Chapter 122

1.3K 195 13
                                    

Chapter 122

ယင်းကျောင်းသည် သဘောတကျဖြစ်သွားလေသည်

"ပေါင်ပေ့ရေ မင်းက အဲ့မှာ ပါဝင်ဆင်နွှဲမှာလား စတိတ်စင်ကို ဖြိုချမှာလား..."

သူ သဘက်ကို ယူလိုက်ပြီး ဆံပင်ကို သုတ်လိုက်ရင်း ပြောလိုက်လေသည် " ကိုယ်သာ သိခဲ့ရင် မင်းအတွက် ဝတ်စုံ ပြင်ပေးမှာပေါ့"

"မလိုပါဘူး" ၎င်းသည် အမှန်တကယ် မလိုအပ်ဟု ကျင်းစစ်ခံစားရလေသည်။ အခြားနိုင်ငံများသည် မည်သို့ပြုလုပ်မည်ကို မသိသော်လည်း သူ၏ အသင်းဖော်များသည် အရမ်း မကြီးကျယ်ပေ။

"ဝတ်စုံ တစ်စုံလောက်တော့ အော်ဒါမှာရအောင် အနာဂါတ်မှာလည်း သုံးလို့ ရတယ်လေ"

ယင်းကျောင်းသည် ဧည့်ခန်းထဲမှ အအေးပေးစက်ကို အပူချိန် လျော့ချလိုက်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲမှ ဆိုဖာပေါ်တွင် ပျင်းရိစွာ ထိုင်လိုက်လေသည် " ကိုယ် မင်းရဲ့ ဆိုဒ်ကို သိတယ် ဒါပေမဲ့ အတည်ပြုဖို့ အသေးစိတ် အချက်အလက်တွေ လိုသေးတယ်"

ကျင်းစစ်သည် သူ၏ စကားကို မသိစိတ်အရ မေးလိုက်လေသည် " ဘာကိုလဲ..."

ယင်းကျောင်းသည် သူ၏ အောက်နှုတ်ခမ်းကို လျှာဖြင့် သပ်လိုက်ပြီး အသံခပ်အုပ်အုပ်ဖြင့် ပြောလိုက်လေသည် " မင်းဘယ်ဘက်ကနေ ဝတ်တာလား ညာဘက်ကနေ ဝတ်တာလား?"

ကျင်းစစ်သည် သူ၏ စကားကြောင့် အနည်းငယ် ရှုပ်ထွေးသွားပြီး အတော်ကြာသည်အထိ မတုံ့ပြန်နိုင်ပေ "အာ..."

"မင်း အတွင်းခံ ဝတ်ရင်လေ" ယင်းကျောင်းသည် ကျင်းစစ်၏ မျက်လုံးများကို စိုက်ကြည့်လိုက်ရင်း မသဲမကွဲ ပြောလိုက်လေသည်

" မင်း အတွင်းခံဝတ်ရင် ဘယ်လို ဝတ်လဲ..."

ကျင်းစစ်၏ မျက်နှာသည် ရှက်ရွံ့မှုကြောင့် နီရဲသွားပြီး သူသည် အနီးတဝိုက်ကို ကသိကအောက်ဖြစ်စွာ လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး ငြင်းဆန်သည့် အနေဖြင့် တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်လေသည်

" ကော ငါအပြင်မှာနော် "

"အပြင်မှာဆိုတော့ ဘာဖြစ်လို့လဲ..."

ယင်းကျောင်းသည် အရေထူသောကြောင့် လုံးဝ ဘာမှကို မခံစားရပေ

[COMPLETED]ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now