Chapter 81
သူ၏အလေးမထားသောပုံစံကိုကြည့်ကာ ဆရာလျိုမှာ ခေါင်းကိုက်တဲ့အထိ ဒေါသထွက်သွားရ၏။
အစီရင်ခံစာရေးခိုင်းပြီး အပြစ်ပေးရမလား...
အသုံးမဝင်ဘူး !
မိဘခေါ်ရမလား...
ပိုပြီးအသုံးမဝင်ဘူး !
ပြစ်ဒဏ်ပေးတဲ့အခန်းမှာ အရေခွံခွာရင်တောင် လုံးဝအသုံးမ၀င်ဘူး !
ဆရာလျိုက အသက်ဝအောင်ရှူသွင်းလိုက်ပြီးနောက် သူ့ဒေါသစိတ်ကိုလျော့ကာ အေးစက်စွာပြောလိုက်သည်။
"ယင်းကျောင်း...ငါနောက်နေတာမဟုတ်ဘူး...ဒါ၃ကြိမ်ရှိပြီ...နောက်တစ်ခါဆိုရင် အကြမ်းဖက်မှုဆိုပြီး ငါတကယ်အရေးယူတော့မှာ..."
"အဲ့ဒါဆို မင်းရဲ့ကိုယ်ရေးရာဇ၀င်ထဲမှာ အမဲစက်ပါသွားလိမ့်မယ်...မင်းရဲ့ရှေ့လျှောက်ပညာရေးမှာလည်း ထိခိုက်နိုင်တယ်...မင်းရဲ့အနာဂတ်အလုပ်...အဲ့ဒါတွေမှာပါ အကျိုးသက်ရောက်နိုင်တယ်...မင်းသိရဲ့လား"
ယင်းကျောင်းက အလွယ်တကူခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
"အကျိုးအကြောင်းကို ကျွန်တော်နားလည်ပါတယ်...ဒေါသမထွက်ပါနဲ့...မနက်ဖြန်မဖြစ်စေရပါဘူး..."
သူယခုလို နူးညံ့နေလိမ့်မည်ဟု ဆရာလျို မမျှော်လင့်ထားသဖြင့် မယုံကြည်နိုင်ဖြစ်သွားရသည်။
"တကယ်..."
"အင်း..."
ယင်းကျောင်းက သရော်ပြုံးပြုံးလိုက်ပြီး သူ့ညာဖက်လက်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။
"အကယ်၍ အဲ့ဒီအတွက်မဟုတ်ဘူးဆိုရင်...သူ့ကိုထိဖို့တောင် တော်တော်ပျင်းနေမှာ..."
ဆရာလျိုက မျက်မှောင်ကြုတ်သွားမိသည်။
"ဘာအတွက်လဲ...ဆရာ့ကိုပြောမပြနိုင်ဘူးလား..."
ယင်းကျောင်းက မျက်လွှာချကာ ဘာတစ်ခွန်းမှမပြောပေ။
ထိုသည်ကို ဆရာလျိုတွေ့လိုက်သောအခါ ဆက်မေးလျှင်လည်း အကြောင်းထူးမည် မဟုတ်သဖြင့် သူဘာမှဆက်မပြောတော့ပေ။
ယင်းကျောင်းက အခန်း၇အတွင်းသို့ သင်္ချာဖတ်စာအုပ်သွားပြန်ယူပြီးနောက် စင်္ကြံပေါ်တွင် မတ်တတ်ရပ်ကာ အပြစ်ခံယူနေလိုက်သည်။
YOU ARE READING
[COMPLETED]ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)
RandomTranslation novel Unicode only Zawgyi users များ Tele channel မှာ pdf file ဖတ်လို့ရပါတယ်ရှင်