Chapter 114

1.2K 200 13
                                    

Chapter 114
October 01, 2023
Chapter 114

လေ့ကျင့်ရေးကာလများက ထုံးစံအတိုင်းပျင်းစရာကောင်းလှသည်။ ထို့အပြင် ဒီတစ်ကြိမ်က အရင်အကြိမ်ထက် ပို၍ပင်ခက်ခဲသည်။

နောက်ဆုံးအဆင့်အထိရောက်လာသောအခါ မန်ဘာ၉ယောက်သာကျန်ရှိတော့၏။ မည်သူမှတော့ အပယ်မခံချင်။ ထို့ကြောင့် လူတိုင်းက ရှေ့သို့ဆက်ဖို့ရာ ကြိုးစားနေကြသည်။

ကျင်းစစ်၏အချိန်က မနက်၈နာရီမှ ည၉နာရီအထိ။ နေ့လည်စာ နားချိန်အတွက် အချိန်တစ်နာရီခွဲရသည်။ လက်တွေ့တွင်တော့ မအိပ်ခင်အထိ မည်သူမှ မနားပေ။

ရေချိုးပြီးတာတောင် မလန်းဆန်းပေမယ့် ကျင်းစစ်မှာ စာလုပ်ရန် အလိုအလျောက် စားပွဲခုံပေါ်သို့ရောက်နေတတ်သည်။

ကျင်းစစ် တစ်ရက်ကို ၆နာရီအတွင်းပဲအိပ်သည်။ သူ့စာလုပ်ချိန်က ၁၆နာရီ။ ထိုသို့နှင့် ရက်ပိုင်းအတွင်း သူဝိတ်ကျလာသည်။

သူ့ခန္ဓာက ပင်ပန်းနေပေမယ့် သူ့စိတ်ဝိညာဉ်ကတော့ လန်းဆန်းတက်ကြွနေဆဲ။

အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သူဖုန်းခေါ်သည့်အချိန်တိုင်း ဘယ်လောက်နောက်ကျကျ ယင်းကျောင်းက အတူရှိနေပေးသည်။

"ကျင်းစစ်...မင်းအစ်ကိုက မင်းနဲ့အတူနေ့တိုင်း စာလုပ်ပေးနေတာလား..."

နေ့လည်စာစားရင်း ဝမ်ချွန်က တူကိုပါးစပ်ထဲစွတ်ရင်း စပ်စုသည်။

ပထမက ကျင်းစစ်ဆီက စကား၁ခွန်းစ ၂ခွန်းစကြားရတော့ သူစာအရမ်းကျက်ပြီး ကြောင်သွားပြီလို့ ဝမ်ချွန်ကထင်နေတာ။ နောက်မှ သူ့နားကျပ်ကိုမြင်ပြီး သူဖုန်းပြောနေမှန်းသိသည်။

ကျင်းစစ် သီးသွားလေသည်။

"အင်း..."

"ကြည့်ဦး...ဘာတွေစိတ်လှုပ်ရှားနေတာလဲ..."

သူဘာလို့ဒီဖြစ်သွားလဲ ဝမ်ချွန်မသိ။ ဝမ်ချွန်က ဟင်းချိုပန်းကန်ကိုတွန်းပေးရင်း

"မျက်နှာကိုရဲနေတာပဲ...ဟင်းချိုသောက်လိုက်ဦး..."

ကျင်းစစ် သူ့ကိုကျေးဇူးတင်လိုက်ပြီး ဟင်းချိုပန်းကန်ကို တစ်ခါတည်း မ,သောက်ကာ မျက်နှာကိုကွယ်လိုက်သည်။

[COMPLETED]ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now