My Loving Maffia King

Hoofdstuk 38

Na het een uurtje geoefend te hebben zat hij er perfect in bij ons beide. 'Meiden komen jullie helpen met het opzetten of zijn jullie nog niet klaar met oefenen?' 'We komen helpen.' Zei Lisa. Ik knikte en liep naar de hoek van het lokaal waar ik mij tas had neer gepleurd. Ik raapte hem op en liep de twee andere meiden achteraan het lokaal uit richting de aula. Waar we net als de rest van de leerlingen en een paar leraren hielpen met het opzetten van het podium en de instrumenten naar benden te krijgen.

'Zo ook klaar. Nu nog wachten tot je aan de beurt bent.' zei Eli zuchtend terwijl hij op zijn stoel aan onze tafel plofte. Ik knikte. 'Ik ben met mijn zang act als allerlaatste en met de piano act als een na laatste dus twee keer achter elkaar.' Eli knikte. 'Ik moet als vijftiende ofzo. Maar het wordt omgeroepen.' Ik knikte. 'Jongens ik moet beginnen!' riep Eron die aankwam lopen. 'Nou geef maar een lekkere aftrapper. Ik doe de knallende sluiting.' Zei ik. Hij knikte.

'Iedereen er klaar voor?' hoorde ik meneer van Scharrelen vragen. Ik nam diep adem. Jij kunt dit. Je gaat alleen zingen en piano spelen. Iedereen staat achter je en je kan het super goed. 'Hier is hij dan. Eron Fernández en hij speelt de elektrische gitaar!' we hoorde luid geklap. Ik stond op van mijn stoel en ging bij het muurtje staan zodat ik kon zien wat er op het podium gebeurde.

Eron koppelde zijn gitaar aan de boksen en begon te jammen. 'Jezus hij is goed!' riep Lisa om boven het geluid uit te komen. Ik knikte en keek weer naar het optreden. Hij zat er helemaal in en had het publiek al voor hem gewonnen. Je kon aan zijn gezicht zien dat hij ontspannen was en er ook echt heel veel plezier in had. Het optreden was naar mijn mening dan ook veels te snel voorbij. 'Dames en heren een applaus voor onze Eron! Dat was me nog eens een aftrapper. Onze volgende muzikant is Juan Fernández!'

Juan liep het podium zelfverzekerd op en Juan zou Juan niet zijn als hij geen knipoog gaf aan alle meisjes vooraan. Ik rolde met mijn ogen man hoer dat hij is. Juan nam plaats achter het drumstel en begon er lekker op los te slaan. Ik keek het publiek in en zag de meiden helemaal wild worden. Ik rolde met mijn ogen. Ik luisterde weer naar de muziek en hoorde dat hij er ook goed in zat. Het was niet vlekkeloos maar het was alsnog heel goed. Toen hij klaar was stond hij op en deed een diepe buiging en liep toen naar ons toe. 'Dat heb ik even goed gedaan of niet?' ik knikte.

Na nog heel wat optredens waar goede, middenmoten en gewoon bontuit slechte bij zaten was het de beurt aan Eli. 'En hier is hij dan onze eerste mannelijke pianist van vandaag. Manuel Fernández!' er werd hard geklapt. Manuel liep het podium op en nam plaats op de pianobank. Hij speelde een heel mooi nummer. Zijn timing kon hier en daar wat beter. Maar zeker geen slecht optreden. De prachtige klanken die hij produceerde met de piano galmde door de school. Iedereen was stil en de lichtjes van de telefoons waren aan. Iedereen was betoverd door het schouwspel dat zich afspeelde op het podium.

Toen Eli klaar was klonk er een oorverdovend applaus. Hij maakte een buiging en liep weer naar ons toe. 'Nu hebben we een jonge zangeres die heel zeker van haar zaak is. Laat jullie horen voor Allison Schout!' ik keerde me tot Lisa en Kim. 'Stop alvast je vingers in je oren.' Zei ik. Ze keken me vreemd aan maar deden wat ik zei. Ik deed het ook en keek naar het podium. Allison liep heel zelfverzekerd het podium op. Ze tikte een paar keer op de microfoon en schraapte toen haar keel. Het liedje Chandelier van Sia galmde door de speakers. Ooh god dit wordt helemaal niets.

