Chapter 57

2.1K 286 4
                                    

Chapter 57

ထိုအရာသည် ကျင်းစစ် နေရာမှားထားခြင်း သို့မဟုတ် ရှုပ်နေသောကြောင့် မဟုတ်ပေ။ ကျင်းစစ် တမင်တကာ သေတ္တာထဲသို့ ပန်းသီးကို ထည့်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

" မင်း..."

ယင်းကျောင်းရဲ့ နှလုံးခုန်နှုန်းသည် မြင့်တက်သွားပြီး သူ့စိတ်လျော့လိုက်ကာ သူ့မျက်လုံးများသည် ကျင်းစစ် မျက်နှာတွင်သာ ကပ်ညှိနေကာ မေးလိုက်သည်။

" မင်းဘာလို့ အဲ့လို လုပ်ခဲ့တာလဲ"

သူ မဟုတ်တာလုပ်သည်ကို လူမိသွားသောအခါ မကြုံစဖူး အရှက်ရမှုလေးသည် နှလုံးသားထဲတွင်ပေါ်လာလေသည်။ ကျင်းစစ်၏ ပါးများသည် နီရဲသွားပြီး အငွေပျံလုမတတ်ပင် ဖြစ်သွားလေသည် ။ သူ့မျက်လုံးများကို အောက်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး ဘာမျှမပြောပေ။

ဤတစ်ကြိမ်တွင်တော့ ယင်းကျောင်းက သူ့ကို အလွတ်မပေးတော့ဘဲ ထပ်မေးလိုက်သည်။

" ဘာလို့လဲ"

"ဘာလို့လဲဆိုတော့..."

ကျင်းစစ်ကတောင့်တင်းသွားပြီး ပြောလိုက်သည်။

" ငါသူ့ကို အရမ်းမုန်းလို့"

ဒါကြောင့်ပဲလား...

ယင်းကျောင်းက သူ့အဖြေကို မကျေနပ်ပေ ။ သူ့မျက်လုံးကို လှည့်ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်သည်။

" ဒါဆို သူကိုယ့်ကို ပေးတဲ့ ပန်းသီးအိတ်ထဲမှာ ရည်းစားစာ ပါတာသိလား"

ကျင်းစစ်က အသက်ရှုကျပ်သလို ခံစားလိုက်ရသည်။

ရည်းစားစာ... အဲ့ထဲမှာ ရည်းစားစာ ရှိနေတယ်!

အခုတော့ ပန်းသီးကို ယင်းကျောင်းက ဆရာတွေကို ပေးလိုက်တော့ ဘယ်လိုလုပ်မသိဘဲနေပါ့မလဲ.

"ငါတောင်းပန်ပါတယ်"

ကျင်းစစ်လက်များသည် တုန်ယင်နေပြီး သူ့စိတ်သည် ရှုပ်ထွေးသွားပြီး သူ့ကိုယ်သူ စိတ်လျော့စေလိုက်၏။

" ဆရာ့ မင်းကို အဲ့အတွက်လာရှာမှာလား အဲ့ဒါက ငါ့အမှားပါ ကျောင်းပြန်တက်ရင် ငါဆရာ့ ဆီကိုသွားလိုက်ပြီး ..."

[COMPLETED]ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now