkenning uit! Het enige wat je van dit huis hebt gezien is de keuken, deze slaapkamer en de badkamer, de gang en dan de woonkamer ooh ja en de werkkamer van Jay. Ja waarom ook niet. Ik stapte voorzichtig uit bed en sloop de kamer uit zodat ik Jay niet zou wekken.

Ik liep de trap af en liep de woonkamer in. Ik had gister al gezien dat er nog een deur was dus laat ik die als eerst uitproberen. Ik liep naar de deur en opende hem. Ik kwam in een kamer met een grote zwarte vleugel. Ooh my god. Ik keek de kamer nog verder rond. Er stond ook een boekenkast. En er waren erg grote ramen die over de tuin uitkeken. Wow het is echt mooi. Ik draaide me weg van het raam en streelde de vleugel. Ik ging op de pianobank zitten en opende de klep. Ik streelde met mijn vingers zacht de toetsen en begon het liedje antidota van Faith Marie te spelen.

Ik hoorde geklap van achter me komen waardoor ik opstond van het bankje en geschrokken omkeek. Ik zag daar Jay, Draven en Lisa staan. 'Dat was echt prachtig.' Zei Lisa. 'Hoelang stonden jullie daar?' 'Het hele lied.' Zei Draven schouderophalend. 'Kun je nog een liedje spelen?' vroeg Jay. Ik knikte zwak. Ik zuchtte diep en nam weer plaats op de kruk en begon het liedje Inner Demons van Julia Brennan te spelen.

'Wow Angel je kan echt prachtig zingen!' zei Jay blij. Ik wuifde het weg. 'Waarom doe je het zo weinig?' vroeg Draven. Ik slikte. 'Mijn vader heeft me verboden te zingen.' zei ik. 'Wat? Waarom dat dan weer?' ik haalde mijn schouders op. 'Vroeger deed ik het de hele dag door met Faye. Iedereen genoot ervan. Maar toen ze er niet meer was en ik zong werd mijn vader boos. Hij vertelde me dat het beter is voor iedereen als ik stop met zingen. Zo loopt niemand gehoorbeschadiging op. Bla, bla, bla. En als ik zong dan kreeg ik een beating. Dat is de rede dat ik het niet zo vaak meer doe.'

'Misschien komt het omdat het hem doet denken aan Faye.' Zei Lisa. Ik knikte. 'Dat doet het mij ook maar dat is niet een rede om te stoppen met een van de dingen die ik het liefste doe.' Iedereen knikte. Mijn ogen schoten ineens open. 'Had ik jullie wakker gemaakt? Als dat zo is het spijt me heel erg!' 'Hey het is niet erg en ik was toch al wakker.' zei Jay. 'Ja wij ook. We wouden net waar beneden gaan toen ik jou de trap af zag lopen. We zijn je gevolgd. Dus je hebt ons niet gewekt. En als dat wel zo was. Ik vind het niet erg om zo gewekt te worden.' Zei Draven. Ik knikte traag.

'Hoe lang was jij al wakker Black?' vroeg ik met opgetrokken wenkbrauw. Hij moest lachen. 'Ik was al wakker toen je foto's van me ging maken.' 'Oeh betrapt girl!' zei Lisa lachend. Ik rolde met mijn ogen en deed de klep van de piano dicht en stond op. 'Kunnen we eten? Ik heb honger.' Iedereen moest lachen. Jay sloeg een arm om me heen en zo liepen we de keuken in. Ik rende zowat naar de koelkast en trok hem open. 'Pizza!' riep ik en trok de doos eruit en nam er een stuk uit die ik in mijn mond stopte. Iedereen keek me vragend aan. 'Wat?'

'Pizza als ontbijt?' 'Uh ja.' zei ik op en duh toon. 'Geef is een stuk.' Zei Jay. Ik schoof de doos naar hem toe en hij nam er een stuk uit en at hem op. 'Wow dit is het beste ontbijt ever!' ik grinnikte. 'Now you got me interested.' Zei Draven en hij pakte ook een stuk uit de doos even als Lisa. 'Wow nu wil ik alleen nog maar pizza als ontbijt!' riep Lisa blij uit. Ik grinnikte. 'Graag gedaan.' iedereen moest lachen.

'Zo hoe was het gister?' vroeg Lisa. 'Wel goed.' 'En dat is het. "Wel goed" kom op ik wil details!' riep ze. Ik moest lachen. 'Nou de jongens sproken de waarheid. Mijn vader is echt getrouwd met het lelijkste schepsel op aarde. Misschien kennen jullie haar wel.' zei ik schouderophalend. Draven en Lisa keken me vreemd aan. 'Het is de moeder van Kim.' Zei Jay. De monden van Draven en Lisa vielen helemaal open. 'Nee! Dat meen je niet! Die trol is je stiefmoeder?!' riep Lisa. Ik knikte. 'Jammer genoeg wel.' 'Maar dan zijn Kim en Saar je stiefzussen.' Zei Draven. Ik knikte. 'Wow wat heeft de wereld tegen jou?' ik haalde mijn schouders op. 'Misschien komt het door die ene keer dat ik het afval in de verkeerde container heb gegooid.' Iedereen moest lachen.

