Chapter 101

1.4K 159 0
                                    

Chapter 101

"မင်းရဲ့ စာတွေကိုသာ အာရုံစိုက် ကိုယ့်ကို စိတ်မပူနဲ့"

ရထားဘူတာတွင် ယင်းကျောင်းက ကျင်းစစ်လက်ထဲသို့ ဓါတ်ဆားရည်ဘူးအား ထည့်ပေးလိုက်ကာ လက်လှမ်းပြီး ကျင်းစစ်ရဲ့ခေါင်းကို ပွတ်ပေးလိုက်သည်။

" ကိုယ်မင်းကို အိမ်မှာစောင့်နေမယ်"

သူက ရပ်တန့်လိုက်ပြီးနောက် အပြုံးလေးဖြင့် ဆက်ပြောလိုက်သည်။

" စိတ်မပူပါနဲ့ ကိုယ်မင်းပေးထားတဲ့ အချိန်ဇယားအတိုင်း စာတွေကို လုပ်မှာပါ  ပျင်းရိမနေပါဘူးလို့ ကတိပေးပါတယ်"

သူတို့ မခွဲခွာခင်တွင်ပင် ကျင်းစစ်ကယင်းကျောင်း၏ အကြောင်းကို ​တွေးနေမိလေသည်။ သူခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ကာ တစ်ခုခုပြောရန် ပြင်လိုက်ပြီးမှ ပါးစပ်နားသို့ ရောက်လာသောအခါတွင်မူ စကားတစ်ခွန်းကိုသာ ဆိုလိုက်မိလေသည်။

" ဒါဆို ငါ့အရင်သွားနှင့်မယ် ကျောင်းမှာတွေ့မယ်"

သူပြောပြီးသွားသောအခါ ကြက်သေသေသွားရသည်။ သူအတွက် ထိုမြင်ကွင်းက ရင်းနှီးနေပေမဲ့ သူဘယ်အချိန်က ကြုံဖူးခဲ့သလဲဆိုတာကို အတော်ကြာသည်အထိ မမှတ်မိနိုင်ပေ။

လက်မှတ်ဖြတ်ပြီးသောအခါ သူက ယင်းကျောင်းကို နှုတ်ဆက်ရန် စိတ်လှုပ်ရှားနေသောကြောင့် ထိုအကြောင်းကို လေးလေးနက်နက် မတွေးတော့ပေ။

သူ့အင်္ကျီလက်အောက်၏အကွယ်အောက်တွင် ယင်းကျောင်းက သူ့လက်ကို တင်းတင်းဆုတ်ကိုင်လိုက်ကာ ပြောလိုက်သည်။

" ကျောင်းမှာ ပြန်တွေ့မယ်"

လက်မှတ်ဖြတ်သည့် ဂိတ်မှ ကျင်းစစ်၏ အရိပ်လေး ပျောက်ကွယ်သွားမှ ယင်းကျောင်းက အိမ်ကို လှည့်ကာ ပြန်သွားလိုက်သည်။

လူတစ်ယောက်သာ ပျောက်သွားသော်လည်း အိမ်က ဟင်းလင်းပြင်ကဲ့သို့ ဗလာဖြစ်နေလေသည်။ သူက စာကြည့်ထိုင်ခုံကို ဗလာသက်သက်အကြည့်ဖြင့် ကြည့်လိုက်မိသည်။ အချိန်အများစုတွင် ကျင်းစစ်က ထိုနေရာတွင် တိတ်တိတ်လေးထိုင်ကာ စာဖတ်နေမည် ဖြစ်လေသည်။ သူ့မျက်လုံးများကို မှိတ်လိုက်လျှင်ပင် သူ့ကို မြင်နိုင်လေသည်။

[COMPLETED]ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now