Chapter 49
သူက မနည်းတက်ကြွစေလိုက်ပြီး သူ့ဖုန်းအား ထုတ်ကာ ကြည့်လိုက်သည်။ အထဲ၌ ဝီလ်ချက်မက်ဆေ့များစွာရှိနေကာ အကုန်လုံးက ယင်းကျောင်းထံမှ ဖြစ်၏။
[ကျောင်း] ရူပဗေဒစာရွက်တွေ ပြီးသွားပြီ..{ပုံ….}
[ကျောင်း] မင်းပြန်လာတာကို စောင့်နေတယ်
[ကျောင်း]ကိုယ် မင်းကို အုန်းနို့လေးထောင့်ကိတ်မုန့်လေး ဝယ်ထားပေးပြီး မင်းခုံထဲမှာ ထည့်ထားတယ်…
[ကျောင်း]ကိုယ် နေ့လည်ပိုင်း မအိပ်ဘဲ သင်္ချာပုစ္ဆာအနည်းငယ်တွက်ကြည့်နေတယ်…
[ကျောင်း]မင်းစာမေးပွဲပြီးပြီလား…
[ကျောင်း]စာမေးပွဲပြီးရင် မင်းရဲ့ကောကို စကားပြန်ပြောနော်…
ကျင်းစစ်မျက်နှာပေါ်၌ အပြုံးလေးပေါ်လာပြီး ချောင်အန်းယန်ထံမှ ပစ်မှတ်ထားခံရ၍ သူခံစားခဲ့ရသော စိတ်ဓာတ်ကျမှုများ ပျောက်ကွယ်သွားကာ သူက စာရိုက်ပြီး ယင်းကျောင်းထံမက်ဆေ့ပို့လိုက်သည်။
[ကျင်း] စာမေးပွဲပြီးပြီ…ငါပြန်လာဖို့ ပြင်နေတယ်…
ဆရာကျောက်၏ မျက်လုံးများ တစ်ချိန်ပြီး တစ်ချိန် သူ့ထံရွေ့ကြည့်လာသည်အား တွေ့ရချိန်၌ သူကဖုန်းအား လွယ်အိတ်ထဲသို့ လျင်မြန်စွာ ထည့်လိုက်ပြီးနောက် သူ့ခုံပေါ်၌ သက်တောင့်သက်သာ လှဲ၍ အိပ်ပျော်သွားပြီး သူတို့ကျောင်းသို့ ဘယ်အချိန်ရောက်သွားမှန်း မသိလိုက်ပေ။
“မင်းတကယ်အိပ်နိုင်တာပဲ…”
ကျိုးချောင်က သူ့အားလှုပ်နိုးကာ အပြင်သို့လက်ညိုးထိုးပြီး ပြောသည်။
“သွားမယ်..ဒုတိယကန်တင်းကို သွားပြီးညစာ သွားစားရအောင်…”
“ဒုတိယကန်တင်းလား…”
“ဟုတ်တယ်..” ကျိုးချောင်သည် ခေါင်းညိမ့်လိုက်သည်။
“ဆရာကျောက်က ဒီနေ့နေ့လည်စာကို ကျောင်းက တာဝန်ယူလိမ့်မယ်လို့ ပြောတယ်…ဒုတိယကန်တင်းက ပုဂ္ဂလိကစာချုပ်ချုပ်ဆိုထားတာမို့လို့ အချိန်ပြည့်ဖွင့်နိုင်တယ် ငါတို့အဲ့ဒီကိုဘဲ သွားနိုင်တယ်…”
YOU ARE READING
[COMPLETED]ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)
RandomTranslation novel Unicode only Zawgyi users များ Tele channel မှာ pdf file ဖတ်လို့ရပါတယ်ရှင်