Chapter 96

1.4K 213 9
                                    

Chapter 96

နောက်တစ်နေ့ နံနက်တွင် ကျင်းစစ်နှင့် ယင်းကျောင်းက ကျောင်းအချိန်ဇယားများအတိုင်း စာလုပ်ရန် အိပ်ယာထကြသည်။

မနေ့က အိမ်မက်က သူ့စိတ်ထဲတွင် ရှိနေသေးသော်လည်း အပေါ်ရံတွင် မသိသာစေပေ။ ယင်းကျောင်းက ဖုန်းလာသောအခါ ဝရံတာသို့ ထွက်လိုက်သည်။

အရင်တုန်းက ယင်းကျောင်းက ဖုန်းဖြေသောအခါတွင် ဘယ်တော့မှ မရှောင်ပေ။ ကျင်းစစ်မှာ မထိန်းချုပ်နိုင်စွာ တွေးနေမိသည်။

ဘယ်သူ့ နံပါတ်လဲ ငါ ကြားလို့မရတာ ရှိလို့လား

ယင်းကျောင်းကို သူ့ဆီမှ တစ်စုံတစ်ယောက်က လုယူမည်ဟု အိမ်မက်မက်ထားပြီးနောက် ယခုတွင် ထိုသို့သော ကိစ္စမျိုး ဖြစ်လာ၏။

ဝရံတာရှိ ယင်းကျောင်းမှာ ကျင်းစစ် တွေးနေတာတွေကို မသိပေ။ သူက ဝရံတာ တံခါးကို ပိတ်ပြီး ဖုန်းဖြေလိုက်သည်။

" ဦးလေးယောင်"

မိနစ်အနည်းငယ်အကြာတွင် အရာအားလုံးကို သဘောတူပြီးသွားသော ယင်းကျောင်းက ပြန်ဝင်လာသည်။

"ကိုယ် လုပ်စရာရှိလို့ အပြင်သွားဦးမယ်"

သူ့လက်တစ်ဖက်ကို စားပွဲပေါ်တင်ပြီး ကျင်းစစ်ဖက်သို့ ယိမ်းကာ ကျင်းစစ်ကိုကြည့်၍ ပြောလိုက်သည်။

" မင်းစားချင်တာ တစ်ခုခု ရှိလား ကိုယ်ပြန်လာရင် ယူလာခဲ့ပေးမယ်"

"ဟင့်အင်း"

ကျင်းစစ်က လက်ထဲမှ ဘော့ပင်ကို ချလိုက်ပြီး အတော်ကြာ တိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက် နူးညံ့စွာ ​မေးလိုက်သည်။

" ဘာကိစ္စ ရှိလို့လဲ"

ယင်းကျောင်းမှာ အံ့အားသင့် သွားရသည်။

ကျင်းစစ်ကသူ့ကို အသေးစိတ် တခါမျှ မမေးဖူးပေ။ ထို့ကြောင့် သူလည်းအကြောင်းပြချက် မပေးဖူးပေ။ သူမြန်ဆန်စွာ ပြောလိုက်သည်။

" ကျန့်ချွယ်က အခုကိုယ့်အိမ်မှာ နေနေတာလေ အဲ့အိမ်မှာ တံခါးသော့က ရုတ်တရက်ကြီး တစ်ခုခု ဖြစ်သွားတယ်လေ အဲ့ဒါကိုယ့်ကို လှမ်းခေါ်တာ"

[COMPLETED]ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now