My Loving Maffia King

Hoofdstuk 70

~ Drie weken later

Ik sloeg vermoeid de wekker af. Het is vandaag vrijdag en ook de dag dat we onze individuele opdracht om een liedje te schrijven moeten inleveren. Maar ik moet eerst Blake naar school brengen. Vandaag gaat Jay ook op zakenreis voor de maffia en dat duurt twee fucking weken. Ik ga hem zo missen. Hij gaat trouwens samen met Draven en Manuel. Dus die zijn de komende twee weken ook niet thuis.

Maar wie bedacht ook om even een vergadering te houden met de grootste maffialeiders in fucking Las Vegas?! Dat is fucking ver van huis. Natuurlijk was het de bedoeling dat ik ook mee zou gaan want iedere maffialeider komt met zijn vrouw of vriendin. Maar aangezien ik zwanger ben en er iemand voor Blake moet zorgen en we Reda daar niet mee vertrouwen, hebben we besloten dat ik niet mee ga maar als er iets is dat ze me kunnen skypen.

Ik zucht nog eens diep en stap uit bed. Ik ben ondertussen al zeventien bijna achttien weken zwanger. En dat kan ik goed voelen aan mijn rug. Ik loop de badkamer in en zet de douche aan en kleed me uit. Ik stap onder de warme stralen en voel mijn lichaam meteen ontspannen. Ik zet de massagestralen aan en richt ze op mijn rug. Ah dat is vele malen beter.

'Kom Blake. We moeten gaan.' 'Ikke al komen!' hij kwam aanrennen met zijn jasje aan en zijn rugzak om. 'Mama? Waar is papa?' 'Papa is werken schatje. Maar vandaag gaan we ook naar het vliegveld papa uitzwaaien. Hij moet weg voor zijn werk weet je nog?' hij knikte. 'Maar waarom wij niet mee?' 'Ach schatje. We gaan zeker een keer op vakantie met zijn allen goed?' hij knikte.

'Pinky zweer?' ik grinnikte en haakte mijn pink in de zijne. 'Pinky zweer.' 'Nou stap maar gauw in. Anders komen we te laat.' 'Oké mama!' hij klom in de auto en ging op zijn stoel zitten. Ik deed zijn gordel vast en stapte toen zelf ook in. Ik zette de muziek aan en reed weg naar school.

'Kom mama!' riep Blake en trok me bij mijn arm het schoolgebouw binnen. Ik grinnikte en liet mijn kleine prins zijn gang gaan. 'Moet ik helpen met je jas?' 'Nee ikke zelf.' Ik knikte en hing zijn tas aan de kapstok. Ik draaide me weer naar Blake om en zag dat hij aan het klungelen was. Hij keek me hopeloos aan. Ik glimlachte.

'Kom maar schat. Ik help je wel.' ik trok hem zijn jasje uit en hing die ook aan de kapstok. Blake stond ongeduldig op me te wachten. 'Kom nou!' 'Ik kom al.' Hij pakte me weer bij mijn hand vast en trok me het lokaal in. 'Blake!' riep een meisje. 'Ja mama Blake is er!' riep een ander jongetje. De twee kinderen kwamen aanrennen.

'Hey Alexa. Wou je straalt helemaal. Hoe gaat het ermee?' ik keerde me tot Loes. 'Ja goed. Beetje stres. Jay gaat namelijk op zakenreis naar Las Vegas met mijn broer en onze beste vriend. Maar dat is weer voor twee weken. Dus we zijn druk bezig met inpakken en alle kleine dingentjes afronden.' Ze knikte.

'Komt vast goed. En voor je het weet zijn die twee weken weer voorbij en kan je hem weer in zijn armen sluiten.' 'Ja niet dat dat echt gaat lukken. Mijn buik zit in de weg. Maar ik ben blij als ze weer terug zijn ja.' Ze knikte. 'Ja hij is een heel stuk groter dan de laatste keer dat ik je zag. Hoe ver ben je?' 'Bijna achttien weken.' 'Spannend.' Ik knikte. 'Zeker weten.'

'Maar ben je dan twee weken helemaal alleen met Blake?' 'Nee de neef van mijn man woont tijdelijk bij ons tot hij een eigen huis heeft. Mijn beste vriendin en ook de verloofde van onze beste vriend die dus mee gaat met Jay komt die twee weken bij ons inwonen. Uhm mijn twee andere broers komen in het weekend en dan hebben we mijn zusje Kim die ook nog een paar dagen komt. En Blake wordt opgehaald door Nathalie als ik nog op school zit of ik me niet goed voel. En anders hebben we mijn zus Saar ook altijd nog. Saar en Finn passen wel vaker op de kleine. Dus we zouden ons wel moeten redden.'

Ze knikte. 'Nou het is wel fijn dat je zoveel mensen om je heen hebt die je kunnen helpen.' Ik knikte. 'Nog even en ze moeten me ook helpen om mijn schoenen aan te trekken. Ik kan er nu nog net bij.' Loes grinnikte. 'Mama?' ik keek op en zag dat Blake voor mijn voeten stond met die twee andere kinderen en een vader en een moeder. 'Wat is er schat?' 'Mag ik vandaag met Evi en Jake spelen?' 'Dat kan wel. Maar we moeten straks wel papa naar het vliegveld brengen.' Hij knikte.