My Loving Maffia King

Hoofdstuk 12

Ik keek gespannen opzij en zag dat het Allison was. Ik rolde met mijn ogen en sloeg haar arm van me af. 'Au!' riep ze uit. Ik rolde met mijn ogen. Zo hard sloeg ik ook weer niet. 'Je hebt mijn nagel gebroken!' Ik trok een geschokt gezicht. 'Ooh nee! Iemand bel 112! Ze heeft haar nagel gebroken! Het is een kwestie van leven op dood!' Allison's gezicht stond weer op onweer.

Ik hoorde verschillende mensen om ons heen lachen. Mijn telefoon die ik mijn hand had begon weer geluid te maken. Ik wou net kijken wie het was toen hij uit mijn handen werd gevist. Nu werd ik boos. Niemand komt aan mijn spullen. 'Awh ze heeft een bericht van haar future hubby met een hartje!' riep Allison hard uit. 'Loop je een beetje hard van stapel meid dat je een jongen je future hubby noemt?' 'Nou dat heeft hij lekker zelf gedaan.' zei ik. Ze tikte op een paar plekken op het scherm. 'Ooh hij is echt hot! Hey wacht dit is die gast van zondag. Hij zit vast met smart op mij te wachten aangezien ik de knapste, aardigste, slimste, dunste en meest bescheiden persoon ben op aarde.'

Ik proestte het uit waardoor ik weer een pijnscheut voelde. Ik legde mijn hand op mijn buik maar ging verder. 'Hij zit met smart te wachten op jou? Laat me niet lachen! Is dit trouwens jou manier van mijn leven een hel maken? Want ik voel me nog steeds happy de peppy. Nou als je zo vriendelijk wilt zijn om mijn telefoon terug te geven?' zei ik waardoor haar reactie was hem omhoog te houden.

Domme trut ik ben groter dan haar. Ik rolde met mijn ogen en viste hem zo uit haar hand. Iedereen viel ineens stil en keek mijn kant op. 'Sis? Je verband.' zei Juan. Mijn ogen werden groot en ik keek naar mijn pols. Mijn jasje was verschoven dus het verband was nu zichtbaar. 'Ugh!' riep ik en stormde het schoolgebouw in. Nou denkt iedereen vast dat ik mezelf weer snijd. Lekker dan. Weer leuke roddels over me door de school. Mensen moeten eerst vragen wat er echt aan de hand is in plaats van meteen dingen te gaan speculeren en die door de school verspreiden. Echt dat scheelt een hoop gedoe.

'Aah mevrouw Fernández!' werd er geroepen. Ik vertraagde mijn pas en keek om me heen. De directeur stond in het deurgat van zijn kantoor en wenkte me. Ik zuchtte diep en liep met geheven hoofd zijn kantoor in. 'Ga zitten.' ik rolde met mijn ogen en nam plaats in een van de stoelen voor zijn bureau. 'Zonnebril af.' zei hij streng. 'Nee.' zei ik simpel weg. 'Ooh en waarom dan wel niet mevrouwtje?!' 'Migraine.' zei ik snel. 'Daar geloof ik dus geen ene zak van. Als dit echt het geval was geweest zat jij nu echt nog wel thuis dus hup. Zonnebril af!' ik schudde mijn hoofd simpel.

'Mevrouw Fernández! Die zonnebril gaat nu af of er zwaait wat!' de directeur begon rood aan te lopen. 'Ja het spijt me zeer maar deze bril blijft op.' zei ik. Ik hoorde de deur opengaan maar besteed er verder geen aandacht aan. 'Ik tel tot drie en als die bril op drie niet af is ondervind je de gevolgen!' zei hij tandenknarsend. Ik bleef stug zitten. 'Een... twee... drie.' ik wist dat er iemand achter mij stond. Ik voelde zijn aanwezigheid door mijn ninja skills. Nee de persoon ademt gewoon fucking luid. Way to ruin de moment. It is my job hun. Ik rolde met mijn ogen.

Ik zag achter me voorzichtig een hand dichterbij komen. Ik stond snel op van de stoel en pakte de persoon zijn pols vast. 'Niemand raakt mij of mijn spullen aan!' riep ik boos. Ik zag dat het een personeelslid van de administratie was. Ze keek me geschrokken aan. Shit bloed mijn neus? Ik liet haar hand los en voelde. Nee niets. Toen drong het tot me door. Het is ineens veel lichter voor mijn ogen. Mijn ogen werden zo groot als schoteltjes. Ik draaide me voorzichtig om en zag mijn zonnebril met een gebroken glas op de grond liggen. Kut! Ik legde mijn hand voor mijn blauwe wang en de snee en raapte snel mijn zonnebril op en deed hem weer op.

Ik keerde me nu weer tot de directeur. De medewerkster was naast hem gaan staan en ze keken me beide geschrokken aan. Ik zuchtte. De zonnebril heeft toch geen nut meer ze hebben het toch al gezien. En... het is niet fijn kijken zo met een kapot glas. Ik zuchtte diep en zette mijn zonnebril weer af en gooide hem met een soepele beweging in de prullenbak. 'Snapt u nu waarom ik hem niet af wou zetten?' vroeg ik weer op de stoel plaats nam en hem verveeld aankeek. Hij knikte traag. Ik rolde met mijn ogen.

