My Loving Maffia King

Hoofdstuk 35

~ twee weken later

Ik zuchtte diep. Vandaag gaan we voor een trouwjurk. Jayro, Draven en mijn broers gaan niet mee. Zij wouden hem pas zien op de dag zelf. En als Jay mee wou had ik dat niet toegestaan want anders is de verassing eraf. Maar hij wou zelf al niet mee dus dat scheelt. Wie er wel meegaan zijn Lisa, Saar, Kim, Emma en David. Jammer genoeg moet mijn stiefmoeder ook mee van mijn vader. Maar ik ga haar echt haar zin niet geven. Zij wilt vast roze. Nou ik verafschuw die kleur. Ook ga ik haar hulp niet toestaan bij het plannen van de trouwerij. Ik wil al die chique en roze shit niet. Dit wordt mijn en Jay's dag dus gaan we het zelf ook maar uitzoeken en ik hoef haar hulp niet.

De duivel en de vader van Jay wouden twee weken terug onze bruiloft door bespreken. Wat blijkt hij is al over vijf en halve maand! Niet dat ik er tegenop zit. Nee ik hou van Black. Ja ik geef het toe. Ik hou van hem. Maar over minder dan een halfjaar ben ik dus zijn vrouw. En dat maakt me eigenlijk een beetje bang. En vijf en halve maand is weinig tijd om een bruiloft te plannen en te organiseren. Heel weinig tijd. Maar vandaag ga ik voor de jurk. Het is nu zondag en morgen heb ik ook die uitvoering voor muziek. Maar daar maak ik me later wel zorgen over.

In deze twee weken is er veel gebeurd. Ik ben officieel ingetrokken bij Jay. Ik heb Allison de stuipen op het lijf gejaagd door mijn ring te laten zien aan de klas. Eron heeft een vriendin. Ze is echt een schatje en ze heet Lizzie. Ook zij gaat trouwens mee voor de jurk. Jay heeft zich ook geopend tegenover mij. Hij heeft me verteld wat er met zijn moeder is gebeurd. Ik had de tranen in mijn ogen staan toen hij vertelde dat ze voor zijn ogen is vermoord toen ze probeerde hem te redden en dat hij denkt dat het zijn schuld is.

Hij heeft verteld over de slechte relatie die hij heeft met zijn vader. Ook zijn vader geeft hem de schuld van haar dood. En ik weet als geen ander hoe dat is. Ik heb hem goed verteld dat het niet zijn schuld is. Hij heeft de trekker niet overgehaald en de kogel afgevuurd dus je kan je er zelf niet over schuldig voelen. Jij hebt haar niet vermoord de persoon de kogel heeft afgevuurd deed dat. Hij gaf me een kleine glimlach toen ik dat tegen hem zei. Dat was overigens ook de eerste keer dat ik hem heb zien huilen. En ik weet nu dat ik niet de enige ben hier die echt gebroken is van ons twee.

Hij is mijn redder en ik ben zijn houvast. Her savior and his anchor. Ik werd uit mijn gedachten gehaald door een zachte klop op de deur. Ik keerde me tot de deur die openging. 'Hey babe je vriendinnen zijn er.' Ik knikte ligt. Jay fronste en liep toen naar me toe. 'Hey wat is er aan de hand?' 'Cornelia moet mee. Maar ik wil niet dat ze alle beslissingen voor mij gaat maken. Ik wil het zelf doen. Ik wil niet in zo'n spuuglelijke jurk terecht komen. En ik wil ook niet dat ze helpt bij het plannen en organiseren. Ik wil het zelf doen met onze vrienden, mijn broers en met jou. Zodat ik het naar onze hand kan zetten. Maar ik weet niet hoe ze daarop zou reageren. Ik wil niet dat ze boos op me wordt ofzo.' Zei ik terwijl ik naar mijn schoenen keek.

Jay legde zijn vingers onder mijn kin en hij duwde hem omhoog zodat ik hem moest aankijken. Hij gaf me een lieve lach. 'Als jij dat wilt dan ga ik dat toch voor je regelen.' Ik keek hem vragend aan. 'Zou je dat echt doen voor mij?' vroeg ik. Hij grinnikte en knikte toen. 'Ik zou alles voor je doen. Ik hou...' hij stopte zijn zin en keek even naar de grond. Ik kreeg een grote lach op mijn gezicht. Hij had bijna ik hou van je gezegd! Nu was het mijn buurt om mijn vingers onder Jay's kin te leggen en hem op te tillen zodat hij me aankeek. 'Ik hou ook van jou.' Zei ik met een lach terwijl ik hem diep in zijn ogen keek.

