Chapter 4

5.1K 656 18
                                    


Chapter 4

ကျင်းစစ်က သူပြောသည့်အဓိပ္ပါယ်ကို နားမလည်ဖြစ်နေသောကြောင့် စိတ်ထဲတွင် အထပ်ထပ်အခါခါ မေးခွန်းထုတ်နေမိသည်။ သူ စိတ်မရှည်ဖြစ်လာပြီး အေးတိအေးစက်မျက်နှာထားဖြင့် စကားမပြောနိုင်တော့ပေ။

ယင်းကျောင်းက သူ့ ဒူးကိုထိလိုက်ပြီး ပျင်းရိပျင်းတွဲဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
" ငါ မင်းကိုမေးနေတယ် ပြောပြလေ..."

ကျင်းစစ်၏စိတ်ထဲတွင် ပြောလိုက်မိသည်။
ပြောတော့ရော ယုံမှာမို့လား...

အချိန်တရွေ့ရွေ့ကုန်လာသည်ကိုသိ၍ ကျင်းစစ်က ယင်းကျောင်းနှင့် အချိန်ဆက်လက်မကုန်ဆုံးလိုတော့၍  စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
" ဒါဆို ဘာလုပ်ပေးစေချင်တာလဲ... ငါ ဘယ်လိုလုပ်မှ မင်းယုံမှာလဲ..."

ယင်းကျောင်းက သူ့ကို စိတ်မရှည်စွာဖြင့်ကြည်လိုက်ပြီး စိတ်ထဲတွင် တစ်မျိုးတစ်မည် ခံစားလိုက်ရသည်။

ယင်းကျောင်းက ကျောင်းဆရာဝန်ထံမှ စာရွက်တစ်ထပ်နှင့် ဘောပင်ကိုတောင်းကြီး ကျင်းစစ်ထံသို့ ပစ်ပေးလိုက်သည်။
" ငါ့ကို အာမခံချက် ရေးပေး..."

ကျင်းစစ် : " အဲ့လောက်ကြီး မလိုဘူးထင်တာပဲ..."

ယင်းကျောင်းက ပြုံးလိုက်သည်။
" မင်း ဒါမရေးလည်း ရတော့ရပါတယ်..."

ကျင်းစစ်က မျက်လုံးလှန်ပြီး သူ့နောက်ထပ်စကားလုံးများကို စောင့်နေလိုက်သည်။

ယင်းကျောင်းက သူ့ကိုပြုံး၍ ကြည့်နေသည်။
" အခုကစပြီး မင်း ဘယ်သွားတယ်၊ ဘယ်သူနဲ့စကားပြောတယ်၊ ဘာလုပ်တယ်ဆိုတာကို ငါ့ဆီသတင်းပို့ရမယ်...ဥပမာပြောရမယ်ဆို သန့်စင်ခန်းမသွားခင် အခန်းနံပါတ်တစ်ထဲဝင်မှာလား နှစ်ထဲဝင်မှာလားဆိုတာနဲ့ ဘယ်လောက်ကြာမယ်ဆိုတာကို ပြောရမယ်... အချိန်ကျော်သွားရင်လည်း ကျော်သွားရတဲ့ အကြောင်းပြချက်ကို ရှင်းပြရမယ်... အဲဒါမှ မင်း ဒီအကြောင်းကိုဖော်ဖို့ အခွင့်အရေး ရှာနေလား မရှာနေလား ဆန်းစစ်ကြည့်လို့ရမှာ..."

သူ ခဏရပ်လိုက်ပြီးနောက် ဆက်ပြောသည်။
" လိုအပ်လာရင် မင်းပြောတဲ့ အကြောင်းပြချက်တွေက ဆီလျော်လား မဆီလျော်လား ငါကိုယ်တိုင်စစ်ဆေးမယ်..."

[COMPLETED]ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now