My Loving Maffia King

Epiloog

~ Twee jaar later

Ik schrok wakker van een nachtmerrie. Ik schoot overeind en keek naast me in bed. Leeg. Zo leeg als hij de afgelopen tien weken al is. Geen Jay. Geen man. Geen vader van de kids. Hij is hier als tien weken niet meer geweest. Ik trok mijn benen naar me toe en begon te huilen. De deur ging voorzichtig open en daar kwamen Ceylinn, Liam en Blake aangelopen. Blake hielp de twins om op het bed te komen en klom er toen zelf ook op.

Ze kwamen met zijn drieën naar me toe gekropen en sloegen hun armpjes om me heen om me te troosten. 'Stop met huilen mama. Papa wil niet dat je huilt.' Ik glimlachte naar Blake. 'Dat weet ik jongen. Maar ik kan er niets aandoen. Mama mist papa heel erg.' Zei ik met traanogen. Ik wreef ze uit mijn gezicht. 'Ikke ook. Ikke mis papa.' Zei Ceylinn nu ook huilend. 'Ikke ook.' Zei Liam. 'Het is oké schatjes. Het is oké om papa te missen.' 'Waar papa?' vroeg Ceylinn. Blake keek me vragend aan. 'Is het wel goed om het te vertellen?' vroeg hij op fluistertoon.

Blake is de enige van de kids die weet wat er aan de hand is. Liam en Ceylinn zijn er nog te jong voor om het te kunnen begrijpen. 'Papa is aan het slapen.' Zei ik tegen de twee kleintjes. Ze kropen bij me op schoot en gingen tegen me aanzitten. 'Hij nog wakker worden?' vroeg Liam. En wat moet ik nu zeggen? Vertel ze de waarheid. Het is wel hun vader. Maar ze zijn zo jong. Vertel het ze. Ik zuchtte. 'Ik weet niet of papa wakker word.' Zei ik eerlijk.

Ik weet het echt niet. Jay ligt namelijk al tien weken in coma. Vinci wou wraak omdat door ons zijn zoon dood is. Hel dat zou ik ook willen als iemand een van mijn baby's iets aandoet. Maar hij heeft Jay neergeschoten. Niet met een kogel. Niet met twee. Maar met vijf. Vijf fucking kogels. Draven heeft Vinci overigens vermoord. Van Joan heb ik overigens niets meer gehoord sinds het bekend werd dat ze is getrouwd is met Vinci. Niels heeft me wel geïnformeerd dat ze het leven heeft geven aan een zoon. Genaamd Clayton. Meer weet ik niet.

'Waarom je niet weten papa wakker worden?' vroeg Liam met zijn grote felblauwe ogen. Als je goed kijkt zie je ook hele kleine vlekjes van groen in ze. Ik schudde de gedachten van me af. 'Ik weet niet of papa wakker word omdat uh...' snel bedenk iet Lex. 'Hij heel diep slaapt. Hij slaapt zo diep dat je hem niet wakker kan maken.' Zei Blake. Ik keek hem dankbaar aan. Hij gaf me een knipoog. Ik glimlachte naar hem.

'Waar papa nu?' vroeg Ceylinn. 'In het ziekenhuis. Mama gaat vandaag weer naar hem toe. En jullie gaan naar tante Melanie en ome Juan.' 'Ook Jip?' vroeg Liam. Ik grinnikte en knikte. 'We kunnen Jip natuurlijk niet vergeten.' Jip is het zoontje van Juan en Melanie. Het is echt een schatje. Maar heeft ook streken als Juan. En dan op een leeftijd van net twee. Vorige week was zijn verjaardag. Ook daar was Jay niet bij. Ik mis hem heel erg. Hij heeft heel erg veel gemist.

Draven en Lisa zijn twee jaar terug getrouwd. Ze hebben een dochtertje van anderhalf. Ook zo'n schatje. Haar naam is Eliv. En Lies is momenteel ook zwanger van nummer twee. Pas tien weken dus nog niet zo heel ver. Maar Jay heeft ook dat niet meegekregen. Ik schudde de gedachten van me af.

'Maar meneertje Blake hier moet naar school. Dus moeten we opschieten.' Zei ik. 'Awh. Mama moet ik echt naar school?' ik grinnikte. 'Dacht het dus wel soldier.' 'Awh damn.' Ik keek hem streng aan. 'Taalgebruik.' 'Maar jij zegt het ook zo vaak. Jij zegt wel ergere dingen mama.' Ik rolde met mijn ogen. Heb echt geen energie om nu met zijn attitude te dealen. Ik zuchtte. 'Hier praten we later wel over. Maar nu hup ga Morgan wakker maken en zorg dat ze jullie helpt met aankleden.' Blake knikte en hielp Ceylinn en Liam van het bed af waarna hij met hun de kamer uit liep.

Ik voelde me uit het niets weer heel erg misselijk worden. Ugh. Ik stapte snel uit bed en rende naar de badkamer waar ik net op tijd boven de pot hing voor ik alles eruit gooide. Ik zuchtte. Je bent vast weer zwanger. I think so to. Zo maar een test kopen als ik de kids heb afgezet. Ik schudde mijn hoofd en stond op. Ik trok door en poetste mijn tanden. Ik liep de badkamer weer uit en kleedde me snel aan.