My Loving Maffia King

Hoofdstuk 71

Ik parkeerde mijn auto, stapte uit en deed hem op slot. 'Ook weer gebeurt.' Ik gooide mijn tas over mijn schouder en liep het warenhuis in. Iedereen die ik tegenkwam begroette me met een hoofdknik. Ik glimlachte naar ze en liep naar het kantoor van Jay. Ik hoorde dat hij in gesprek was dus klopte ik beleeft aan in plaats van wat ik altijd doe meteen naar binnen stormen.

'Binnen.' Hoorde ik hem zeggen. Ik opende de deur en liep het kantoor in. 'Hey baby girl.' Ik zwaaide. 'Lex. Dit zijn Sven Quinty. Hij is de leider van de Blauwe Duivels. En zijn vrouw Miranda.' 'Sven en Miranda. Dit is mijn prachtige vrouw Alexa.' Ik grinnikte en liep naar ze toe. 'Prettig kennis met u te maken.' 'Ach kind het is nergens voor nodig om zo formeel te gedragen. Het laat me oud voelen.' Zei Miranda. Ik moest lachen. 'Nou dan zal ik het maar achterwegen laten.'

'Zo Alexa. Ik begreep dat jij niet meegaat naar de vergadering?' ik schudde van niet. 'Nee dat klopt. Ik ga niet mee.' Ze knikten. 'Nou dat is jammer maar ik snap de omstandigheden.' Ik glimlachte en knikte. Mijn oog viel op de telefoon van Jay waarvan het scherm op lichtte. 'Nee, heb je serieus die foto als achtergrond ingesteld?' vroeg ik lachend. De achtergrond die tevoren kwam was de foto die Jay van mij maakte toen ik net klaar was met Dylan en er dus allemaal bloed op mijn gezicht zat.

'Ja ik vond hem wel mooi.' Ik schudde glimlachend mijn hoofd. 'Ooh Lex. Ik heb het er net met Alex over gehad. Hij gaat hier alles regelen in mijn en Draven 's absentie. Maar als er beslissingen moeten worden gemaakt moet hij het met jou overleggen.' 'Oké is goed. Dat kan ik wel doen.' 'En je behoud jouw klussen natuurlijk in de kelder.' Ik kreeg een grijns op mijn gezicht en wreef in mijn handen. 'Wat doe jij zoal hier in de maffia Alexa?' vroeg Miranda.

'Uhm de ondervragingen, het trainen van de leden. En voor mijn zwangerschap deed ik ook de huurmoorden. Maar dat heb ik even op stop gezet.' Ze knikte. 'Ik kan trots melden dat Lex ook de persoon was die alle informatie uit Dylan wist te krijgen.' 'Ooh. Nou dan mag je zeker wel trots op haar zijn.' 'Ja dat ben ik zeker.' Ik grinnikte.

'Nou het was prettig kennis te maken maar ik ga op jacht naar voedsel.' 'Ga je gang. Ik zou snel zijn. Het kan zo zijn dat Draven het laatste eten uit de koelkast heeft gepikt.' Ik stond meteen op. 'Heb je er bezwaar tegen als ik je vergezel?' 'Zeker niet. Hoe meer zielen hoe meer vreugd.' Zei ik met een glimlach. Miranda kreeg ook een glimlach en stond op. Ik liep alvast naar de deur en opende die. Ik liet Miranda erdoor en sloot toen de deur achter me.

'nou volg mij maar.' Ik liep haar voor naar de hang ruimte. 'Nou welkom in onze chill zone.' 'Het heeft wel wat weg van de onze.' Ik grinnikte. 'Yo Lex!' ik draaide me om en zag Draven staan. Hij kwam op ons aflopen. 'Moet jij niet op die smurf letten?' 'Blake? Nee die is bij een vriendje spelen. Die halen we straks op als we naar het vliegveld vertrekken.' Hij knikte.

'Zeg heb jij nog enig idee of hier nog ergens voedsel te scoren is? Ik heb fucking honger. Heb niets meer gegeten na het ontbijt.' 'Niet te geloven. Maar ja. Er ligt wat in de koelkast.' 'Thanks.' Ik baande mijn weg naar de koelkast en opende die. 'Ooh my god! Hij is nog gevuld ook!' riep ik blij. Ik hoorde Draven en Miranda achter me lachen. 'Ja ik wist dat je zou komen. Ik had eigenlijk verwacht dat Lies er ook zou zijn dus dan moet je wel eten in huis hebben.' Ik grinnikte.

'Jij ook iets Miranda?' 'Wat is er?' ik keek haar grijnzend aan. 'Pizza.' 'Ooh ja daar kan ik geen nee tegen zeggen.' Ik grinnikte en pakte de doos uit de koelkast en schoof hem op de bar. Ik pakte nog wat blikjes drinken en schoof die ook over de bar. Ik keek nadenkend naar de bar. 'Waar zit je aan te denken schat?' vroeg Miranda. 'Nou normaal zou ik heel soepel over de bar heen springen. Maar ik denk dat dat nu voor een tijdje niet meer gaat lukken.' Zei ik wijzend naar mijn buik. 'Nee dat denk ik ook niet.' ik rolde met mij ogen.

'Nu moet ik er gewoon fucking omheen lopen.' Ik zuchtte diep en liep toen om de bar heen en nam plaats op een kruk. 'Jij bent me er echt een Lex.' Zei Draven hoofdschuddend.' 'Ooh my god!' riep ik. 'Wat?!' riep Draven en keek me geschrokken aan. 'Ik heb nog geen cadeautje voor Blake! Hij is over drie weken jarig.' Zei ik met mijn handen in mijn haar. 'Lex je hebt nog drie weken. Drie. Weken.' 'Alsnog. Ik moet nog een verjaardagsfeestje voor hem regelen. Ik weet überhaupt niet wat hij zou willen hebben.' 'Lex chill.' Ik rolde met mijn ogen maar kalmeerde mezelf.