'Iedereen weet nu ook van Bear af.' zei ik terwijl ik met mijn ogen rolde. Lisa en Draven keken me vragend aan. 'Wie is Bear?' ik keek op. 'Had ik het jullie niet verteld?' 'Uh nope.' Ik zuchtte diep. 'Bear is mijn overleden zoontje.' 'Wat? Je had een zoontje?' ik knikte. 'Wow. Wat is er met hem gebeurd?' 'Zijn vader heeft hem vermoord. Vier weken voordat mijn moeder en zusje voor mijn ogen werden vermoord.' 'Damn. Heftig. Waarom heeft hij het gedaan?' vroeg Draven voorzichtig. Ik slikte. 'Dat was voor mij ook een raadsel tot gister. Hij had verkering met Saar.' 'Menno?!' ik knikte.

'Ik wist altijd al dat er iets niet pluis was met die gozer.' Zei Lisa. 'Oh nou snap ik ook waarom je me gister belde met de vraag of ik hem door de jongens kon laten opsporen.' Zei Draven knikkend. 'Maar. Maar wat was nou zijn reden om zijn ik bedoel jouw zoontje te vermoorden? Na zo'n daad kun je hem niet meer de vader noemen.' 'Het stond hem niet aan om al vader te worden.' Zei ik met traanogen. Hier gaan we weer hoor mensen. Wat is er toch met me aan de hand met al dat huilen? Normaal huil ik nooit! Misschien omdat je ze vertrouwt en bij ze op je gemak voelt? Ja maar dat heb ik ook bij de jongens? Dan weet ik het ook niet. Er werd voor mijn ogen gezwaaid.

'Huh?' vroeg ik verward. 'Je zat zoals gewoonlijk weer helemaal in je gedachten.' Zei Lisa. 'Heb je überhaupt wel gehoord wat ik zonet zei?' ik schudde langzaam mijn hoofd. Lisa rolde met haar ogen. 'Ik zei dat is echt geen reden om iemands leven te nemen. Helemaal een onschuldige baby. Hij was een baby toch?' vroeg ze. Ik knikte. 'Ik was eigenlijk nog zwanger van hem. Ik was namelijk een week later uitgerekend.' 'Wat de fuck. Hoe heeft hij het dan gedaan? De hele tijd tegen je buik aan lopen schoppen ofzo?!' ik knikte.

'Ik kreeg ook een schop tegen mijn hoofd en ging knock out. Ik werd wakker in het ziekenhuis en daar zeiden de artsen dat ik mijn zoontje was kwijtgeraakt. Ik heb hem nog vastgehouden. Hij was zo klein. Zo onschuldig. Een week later was de begrafenis en twee weken later ging ik weer naar school. En daar was er natuurlijk weer een roddel over me verspreid dat ik Bear had afgestaan voor adoptie omdat ik geen moeder wilde zijn. Of omdat ik alleen maar aan mezelf dacht en ik die kut school wou afmaken. Wat boeit mij die school nou?'

'Hoe oud was je toen je zwanger raakte van Bear?' vroeg Draven. Lisa zuchtte diep en rolde met haar ogen. 'Dude. Het was vier weken voordat haar zusje en moeder zijn vermoord. Nou dat was gister twee jaar terug. Ze is nu negentien dus negentien min twee is zeventien. En jij was goed in rekenen.' Zei ze zuchtend waardoor wij allemaal moesten lachen. 'Je bent er weer eens lekker bij.' zei Jay lachend. 'Weetje wat me is opgevallen?' zei Draven toen. 'Nope vertel het eens jongen.' Zei ik. 'Jay jij lacht weer. Dat heb je sinds je vijftiende niet meer gedaan.' 'Ja ook echt! Maar dat gebeurde pas toen je Lex hebt ontmoet.' Zei Lisa. 'Ik heb sinds vorige week ook weer voor het eerst echt gelachen in twee jaar.' zei ik.

'En zo zie je maar weer dat als je twee gebroken mensen bij elkaar brengt en ze verliefd worden je een power koppel hebt.' 'Yeah go Black Angel of Jaylex! Ik weet nog steeds niet welke shipnaam het wordt!' riep Lisa. Waardoor we allemaal moesten lachen. Ik hoorde een telefoon afgaan en zag dat Draven hem opnam.

'Yo zeg het maar... echt? Thanks man... ja dan zien we je zo... ja doei.' Hij hing op. Jay keek hem vragend aan. 'Ik neem aan dat het Alex was die belde.' Zei hij waardoor Draven knikte. 'En?' 'Ze hebben hem hoor.' Ik ging rechter zitten. 'Wie?' 'Menno. Hij zit nu bij ons vast.' ik kreeg een grijns op mijn gezicht en keek Jay aan. 'Ja Angel je mag zijn neus breken.' 'Yes!' riep ik blij. Iedereen moest lachen. 'Nou dan vertrekken we zo maar richting het warenhuis.' Zei Jay. Ik knikte.