Chapter 121

1K 145 2
                                    

Chapter 121

ကီးဘုတ်ဖိုက်တာများမှအပ နိုင်ငံသားအများစုသည် ရင်းနှီးဖော်ရွေသည်။ အဆုံးတွင် နိုင်ငံတကာ အိုလံပစ်ပြိုင်ပွဲတွင် သူတို့နိုင်ငံ၏ ကိုယ်စားလှယ်များအဖြစ် ဝင်ပြိုင်နိုင်သည်ကပင် သာမန်လူများ မော့ကြည့်ရမည့် အရာဖြစ်ပေသည်။

အဆင့်တွေကလည်း အရေးကြီးပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အရင်နှစ်တွေက ရလဒ်တွေကြောင့် လူတိုင်းက အများကြီး မမျှော်လင့်ရဲဘူး။ နောက်ပြီး မကျွမ်းကျင်သူတွေက အပျော်သဘောနဲ့ ကြည့်နေကြသေးတယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် ဘယ်လိုပဲ အဓိပ္ပာယ် မရှိတာတွေကို ပြောနေပါစေ ပြိုင်ပွဲဝင်တွေကိုပဲ အားပေးရမှာလေ။

ထို့အပြင် ထိုပိုစ့်၏ လေထုသည် ငြိမ်းချမ်းရေးယူသည့် သဘော ဖြစ်နေသည်။ ထို့နောက်တွင် လူအများသည် ကျင်းစစ်၏ ရုပ်ရည်သွင်ပြင်ကို စတင်စွဲလမ်းလာကြလေသည်။

ကျင်းစစ်သည် အင်တာနက်ပေါ်မှ သတင်းများကို မတွေ့ခဲ့ပေ။ နေရာနှစ်ခု၏ အချိန်ကွာခြားမှုကို အလိုက်အလျောက် ဖြစ်စေရန်  ယင်းကျောင်းကို သူလုံခြုံစွာ ရောက်ပြီ ဖြစ်ကြောင်း စာပို့ခဲ့ပြီးနောက် သူ၏ ဖုန်းကို ထပ်မကိုင်တော့ပေ။

သူ့ကိုယ်သူ ဖိအားပေးကာ အနားယူစေခြင်းသည် အကျိုးရှိ၏။ နောက်တစ်နေ့ ဖွင့်ပွဲအခမ်းအနားတွင် သူ၏ စိတ်အခြေအနေသည် ပြန်လည် ကောင်းမွန်လာလေသည်။

ဖွင့်ပွဲ အခမ်းအနားသည် မနက်ပိုင်းတွင် ကျင်းပပြီး နေ့လည်ပိုင်းတွင် အားနေသည်။ နောက်တစ်နေ့တွင် စာမေးပွဲ ဖြစ်သောကြောင့် နေ့လည်စာစားပြီးနောက်တွင် အသင်းခေါင်းဆောင်က အသင်းသားများ အင်္ဂလန်သို့ ပထမဆုံးရောက်လာခြင်းကြောင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေမည်ကို ပူပန်ကာ အလေးအနက်ထားကာ သူတို့သည် လျောက်လည်ပတ်ခွင့်မရှိဘူးဟု နှစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် ပြောပြီးနောက်မှ သွားခွင့်ပေးခဲ့သည်။

"ကျင်းစစ် ငါဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ... အခု ငါ့နှလုံးက တဒိန်းဒိန်းခုန်နေတယ် "

ဝမ်ချုံးသည် သူလာစဥ်က နိုင်ငံခြားခရီးစဥ်အတွက် ကြွေးကြော်နေသော်လည်း ပြိုင်ပွဲ အချိန်ကို ရောက်လာသောအခါ သူသည် အပြင်ကို ထွက်မလည်ပတ်နိုင်ရုံသာမက ထိုင်ပင် မထိုင်နိုင်ပေ။

[COMPLETED]ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now