Hij keek me verrast en toen heel blij aan. 'Je houdt van mij?' vroeg hij onzeker. Ik knikte. Hij sloeg zijn armen om me heen en plantte zijn lippen op de mijne. Ik sloeg mijn armen en benen om hem heen en zoende hem terug. 'Ik hou ook van jou.' Zei hij tussen het zoenen door.

Er werd een keel geschraapt en we keken geschrokken die kant op. Daar stonden een grijnzende Lisa en een fangirling David. Ik moest lachen. Jay gaf me een kus op mijn voorhoofd en zette me toen weer neer op de grond. 'Zoals de tortelduifjes klaar zijn. Onze lift is er.' Zei Lisa nog steeds met een grijns en wijzend naar David. 'Ben je er klaar voor hun?' vroeg David. Ik zuchtte nog eens diep en knikte. David sloeg een arm om me heen en gaf Jay een dikke vette knipoog voordat hij met mij en Lisa de kamer uit liep.

Ik hoorde Jay nog lachen voordat we naar beneden liepen. 'Hè hè. Je liet wel op je wachten hoor meid.' Zei Emma die tegen de muur stond aangeleund. Naast haar stond Lizzie. Ze zag er weer vrolijk uit zoals altijd. Ze had haar bruine haar in een knot bovenop haar hoofd en een zwart skater rokje aan met een wit shirt en ballerina's als schoenen. Ik zwaaide naar der. Ze zwaaide blij terug en duwde haar grote zwarte bril weer goed op haar neus. 'Zo ben je er klaar voor?' vroeg ze. Ik knikte. 'Nou laten we dan maar gaan.' ik knikte opnieuw en liep achter Emma en Lizzie de deur uit. Achter mij liepen David en Lisa aan.

'Zo jullie waren druk bezig voordat wij jullie stoorde. Jullie straalde ook allebei. Wat was er precies gebeurd?' vroeg Lisa. Ik kreeg weer een grote lach op mijn gezicht. 'Hij zei voor het eerst dat hij van me houdt.' Zei ik zuchtend en leunde met mijn hoofd tegen het raam. Iedereen begon te gillen. 'Hij heeft het eindelijk gezegd?!' riep Lisa. Ik knikte. 'Je hebt het wel terug gezegd toch hun?' vroeg David op een strenge toon. Ik knikte. 'Maar hou jij je maar bezig met de weg. Ik wil wel levend aan komen op onze bestemming.' Ik zag hem met zijn ogen rollen door de spiegel. 'Waar hadden we ook alweer met Saar, Kim en je stiefmoeder afgesproken?' vroeg Lisa. 'Voor de winkel.' Ze knikte.

Na een half uurtje te hebben gereden en veel gekletst kwamen we aan. David parkeerde de auto en we stapte allemaal uit. Ik zag Saar, Kim en Cornelia Blegh al staan. Ik zwaaide naar ze en liep naar ze toe. 'Hey meid!' zeiden Saar en Kim tegelijk. Ik grinnikte en voor ik het wist werd ik door ze geknuffeld. 'Zenuwachtig?' vroeg Saar. Ik knikte. 'Ja maar het is gezonde spanning.' Ze glimlachte. 'Nou iedereen is er dus laten we maar naar binnen vertrekken.' Ik knikte. Ik opende de deur en liep de zaak in. Wow. 'Nou als je hier niet slaagt weet ik het ook niet meer hun.' Zei David. Ik grinnikte.

'Hallo hadden jullie een afspraak?' vroeg een jongen die zo rond onze leeftijd was. Misschien iets ouder. Ik knikte. 'Onder welke naam?' 'Fernández.' Hij knikte neemt u daar maar plaats dan kom ik u zo verder helpen.' Hij lachte vriendelijk en gaf David een knipoog toen hij weg liep. Ik grijnsde en keek naar David die bloosde. 'Someone has a crush.' Zei ik en gaf hem een stomp tegen zijn schouder. Hij knikte ligt. Ik grinnikte. 'Nou laten we gaan zitten.' zei Cornelia. Ik knikte en we liepen met zijn allen naar de plaats die de jongen aan wees. Ik naamplaats op de grote witte bank. Lisa plofte naast me neer net als Lizzie. 'Hey meiden. zeg Kim ben jij een beetje zenuwachtig voor morgen?' vroeg ik. Ze knikte. 'Maar ik heb jou, de jongens en Lisa.' ik knikte. Kim komt morgen voor het eerst naar onze school. En ze is er echt zenuwachtig voor. Maar ik ga haar wel helpen.