My Loving Maffia King

Hoofdstuk 88

~ Een paar maanden later

Het is nu ondertussen zomervakantie. De examenuitslag heb ik ook al binnen. En je raad het wel. Ik ben geslaagd! Iedereen trouwens. Juan zat er zo over in dat hij zijn examens had verkloot maar hij had ze gewoon goed maakt.

De diplomering is ook geweest maar ik had daar niet zo'n behoefte aan dus ben niet gegaan. Ik bedoel, ik ben zwanger. En al die drukte voor en stom papier. No thanks. Ik heb mijn diploma overigens wel gekregen natuurlijk. Gewoon opgestuurd via de post. Super chill.

Morgan woont ook nog steeds bij ons. Jay heeft contact gehad met Molly over hoe het nou verder moet. En zij zei dat Morgan het zelf moest beslissen. Als ze het fijner vondt hier bij ons zou ze bij ons blijven en als ze terug wilde mocht ze terug komen. Morgan heeft overigens besloten dat ze liever bij ons wilde blijven. Ze heeft daar toch niets meer te zoeken. Alleen Molly. Molly vond het prima. Zolang ze maar gelukkig was maakte het haar niet uit.

"Ik zie haar wel weer eens verschijnen en kom zelf ook wel eens langs op bezoek." Had ze gezegd. Dus zogezegd zo gedaan. Morgan is bij ons ingetrokken. Reda is overigens eindelijk het huis uit! Jee! Hij heeft een eigen plek gevonden en heb eigenlijk sinds hij hier weg is niets meer van hem gehoord. Niet dat dat mij iets uit maakt. Ik kan die gozer niet uitstaan.

'Mama! Kom je zwemmen?' ik keek op van mijn boek en zag een kletsnatte Blake voor mijn voeten staan. 'Water is lekker warm! Morry en papa zijn ook zwemmen. Jij ook komen?' ik grinnikte en legde mijn boek weg. 'Dat zullen we dan maar doen. Of niet kerel?' 'Ja!' hij rende weer weg en sprong met een plons in het zwembad van ons tweede huis waar we de vakanties verblijven.

Ik stond met moeite op van mijn ligstoel en liep naar het zwembad waar ik me voorzichtig in liet zakken. 'Lukt dat Angel?' vroeg Jay. Ik knikte. 'Gaat prima. Nog iets verder. Ja.' Zei ik en stond in het zwembad. Morgan begon te lachen. 'Wat?' vroeg ik met opgetrokken wenkbrauw. 'Het is gewoon grappig om je zo te zien struggelen om het water in te komen.' Ik rolde met mijn ogen en spetterde haar nat. 'hey!' riep ze lachend. 'Krijg je ervan.' Grinnikte ik.

'Kijk mama! Ikke onderwater!' riep Blake en zwom onderwater naar me toe. Voor zover dat gaat dan met zwembandjes. 'Goed zo kerel!' zei ik toen Blake weer boven kwam. 'Goed he?' ik knikte. 'Super goed!' 'Hoorde je dat papa en Morry? Mama vindt mij super goed!' 'Maar dat ben je ook kleine.' Zei Morgan lachend. 'Yeah!' riep hij blij uit. Ik grinnikte en zwom naar de andere kant van het bad en leunde op de kant terwijl ik het uitzicht bewonderde.

'Waar zit je aan te denken?' vroeg Jay die me vanachter in een knuffel nam en met zijn hoofd op mijn schouder leunde. 'Aan het feit dat we in een paar weken ouders zijn van drie kinderen in plaats van een.' 'Ik kan niet geloven dat je over drie weken al uitgerekend bent!' zei hij enthousiast. Ja mensen je hoort het goed. Ik ben zevenendertig weken zwanger ondertussen.

'We gaan vanavond weer naar huis.' Ik knikte. 'I know. En ik kan niet wachten om de babykamer te zien! Ik kan niet geloven dat je me het gewoon hebt verboden om de kamer in te gaan.' Zei ik terwijl ik me naar hem omdraaide en mijn armen voor me uit kruiste. 'Nou ik wou het een verrassing houden. En vanavond als we thuis zijn krijg je hem te zien baby girl. Dat beloof ik.' 'Dat mag ook wel Black. Die kamer is al weken klaar!' Hij rolde met zijn ogen.

'Ik heb honger.' 'Baby girl. Je hebt net gegeten.' 'Ik heb honger Jay!' 'Oké, oké. Ik bestel wel pizza voor je.' 'Best husband ever.' 'Ja ja.' Jay zwom naar de kant en hees zichzelf het water uit waarna hij zijn telefoon pakte en weg liep. 'Wat papa doen?' 'Eten voor mama halen.' 'Maar wij net gegeten.' 'Mama heeft honger.' 'Oké. Maar niet te veel eten hoor! Dan word je dik!' 'Zeg je nou dat ik dik ben?' 'Nee! Ikke zei dat je dik wordt als je teveel eet!' ik rolde met mijn ogen. 'Ikke weer zwemmen. Doei mama!' en met dat zwom hij weer weg. Unbelievable.