Chapter 63

1.9K 295 7
                                    

Chapter 63

သို့သော် ယင်းကျောင်းက အမြန်ရောက်လာပြီး ထိုလူများကို ဘာစကားမျှ မပြောဘဲ စတင် ရိုက်နှက်နေသည်မှာ ထိုလူများ၏အကြည့်တွင် သူ၏ မျက်နှာသည် ဝေးဝါးလာသည်အထိပင်။

ထိုလူသည် ယင်းကျောင်း၏ ကာကွယ်မှုအောက်တွင် ရှိနေမှန်းကိုသာ သိနေခဲ့ပါက သူတို့သည် သတ္တိများကို ရာနှင့်ချီ အပေးခံရလျှင်တောင် လုပ်ရဲမည်မဟုတ်ပေ။

အတင်း သွေးထိုးလှုံ့ဆော်လိုက်မိတာပဲ...

ဟယ့်ကျိုး  စိတ်ထဲတွင် ဆဲရေးလိုက်ပြီး သူတစ်ခုခု ပြောတော့မည့် အချိန်တွင် ကျင်းစစ်က ယင်းကျောင်းဆီသို့ ဘောလုံးကို ကိုင်ကာ အမူအရာမဲ့စွာဖြင့် တန်းတန်းမတ်မတ်လျှောက်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။

"ငါတို့ အစ်ကိုစစ်က နှလုံးသား နူးညံ့လွန်းတယ်"

ကျန့်ချွယ်သည် ခေါင်းခါကာ သက်ပြင်းချလိုက်လေသည်။

" အစ်ကိုကျင်းကဆက်မတိုက်ဖို့ သူတို့ကို ဖျောင်းဖျတော့မယ် လူအိုကြီးဟယ့် ငါတို့ဘယ်လို ဆက်တိုက်ပါ့မလဲ"

"ထားလိုက်ပါတော့"

ဟယ့်ကျိုးသည် ခေါင်းမာသော ကျောင်းသားများကို ကြည့်လိုက်ပြီး ကျင်းစစ်ကို တစ်ဖန်ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။

" တကယ်တော့ အဲ့ကိစ္စက အစ်ကိုစစ်နဲ့ သက်ဆိုင်တာလေ သူက ကျောင်းသားကောင်းလေးဆိုတော့ သူ့ကို ပြသနာ မဖြစ်စေနဲ့ပေါ့"

"ကျွန်တော်က ဒီနေ့တော့ လက်တွေခြေထောက်တွေ ကို လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်လို့ရပြီလို့ ထင်တာ အစ်ကိုစစ်ကိုတောင် ရိုက်ရဲတယ်ဆိုတော့ ဒီကောင် တော်တော် သတ္တိရှိတာပဲ"

ဟယ့်ကျိုးက မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်လေသည်။

" အဓိပ္ပာယ် မရှိတာတွေ မပြောနဲ့ အစ်ကိုစစ်က ငါတို့လို မဟုတ်ဘူး ပြီးတော့ မင်း အစ်ကိုကျောင်းရဲ့ တိုက်တဲ့ ပုံစံကို ကြည့်လိုက် မင်းသာဆိုရင် အတော်ကြာတဲ့ အထိ လူတစ်ယောက်လောက်ကိုတောင် ရိုက်နိုင်ပါ့မလား"

ယင်းကျောင်းနှင့် သူတို့ သူငယ်ချင်းဖြစ်လာသည်မှာ ဆယ်နှစ်ထက်ကြာနေပြီ ဖြစ်သော်လည်း ယင်းကျောင်း ရန်ဖြစ်တိုက်ခိုက်သည့်အချိန်တိုင်းတွင် ဟယ့်ကျိုးသည် သူ၏ ရက်စက်မှုကြောင့် ကြောက်လန့်နေရတုန်းပင် ဖြစ်သည်။

[COMPLETED]ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now