My Loving Maffia King

Hoofdstuk 5

 Ik keek langzaam opzij en zag Jay staan. Ooh. My. God. 'Zou je zo vriendelijk willen zijn om dit te willen afrekenen?' vroeg hij op een lage en donkere toon waar ik de rillingen van kreeg. 'Ja tuurlijk.' zei ze nu terwijl ze "verleidelijk" met haar ogen knipperde. Ik hoorde hem naast me zuchtten. 'Beetje opschieten wil je?' 'Oké dat wordt dan dertien euro vijfenveertig.' ik knikte en opende mijn portemonnee maar Jay had het geld al op de toonbank liggen.

Ik keek hem met grootte ogen aan. 'Wat? Mag ik niet voor mijn verloofde betalen?' ik schudde het van me af en stopte de spullen in mijn tas. Ik keek voor de laatste keer Allison haar kant uit en zag dat ze overkookte van woede. En ik zag haar baas aankomen lopen. 'Allison!' riep hij boos. 'Morgen hoef je niet meer terug te komen.' 'Ooh heb ik morgen lekker vrij?' domme trut. Ze is zojuist ontslagen en ze vraagt of ze morgen vrij is. 'Nee je ligt eruit.' 'Dit is allemaal jouw schuld Alexa! Ik zal je leven een hel maken vanaf morgen op school!' 'Dan is het maar goed ook dat mijn leven al een hel is en ik nog geschorst ben! Nou toedels!' riep ik en liep samen met Jay de winkel uit. Eenmaal buiten barstte we beiden in lachen uit.

'Hoezo geschorst?' vroeg hij na een tijdje. 'Heb een jongen een gebroken neus bezorgd.' Zei ik schouderophalend. Waardoor hij nog harder moest lachen. 'Je hebt iemands neus gebroken?' vroeg hij lachend. 'Ja maar hij vroeg er wel om hoor. Hij was een weddenschap aangegaan om mij te zoenen. Ik stond daar dus tegen de muur met mijn broers hij komt aanlopen en begint me ineens te zoenen. Ik duw hem van me af en breek zijn neus.' 'En je broers?' 'Ja die moesten mij van hem afhalen anders had hij wel meer gebroken gehad dan alleen zijn neus.' Hij moest weer lachen. Wow hij heeft echt een mooie lach. Wacht wat? Dacht ik dat nou echt?

'Hey.' ik keek hem vragend aan. 'Zullen we uhm misschien elkaar beter leren kennen. Aangezien we moeten gaan trouwen enzo.' Zei hij terwijl hij zijn nek wreef. Awh hij is nerveus. Ik kreeg een kleine glimlach op mijn gezicht. 'I would like that... Black.' zei ik met een grijns. Hij trok een wenkbrauw op. 'Serieus?' 'Uhu.' Hij schudde het van zich af en sloeg een arm om me heen waardoor ik opnieuw even verstijfde.

'Gaat het goed?' ik knikte maar. Sinds mijn vader me dus mishandeld vind ik het totaal niet fijn als mensen me aanraken. 'Vind je het niet fijn om aangeraakt te worden?' ik schudde mijn hoofd van niet. Ik kon aan hem zien dat hij verder wou vragen maar hij deed het niet. Daar ben ik opzich wel blij mee want ik weet niet hoe ik er op dit moment op zou reageren zeg maar. En of ik hem wel kan vertrouwen.

'Nou weet jij een goede plek om te kunnen "bonden"?' ik moest meteen denken aan mijn save heaven. Nee dat gaan we nog niet doen. Daar is het nog te vroeg voor. Ik bedoel ik ken hem nog niet eens een dag. En ik weet ook niet wat zijn precieze bedoelingen zijn. Ik bedoel. Doet hij dit omdat hij me echt leuk vindt en me beter wilt leren kennen? Of alleen om te laten blijken dat hij me leuk vindt en me dan vervolgens net als iedereen in mijn rug te steken?

'Uhm Alexa?' 'Ooh sorry er is hier verderop een parkje waar bijna nooit iemand komt.' zei ik. Hij knikte en liep naar mijn fiets en stapte op. Ik keek hem met een opgetrokken wenkbrauw aan. Hij wenkte dat ik achterop moest gaan zitten. Wat ik uiteindelijk ook deed. 'Nou waar moet ik heen?' 'Hier de straat uit en dan naar links.' Hij knikte en fietste weg.

Na een paar minuten kwamen we aan op onze bestemming. Ik sprong van mijn fiets af en wachtte op Jay die aan het klungelen was met het slot van mijn oude fiets. 'Slowpoke.' ik sloeg meteen mijn hand voor mijn mond en keek hem bang aan. Ooh my god nu wordt hij boos en gaat hij me slaan net als vader. Maar tot mijn verbazing moest hij alleen maar lachen en ging verder met klungelen. Hij werd niet boos? Misschien is hij dan echt zo slecht nog niet.