En zoals ik al had voorspeld bij de eerste noot vloog ze al meteen de bocht uit. 'Bedankt voor de waarschuwing!' riep Lisa naar me toe. Ik knikte 'graag gedaan!' het was echt heel erg. De eerste noot die ze inzette waar ze ook meteen uit de bocht vloog was het zuiverst van allemaal. Het is bijna niet voor te stellen maar Allison is het levende bewijs met dit optreden. Het was zo verschrikkelijk slecht. Toen ze klaar was maakte ze een diepe buiging. Deed een haar flip en liep zelfverzekerd het podium weer af. 'Het is knap dat ze nog steeds zo zeker van der zaak is na dat optreden.' Zei Lisa. Ik knikte. 'Zeg dat wel.' 'Maar hoe kan je nu jezelf nog vertonen in school. Je hebt jezelf compleet belachelijk gemaakt.' Zei Kim. Ik knikte. 'Ja weet ik ook niet. Maar we zullen het morgen zien.' ze knikte.

Na weer heel wat optredens gezien te hebben was het de beurt aan Lisa. 'Mag ik een daverend applaus voor het enige meisje dat vandaag drumt? Lisanne Baskerville!' we begonnen hard te juichen en Lisa liep het podium op. Ze nam plaats achter de drums en zette haar lied in. 'Man zij is beter dan ik!' riep Juan. Ik moest lachen en knikte. Ik had der al eens horen drummen en wist dus dat ze super goed was. Ik zuchtte diep. 'Hierna zijn wij.' Zei Kim. Ik knikte. 'Oké wij kunnen dit. We hebben hem goed geoefend net en het ging super goed. Je doet wat je leuk vind. So no biggie.' Zei ik om mezelf en Kim moed in te spreken.

'Dames en heren dat was ze dan onze Lisanne! Nu komt er wel een heel bijzonder optreden. Kim Del Rosa en Alexa Fernández gaan samen een piano duet opvoeren. Dit hebben ze pas een uurtje geleden in elkaar gedraaid met hulp van Lisanne dus geef ze een daverend applaus!' Kim pakte mijn hand vast en we liepen samen het podium op. Ik zuchtte nog eens diep en nam net als Kim plaats op de pianobank. Ik keek haar aan. Ze knikte en zette het nummer in.

Toen het mijn beurt was om mee te spelen verdwenen al mijn zenuwen als sneeuw voor de zon. Ik zat er net als Kim helemaal in en de timing was ook vlekkeloos. Bij het oefenen hadden we her en der nog wat missers maar nu niet. Alles ging zoals het moest gaan. Ik was heel geconcentreerd en voor ik het wist waren we al klaar. Kim sloeg haar armen om me heen en knuffelde me. 'het is gelukt!' riep ze blij. Ik knikte ook blij. 'Nou was dat niet een fantastisch optreden? Geweldig meiden goed gedaan!'

Ik stond op van het bankje en liep naar Lisa die mij mijn gitaar aangaf. 'En we zijn alweer aangekomen bij het laatste optreden van vandaag. Hier is ze dan opnieuw en nu met haar solo act. Alexa Fernández!' ik liep het podium weer op. 'Je kan het babe!' ik keek op en zag Jay en Draven staan. Ze zagen er wat verwaait uit dus vast gehaast. Ik kreeg een grote lach op mijn gezicht. Hij gaf me een luchtkus. Ik grinnikte en liep naar de microfoon toe.

'Hoi allemaal. Ik ga het lied Gone To Soon van Simple Plan zingen. Ik draag dit liedje op aan mijn moeder, kleine zusje en Bear die er alle drie niet meer zijn.' Het publiek maakte een awh geluid en de lampjes van de telefoons gingen al aan. De lichten gingen uit en de spotlight scheen nu op me. Ik sloot mijn ogen voor een paar seconden en ademde rustig in en uit. Ik opende ze weer en zette het liedje in.

Toen ik klaar was klonk er een oorverdovend applaus. Voor ik het wist werd ik plat geknuffeld door mijn drie broers. Iedereen begon te juichen en te klappen. 'Zo dat was me nog eens een afsluiter.' De jongens lieten me los en liepen een stukje naar achter. Meneer van Scharrelen kwam naast me staan. 'Zo dat heb je heel goed gedaan. Nou als het goed is hebben de leraren die vandaag als jury speelde jullie allemaal punten gegeven. Zij gaan nu bepalen wie er in iedere klasse heeft gewonnen. Ik wens iedereen die mee heeft gedaan veel geluk en hoge scores. Jullie hebben het allemaal goed gedaan.'