My Loving Maffia King

Hoofdstuk 49

'We zijn er Blake.' Zei ik en stopte de muziek. Ik stopte mijn telefoon weer in mijn zak en stapte uit. Ik pakte mijn tas en zwaaide die over mijn schouder. Ik sloot de deur weer want ik zag dat Jay Blake al had. Ik liep ze achteraan naar de deur en Blake belde aan. De deur vloog al vrij snel open en daar stond Lisa. 'Hey schatjes!' riep ze en gaf me een knuffel. Ze nam Blake over van Jay, liet ons binnen en sloot de deur.

'Jay heb je nog hulp nodig met de stoel?' vroeg ik. 'Nee babe. Ik vraag Draven wel. Doe jij nou maar rustig aan.' hij gaf me een kus op mijn wang en liep naar de keuken waar ik Draven al had gespot. 'Zo en ben je goed verwent door de kerstman?' vroeg Lisa aan Blake terwijl ze zijn jasje uittrok. Hij knikte wild. 'Heb een trampoline! En een motor! En nog veel meer!' riep hij. 'Zo toe maar hoor meneertje.' 'Hoor ik daar nou mijn kleinkind?' hoorde ik Nat vragen vanuit de woonkamer. Blake's hoofdje schoot omhoog. Hij begon te trappelen en Lisa zette hem neer. 'Oma!' riep hij en rende naar Nat toe.

Ik moest lachen. 'Hij noemde Jay en mij straks ook al papa en mama.' Zei ik. 'Nee? Echt? Dat is super leuk!' ik knikte. 'Maar ik moet ook wel toegeven dat ik hem meer als mijn zoontje zie dan als broertje. Ik heb dat tegen Jay gezegd gisteravond en hij zei dat hij dat helemaal niet raar vond want hij voelt precies hetzelfde.' 'Awh.' Ik knikte. 'En heb je het hem al verteld?' vroeg ze nu op fluistertoon. Ik knikte. 'En? Wat was zijn reactie?' 'Hij moest huilen. En toen ik het hele goede nieuws vertelde ging het lampje even uit.' zei ik lachend. 'Nee! Echt?!' riep ze nu. Ik knikte.

'Ik heb het gefilmd dus als je bewijs wilt zien.' Lisa grinnikte. 'Doen we zo. Eerst wat drinken? Wijntje misschien?' ik keek haar aan met mijn are you fucking kidding me gezicht waardoor ze hard moest lachen. 'Ik maakte maar een grapje schat.' Ik rolde met mijn ogen maar moest toen ook lachen. 'Maar even serieus. Wat wil je drinken?' 'Doe maar gewoon ranja.' Ze knikte en liep de keuken in. Ik hing mijn jas op en liep de woonkamer in waar ik naast Nat plaats nam op de bank.

'Hey meissie.' zei ze. 'Hey Nat.' Zei ik glimlachend. 'En hoe gaat het ermee?' ik knikte. 'Goed. Jay was heel blij met het nieuws. Hij moest zelfs een paar tranen weg pikken.' Zei ik grinnikend. 'Ooh dat is toch mooi?' ik knikte. 'Het grappige was. We lagen gisteravond dus in bed en we hadden het dus over Blake gehad enzo.' Ze knikte. 'Nou hij zei ineens. Op een dag Angel hebben wij ook onze eigen donderstenen hier rondlopen. En ik kijk uit naar die dag. Nou ik kon wel in tranen uitbarsten. Zo blij maakte hij me toen hij dat zei.' 'Ach meisie toch. Je wordt er helemaal emotioneel van.' Zei Nat.

Ik knikte en ik voelde de tranen achter mijn ogen branden. 'Hey kom eens hier.' Zei ze en nam me in haar armen. Ik legde mijn hoofd op haar schouder en ze wreef over mijn rug. 'Ik weet niet eens waarom ik nou moet huilen.' zei ik met de tranen die over mijn wangen liepen. 'Hey shh dat is compleet normaal. Daar heeft iedereen last van in jouw toestand.' Ik knikte. 'Mama? Waarom jij huilen?' hoorde ik Blake vragen. Ik snoof mijn neus en keek hem aan door mijn traanogen.

'Er is niets ventje. Ga maar weer lekker spelen.' hij knikte en liep weg. 'Papa! Mama huilt!' hoorde ik hem ineens roepen. Niet veel later kwam Jay binnen rennen en ging op zijn knieën voor me zitten. 'Wat is er babe?' ik moest glimlachen. 'Er is niets. Ik moest gewoon denken aan gister toen je zei dat je heel graag kinderen wild met mij en ik werd er heel emotioneel van en de tranen begonnen te vormen en ze liepen over mij wangen en ik kon er niets aan doen!' zei ik weer huilend. Jay grinnikte en gaf me een knuffel. 'Hey het geeft niet. Dat hoort erbij neem ik aan.' hij keek naar Nathalie en ze knikte.

Helemaal normaal. Het zijn gewoon je hormonen die op tilt zijn geslagen.' Zei ze. Jay keek weer naar mij en veegde de tranen uit mijn gezicht. Hij gaf me een kus op mijn voorhoofd en liep weer naar buiten waar hij met Draven die stoel uit de auto haalde. 'Waar heb ik hem aan verdiend?' zei ik en de tranen begonnen weer te stromen. Ik begon voor mijn ogen te wapperen met mijn handen maar het hielp niets. 'Ach meisie toch.' Nat trok me weer in een knuffel. 'Laat alles er maar uit.'