[COMPLETED]ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)

Extra

Chapter 126 [Extra ]

ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲအကြိုရက်တွင် ယင်းကျောင်း ဘာမှမခံစားရပေ။

ဆန့်ကျင်စွာပင် စာမေးပွဲအား ထမင်းစားရေသောက်အတိုင်း သဘောထားထားသည့် ကျင်းစစ်က ထူးထူးခြားခြား စိတ်လှုပ်ရှားနေခဲ့သည်။

မျက်နှာမပျက်ဘဲ သူ့ရဲ့ပုံစံက အေးစက်ကာပုံမှန်အတိုင်းဖြစ်မြဲ။ သို့သော် ယင်းကျောင်းက ၁၀မိနစ်အတွင်းတွင် သတိထားမိလိုက်သည်။ စာမေးပွဲအတွက် လိုအပ်သောပစ္စည်းများကို ၃ခါမက ပြန်ပြန်စစ်ဆေးနေပြီး မနက်ဖြန်ဝတ်ရမည့်သူ့အဝတ်တွေကို ပြန်စီစစ်နေပြန်သည်။

"ပေါင်ပေ့လေး...ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ..."

ယင်းကျောင်းက ရယ်ကာ ကျင်းစစ်၏လက်ထဲသို့ လိုင်ချီးသီးထည့်‌ပေးလိုက်ပြီးပြောသည်။

"ကောပဲ စားပါ..."

ကျင်းစစ်က လှည့်တောင်မကြည့်ပေ။

အမှန်က သူတလွဲလုပ်ခဲ့မည်ကို စိတ်ပူနေခြင်းဖြစ်သည်။ အစမ်းစာမေးပွဲတွင် ယင်းကျောင်းက ထိပ်ဆုံး၃နေရာရခဲ့သည်။ တစ်ခုခုသာအမှားအယွင်းမဖြစ်ခဲ့လျှင် သူနဲ့အတူတူကောလိပ်တစ်ခုတည်းတွင် တက်ခွင့်ရမည်ဖြစ်သည်။

သူတစ်စုံတစ်ခုပြောလိုက်လျှင် ယင်းကျောင်းစိတ်လှုပ်ရှားသွားမည်စိုးသဖြင့် အပိုစကားများမပြောတော့။

"ကျွန်တော် လိုင်ချီးသီးမကြိုက်ဘူး..."

ယင်းကျောင်းက ပြုံးလျက်ထကာ တစ်ရှူးဖြင့်လက်သုပတ်လိုက်ပြီးနောက် ထွက်သွားသည်။

ကျင်းစစ် သူ့အပြုအမူများအား ဂရုစိုက်မနေဘဲ ဝင်ခွင့်လက်မှတ်ကိုသာ ပြန်ကြည့်ရန်လုပ်လိုက်စဉ် လက်မောင်းတစ်ခုက သူ့လည်ပင်းကို ရုတ်တရက်သိုင်းဖက်လိုက်သည်။

ထို့နောက် ဒူးခေါင်းမှစ ပွေ့ချီခံလိုက်ရပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ယင်းကျောင်းက ချလိုက်သည်။

"ကော..."

ကျင်းစစ်က ဘာဖြစ်လို့ပါလိမ့်ဆိုသည့်အတွေးနှင့် ယင်းကျောင်း၏လက်မောင်းကိုကိုင်ကာ

"ဘာလုပ်...ဘာဖြစ်လို့လဲ..."

"လိုင်ချီးသီးစားချင်လို့ မင်းဆီပြန်လာတာ..."