Ik vind dat je hem een kans moet geven Lex. Zei het stemmetje in mijn hoofd. Ja misschien heb je gelijk. Ik heb altijd gelijk. Ego much zei ik terug waarna ze me negeerde. Ik keek op en zag dat Jay me vragend aankeek. Ik trok een wenkbrauw op. 'Wat?' 'Nee... niets.' hij wuifde het weg en liep voor mij uit naar een bankje. 'Zo. Wie was die Barbie in de supermarkt?' 'Dat was Allison. Zij was zegmaar mijn beste vriendin.' Hij knikte begrijpend maar ging er niet verder op in.

'Wat is je lievelingskleur?' vroeg hij uiteindelijk maar. Ik grinnikte. 'Zwart en legergroen. En de jouwe?' 'Ook zwart of donkerbruin' ik knikte. 'Heb je nog broers of zussen?' 'Nope maar ik heb wel een beste vriend die ik als broer zie. En zijn vriendin beschouw ik als mijn kleine zusje.' Ik knikte. Hij vroeg deze vraag niet aan mij. Ik denk dat hij door het geschreeuw van Allison in de winkel wel gehoord heeft dat ik nog een klein zusje had en die samen met mijn moeder is vermoord. Dat heeft overigens iedereen die op dat moment in de winkel was gehoord. Misschien de mensen die voorbijliepen ook wel.

'Is dat die jongen die naast je zat straks?' vroeg ik toen maar. Hij knikte. 'Ja dat is Draven.' 'Draven? Aparte naam.' 'Uhu en zijn vriendin heet Lisanne. Voor kort Lisa of Lies. You know?' ik knikte. 'Hey wie is eigenlijk Eli?' ik moest lachen. 'Dat is mijn naam voor Manuel. De oudste van ons vier.' Hij keek me nog met vraagtekens aan. 'Je hebt eerst Manuel. Hij wordt ook wel Maan genoemd door de jongens. Maar door mij Eli. Dan heb je Juan. Hij is de "bad boy". En dan heb je Eron. Hij is de nerd van het stel.' 'Ooh nou heb ik hem door hoor.' ik knikte. 'Mooi.' 'Maar uh jullie zien er allemaal van dezelfde leeftijd uit.' ik moest weer lachen. 'We zijn een vierling.' zei ik lachend. 'Vierling? Als in een drieling maar dan met vier baby's?' vroeg hij voor de zekerheid. Ik knikte. 'Wow.'

Na nog een uurtje gewoon gekletst te hebben zijn we weer naar de hel vertrokken. A.k. mijn huis. Ik voel me echt op mijn gemak bij Jay. Ik heb ook echt in geen jaren meer zo gelachen als vandaag. Jay geeft me een gevoel dat niemand anders me ooit heeft gegeven. Ooh hier moet ik echt goed over slapen vannacht.

'Hey ik zie mijn vader al wachtten op mij om weer naar huis te gaan. Uhm zou ik je nummer misschien mogen?' vroeg hij. Weer wreef hij met zijn hand over zijn nek. Ik kreeg een glimlach op mijn gezicht ontgrendelde mijn telefoon en ging naar contacten waarna ik hem aan Jay gaf. Hij tikte wat in en na een minuut kreeg ik hem weer terug. Ik stopte hem weer weg en keek naar Jay. 'Ik heb al een bericht naar mezelf gestuurd dus ik heb je nummer.' ik knikte. 'Nou ik ben blij dat je niet een of andere fake barbiepop was.' zei hij en liep toen weg. 'Ja ik ben daar ook blij om. Dan zou ik niet met mezelf kunnen leven! Doei Black!' riep ik hem na met een grijns en liep vervolgens naar binnen. Ik ging via de garage want ik weet dat als ik vanuit daar naar de keuken ga en dan naar boven dat ik het minst waarschijnlijk gesnapt wordt door de duivel. A.k. mijn vader.

Ik was zonder gesnapt te worden boven gekomen. Ik liep mijn kamer in en sloot de deur zachtjes. Ik draaide me om en keek in het woedende gezicht van niemand minder dan... als je mijn vader dacht had je het goed. Ik slikte hoorbaar. Dit is niet goed. No shit Sherlock! Dit is helemaal niet goed! Riep de stem in mijn hoofd. Way to make me feel better voice! What? Just pointing out the obvious. En met dat hoorde ik mijn kamerdeur op slot gedraaid worden en niet veel later voelde ik een harde klap op mijn achterhoofd. En daarna was alles zwart.