Ik pakte mijn telefoon erbij en belde Juan. Ik bracht mijn telefoon naar mijn oor en wachtte tot hij opnam. 'Wat is er sis?' 'Kun je uit het dashboard van de auto een zonnebril pakken?' 'Uh ja hoor? Waar heb je hem voor nodig? Je hebt er zelf een op?' ik rolde met mijn ogen. 'De mijne ligt in de prullenbak.' 'Heeft die slet van een Allison hem gesloopt?! Heeft iemand je gezicht gezien?' 'Nee en ja de directeur en een medewerkster van de administratie wel.' hij zuchtte. 'Ik neem aan dat je nu bij de directeur zit?' ik keek schuin naar de directeur die aan het fluisteren was met die vrouw. Ik rolde met mijn ogen. 'Ja daar ben ik nu.' 'Mooi ik ben er bijna sis.' ik knikte.

Er werd op de deur geklopt en Juan stapte het kantoor in. 'Hier je bril.' zei hij en gooide hem naar me toe. 'Thanks.' hij knikte en liep weer weg. Ik borg mijn telefoon op en keek de directeur en de vrouw vragend aan. Ze bestede helemaal geen aandacht aan mij. Ik rolde met mijn ogen. 'Mag ik gaan?' vroeg ik. Geen gehoor. Ik zwaaide wild maar ze besteden nog steeds geen aandacht aan me. oké niet mijn probleem. Ik zette mijn nieuwe zonnebril op en stond op uit de stoel en liep richting de deur. Ik opende hem en keek nog een laatste keer om. Wauw die zijn echt druk in gesprek. Ze hebben niet eens door dat ik weg ben gelopen. Ik haalde mijn schouders op en liep het kantoor uit.

Ik sloot de deur achter me en liep naar de tafel waar ik altijd met de vrienden van mijn broers en mijn broers zelf aan zit. 'Daar ben je.' zei Manuel. Ik grijnsde en kwam bij hem op schoot zitten. 'Moest dat echt Lex?' ik knikte, pakte mijn telefoon uit mijn broekzak en ging weer naar WhatsApp aangezien Black me iets had gestuurd.

Oké mooi want als je niet mee ging had ik je gewoon ontvoerd. Zie je straks!

Ik grinnikte. Nee het is vrijdag! Dan zit ik de laatste twee uur naast die barbiepop van een Allison aangezien we daar vaste plekken hebben. Ik rolde met mijn ogen en stuurde een bericht naar Black.

Hey Black haal me maar om 1 uur op. Ik skip de laatste twee.

'And send.' Zei ik en stopte hem weg. Ik keek op en zag dat iedereen me vragend aankeek. 'Waarom heb je een fucking zonnebril op?' vroeg Levi een van de vrienden van de boys. 'Migraine.' zei ik. Dat vind ik eigenlijk wel een goede smoes. Levi haalde zijn schouders op. Mijn telefoon maakte weer een geluidje. 'Je hubby?' vroeg Eron met een grijns. 'Future hubby.' verbeterde ik hem. De jongens moesten lachen. Ook de vrienden van de jongens lachte. Sukkels ze hebben geen idee waar we het over hebben. Ik rolde met mijn ogen en opende het berichtje.

Toe maar. En dat op je eerste dag na je schorsing. Maar ik zal er om 1 uur zijn Angel. Ooh en vergeet niet die foto te maken! X

Ik grinnikte. Zette mijn telefoon op camera en speurde de kantine af naar gespalkte neus gast. Dat is hoe Black hem noemt en ik vind het wel een mooie dus ik hou hem er lekker in. 'Zien jullie gespalkte neus gast?' vroeg ik toen ik hem zo snel niet zag. 'Daar komt hij net aan.' zei Eli wijzend naar de deur.

Ik keek in die richting en zag hem inderdaad staan. Ik richtte mijn camera op hem en zoomde in op zijn hoofd. Toen ik een stuk of tien foto's had vond ik het genoeg. 'Zo die even door sturen naar Black.' zei ik en stuurde ze allemaal door. 'Wie is Black?' vroeg Levi. Ik keek op van mijn telefoon en zag al die vrienden van de jongens mij vragend aankijken. 'Haar future hubby. Eigenlijk heet hij Jayro maar sis noemt hem Black.' Zei Juan. Ik knikte. De jongens wouden verder gaan maar de bel ging en ik stond op.

Iedereen keek me vragend aan. 'Wil niet te laat zijn bij de eerste les na mijn schorsing. Nee wacht! Ik weet iets beters!' riep ik. Ik keek Eli en Juan vragend aan. Ik hoefde Eron niet aan te kijken want ik weet toch dat hij op tijd wil zijn voor zijn lessen. Ze rolde beide met hun ogen. 'Wat wil je dat we doen?' 'Ik heb maar een van jullie nodig.' 'Nou in dat geval. Toedels!' riep Manuel en hij rende er vandoor. Juan ging goed zitten voor zijn taak.

'Wil je me filmen als ik mijn grote entree doe?' 'En dat is het? Meer niet?' 'Nope maar je komt er wel voor te laat.' nu kreeg hij een grijns. 'Okay count me in!' 'Ik grinnikte. 'Ik wist dat ik op je kon rekenen!' 'Dat kan je altijd sis. Of je er ook verder mee komt is een tweede.'