My Loving Maffia King

Hoofdstuk 58

Na een kwartier voor me uit te hebben gestaard kwam er eindelijk iemand de kamer van Jurrian uit. Ik stond op en liep naar hem toe. 'En hoe is het met hem?' 'Het gaat goed mevrouw. Hij heeft inderdaad zijn ribben gebroken. Maar hij zegt niet hoe het is gebeurd.' 'Dat komt omdat hij niet kan praten. Maar zal ik u anders vertellen wat er is gebeurd?' hij knikte. 'Nou ik liep dus uit de les en liep voorbij de verlaten gang op school. Daar zag ik de drie pestkoppen om hem heen staan. Ziet u ik ben vriendinnen met zijn zus en ze vroeg me of ik op hem wilde letten aangezien hij dus heel erg gepest word omdat hij niet kan praten. Maar goed. Ik had dus nog niet gezien wie ze te grazen namen maar toen ze hem op de grond duwde zag ik dat het dus Jurrian was. Ik ben gaan helpen maar was wel te laat omdat Quinn de grootste pestkop hem dus al een keiharde trap tegen zijn ribben had gegeven.'

De arts knikte. 'En wat is er met u gebeurd? Uw knokkels bloeden en uw broek is ook helemaal bebloed.' 'Ooh ik heb die jongens dus te grazen genomen. Ik zit op boksen en zelfverdediging ziet u. en heb dus een paar flinke klappen uitgedeeld met gevolg dat twee van de drie een gebroken neus hebben. Daar komt het bloed op mijn broek dus ook vandaan. Uit hun neus.' Hij knikte. 'Nou laten we uw knokkels maar gaan verzorgen en dan kunt u bij hem op bezoek.' Ik knikte en volgde de arts naar een kamertje. Ik moest op de werkbank gaan zitten en hij begon mijn knokkels schoon te maken en deed er een verbandje omheen.

'Zo. Nou u kunt er weer tegenaan. Ga maar naar de jongen toe.' ik knikte en liep de kamer uit en de kamer van Jurrian in. Ik nam plaats op de stoel naast het bed. Hij had zijn ogen gesloten en zijn buik ging regelmatig op en neer. Dus hij slaapt. Ik ging weer wat onderuit gezakt op de stoel zitten en pakte mijn oortjes en telefoon uit mijn tas en plugde ze in en zette muziek van My Darkest Days op en scrolde door mijn foto's terwijl ik met mijn andere hand over mijn buik wreef.

Ik glimlachte bij de selfie die Jay maakte met mij en Blake in dat restaurantje na het skateboarden. Ik stelde hem in als mijn achtergrond en scrolde verder. Ik kwam weer bij een hele leuke. Dit was er een van Jay en mij. Jay gaf me een kus op mijn wang en ik trok een gek gezicht. Ik grinnikte en stelde die in als profielfoto op al mijn dingen. Oké ook mijn omslagfoto op facebook is aan vervanging toe dus laten we daar ook maar een leuke voor uitzoeken. Ik scrolde verder en kwam op een foto waarvan ik niet eens wist dat ik hem had of was gemaakt. 'Jay...' ik zuchtte en bekeek de foto. Ik was aan het kroelen met Blake en hij gaf me een kus op mijn wang. Aah dat is echt een leuke foto. Die wordt het. Ik stelde hem in als mijn omslagfoto en scrolde weer verder door mijn galerij.

Na een uurtje ofzo ging de deur voorzichtig open en kwam Chelsea binnen. Ik zwaaide naar der. 'Hoe is het met hem?' vroeg ze natuurlijk in gebarentaal. 'Hij heeft zijn ribben gebroken. Ook slaapt hij nu. Verder weet ik eigenlijk niet. De dokter zou nog terugkomen.' ze knikte en liep naar zijn bed en nam zijn hand in de hare en wreef erover. Ik glimlachte zwak en kwam naast haar staan. Ik keek naar Chelsea en zag dat ze tranen in haar ogen had. 'Hey het komt echt wel goed.' zei ik. Ze knikte niet overtuigt.

'Dit is allemaal mijn schuld.' Zei ze. 'Dat is het niet. Het is de schuld van die asshole van een Quinn en zijn twee minions.' Ze schudde haar hoofd. 'Het is echt mijn schuld. Door mij kan hij niet meer praten.' 'Hey rustig aan oké? Wat is er gebeurd?'

'We hadden een auto-ongeluk. Ik zat achter het stuur. Ik weet niet precies wat er gebeurde maar we knalde tegen een boom. Jur was er zo erg aan toe. Door het ongeluk kregen zijn stembanden zo'n harde klap dat ze beschadigd zijn en hij dus niet meer kan praten. Er zijn operaties voor om het te herstellen maar daar heb ik simpel weg het geld niet voor. Ik voelde me schuldig dat hij niet meer kon praten en zingen. De dingen die hij het liefst deed. Dus ik besloot om er ook mee te stoppen. We zijn samen gebarentaal gaan leren. Dat is ook de reden waarom ik niet meer praat. En nu ligt hij in het ziekenhuis. Hij is morgen jarig. En ligt hij in het ziekenhuis met gebroken ribben. En het is allemaal mijn schuld.' Ze begon harder te huilen.