Chapter 19
-----------------------
"ဟေ့...အတန်းဖော်လေး..."
ယင်းကျောင်းက ရုတ်တရက် ခါးကိုကိုင်းညွှတ်လျှက် သူ့အား ရယ်သံလွင်လွင်နှင့် ပြုံးကြည့်လာသည်။
"ပျော်လား..."
ကျင်းစစ်က သူ၏အပြုံးအား ပြန်ရုတ်သိမ်းရန် နောက်ကျသွားချေပြီ။
"မင်းပြန်အနိုင်ကျင့်ဖို့ အကိုကူညီပေးတယ်နော်..."
ယင်းကျောင်းက ထိုင်ခုံကျောမှီအပေါ် ညာဖက်စောင်းကာ ပျင်းရိစွာ မှီလိုက်ပြီး ပြုံးနေသည်။
"ဒေါသထွက်လား.."
ကျင်းစစ် မျက်လွှာချကာ နှုတ်ခမ်းစူလိုက်မိသည်။
"ဒေါသမထွက်ပါဘူး..."
နားပါးသော ကျန့်ချွယ်က သူ့စကားကိုကြားသွားကာ ဝင်ပြောသည်။
"ကျင်းစစ်ရေ မင်းရဲ့ချုပ်တည်းနိုင်စွမ်းကတော့ တော်တော်ကောင်းတယ်...တကယ်လို့ တခြားတစ်ယောက်သာဆိုလို့ကတော့ ကျန်းကျင်းရဲ့မျက်နှာပေါ်က အနေအထားအတိုင်း လိုက်ပြီး အရေးယူကြမှာ..."
"မဟုတ်ဘူး..."
ဟယ့်ကျိုးက ပြုံးရင်း ဝင်ပြောသည်။
"မင်းမသိလို့ကွ...အကိုကျောင်းက ဒီနေ့ ၂ဖက်လုံးကို ဖြုတ်ပလိုက်တာ...ကျန်းကျင်းကလည်း ကြောင်လို့...ဖုန့်မောင်ကြီးလဲ ငိုင်လို့ကွာ..."
ဟယ့်ကျိုး အားရပါးရရယ်လွန်းသဖြင့် သူကိုယ်ပေါ်မှ အဆီများက သိမ့်သိမ့်တုန်သွားသည်။
"ဖုန့်မောင်ရဲ့ရုပ်ကြီးကို ငါဘယ်တော့မှမမေ့ဘူး...ဟဟဟဟ...သူ စာကို ၂ခါပြန်တောင်ဖတ်လိုက်သေးတယ်...ဟဟဟ..."
ဖန်ချန်းချန်းက ပြုံးလိုက်ပြီး "ဖုန့်မောင်ကလည်း ကွိုင်ပဲလို့တွေးနေမှာပဲ..."
ထိုစကားကိုကြားသောအခါ ယင်းကျောင်းက နှာမှုတ်၍သရော်ပြုံးပြုံးလိုက်သည်။
"သူတို့တွေက ရစ်ငှက်ကလေးတွေပါ...ခြင်းတောင်းထဲကို အထုတ် အသွင်းလုပ်ပေးလိုက်ရုံပဲ..."
ဖုန့်မောင်သည်လည်း စိတ်ထားကောင်းသောသူမဟုတ်ပေ။ ထိုကောင်စုတ်လေး၏အကျင့်စရိုက်သည် အတော်ဆိုးသည်ဟု ထိုနေ့ကပြောခဲ့သောသူသည် သူပင်ဖြစ်၏။
YOU ARE READING
[COMPLETED]ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)
RandomTranslation novel Unicode only Zawgyi users များ Tele channel မှာ pdf file ဖတ်လို့ရပါတယ်ရှင်