Chapter 117

1.3K 195 2
                                    

Chapter 117

ယင်းကျောင်း မျက်လုံးများတုန်ရီနေလေသည်။သူ စာအုပ်အသေးလေးကို ကြည့်နေရင်း အသက်ပင်အောင့်ထားမိသည်။ ကြည့်ရတာ သူသေချာဂရုမစိုက်ခဲ့ရင် သူ့အစီအစဉ်တွေပျက်သွားမည်ကို စိုးရိမ်နေတာဖြစ်လိမ့်မည်။

တကယ်လား... ကျင်းစစ် သူ့နာမည်ကို ဒီကိုပြောင်းထားတာလား?

သူ့ရင်ဖက်က နိမ့်ချီမြင့်ချီနှင့် ရင်ခုန်သံတွေမြန်နေသည်။ မျက်လုံးမှိတ်ထားပြီး တံတွေးတွေလည်းမျိုချနေမိသည်။ ထို့နောက် စာအုပ်ကိုပြန်ဖွင့်ပြီးကြည့်မိပြန်သည်။

ဟုတ်တယ်။ သူမမြင်ခဲ့တာ။ ဒါမှမဟုတ် အိမ်မက်မက်နေတာလား။ အကောင့်စာရွက်ပေါ်မှာ စာလုံးအမည်းလေး

နာမည် : ကျင်းစစ်

ပိုင်ရှင် / ပိုင်ရှင်နှင့်ပက်သတ်မှု : ဝမ်းကွဲညီ

("မင်းရဲ့အကောင့်စာအုပ်ကို စာအုပ်စင်မှာထားထားပေးတယ်နော်..."

"လိုအပ်တဲ့အချိန် အဲ့ဒီမှာရှာကြည့်လို့ရတယ်...")

ယင်းကျောင်း သက်ပြင်းကြီးချကာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသာ ကျိန်ဆဲနေမိသည်။

ငါအရူးပဲ! ကျင်းစစ် နဂိုတည်းက အရိပ်ပြခဲ့သည်။ သူက ‌အကောင်မမြင်ခဲ့။

လက်ဆောင်ကိုငြင်းခဲ့တဲ့ကျင်းစစ်ကို စိတ်ဆိုးနေတာတွေက တဖြည်းဖြည်းပျောက်ကွယ်လာသည်။ အကောင့်စာအုပ်ကို သူ့ရင်ဖက်မှာအပ်ထားမိသည်။ ခဏအကြာတွင် ခပ်တိုးတိုးလေး ရယ်ပြုံးမိကာ တံခါးဝဆီ လျှောက်လာခဲ့သည်။

ကျင်းစစ်က ဧည့်ခန်းထဲ ဟိုဖက်မှာ‌စောင့်လိုက် ဒီဖက်မှာစောင့်လိုက်နှင့် အလုပ်ရှုပ်နေသည်။ ယင်းကျောင်းက ပြန်မလာသေးသောကြောင် သူနည်းနည်းစိတ်ပူသွားသည်။

သူ ယင်းကျောင်းငယ်ငယ်ကပုံလေးကို တကယ်ကြည့်ချင်မိသည်။ စိတ်ကြီးဝင်နေတဲ့ကလေးလေးပုံစံ ဖြစ်နေပေလိမ့်မည်။ နေ့တိုင်းကို ကလေးဆိုးကြီးအနေနဲ့ ပါးစပ်ဟလိုက်ရုံနှင့်ပင် အခြားကလေးတွေကို အော်ငိုစေမှာအမှန်ပင်။

ထိုသို့တွေးမိရင်ကို သူချစ်ဖို့ကောင်းသည်ဟု ကျင်းစစ်ခံစားမိသည်။

[COMPLETED]ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now