[COMPLETED]ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)

Chapter 123

Chapter 123

ပြိုင်ပွဲ ပြီးဆုံးသွားသောအခါ ကျင်းစစ်နှင့် အသင်းသည် မူလခရီးစဥ်အတိုင်း လေယာဥ်ဖြင့် ပြန်လာကြလေသည်။

အင်္ဂလန်မှ တုန်းဟိုင်သို့ တိုက်ရိုက်ရောက်သည့် လေယာဥ်မရှိသည့်အတွက် သူသည် အင်ပါယာမြို့တော်သို့ အရင်ပြန်ပြီးနောက်မှ အိမ်ပြန်ရမည်ပင်။

ဝမ်ချုံးသည် ထိုင်ခုံကို မှီထားရင်း သက်ပြင်းချလိုက်လေသည် " ကံကောင်းလို့ပေါ့ ငါတို့ မနားဘဲနဲ့ တရုတ်ကို ပြန်လို့ရတာ"

"ဘာဖြစ်လို့လဲ" ကျင်းစစ်သည် သူ၏ လွယ်အိတ်ကို ထိုင်ခုံအောက်တွင် ထားလိုက်ပြီး လှည့်မေးလိုက်လေသည်။

"မင်းမသိပါဘူး ငါ့အမေက ငါရွှေတံဆိပ်ဆု ရတယ်ဆိုတော့ ခဏလေးပဲ ပျော်တာ " ဝမ်ချုံးသည် မျက်ခုံးပင့်ကာ ညည်းညူလိုက်လေသည်

" နောက်ပြီးလည်းပြီးရော သူ့အတွက် ပစ္စည်းတွေ ဝယ်ဖို့ မက်ဆေ့ချ်နဲ့ အမိန့်ပေးတော့တာပဲ ငါ သူဝယ်ခိုင်းတဲ့ အလှပြင်ပစ္စည်းတွေနဲ့ အိတ်တွေရဲ့ တံဆိပ်ကို မသိဘူးလေ အဲ့တော့ ဒုက္ခများမှာ"

ဝမ်ချုံးသည် ကျင်းစစ်အား မနာလို အားကျစွာ ကြည့်လိုက်လေသည် " မင်းရဲ့ မိဘတွေလို မိဘမျိုး ရှိတာကောင်းလိုက်တာ သူတို့က မင်းကို အဲ့လို လုပ်ခိုင်းပြီး အနှောက်အယှက်မပေးဘူးလေ"

ကျင်းစစ် အံ့အားသင့်သွားလေသည်။ သူသည် ကျင်းမိသားစုအကြောင်း မတွေးခဲ့သည်မှာ အတော်ကြာပြီ ဖြစ်သည်။ 

သူ၏ အိမ်ထောင်စုစာရင်းအား ပြောင်းလဲခဲ့ပြီးနောက် သူသည် ထိုမိသားစုနှင့် အမှန်အကန်ပင် ဖြတ်တောက်ခဲ့လေသည်။ သူတို့သည် တစ်ဦးကိုတစ်ဦး မဆက်သွယ်ဘဲ ခွဲနေပြီး သူတို့ကို မတည်ရှိသလိုပင် ဆက်ဆံခဲ့လေသည်။

သူ ပြုံးလိုက်ပြီး စကားမပြောပေ။ ၎င်းသည် အကောင်းဆုံးဖြစ်လိမ့်မည်။

ကျင်းစစ် ထိုသို့ တွေးလိုက်လေသည်။ သို့သော် အဖေကျင်းသည်တော့ ထိုသို့ မတွေးပေ။ 

ကျင်းစစ် နိုင်ငံတကာ အိုလံပစ်ပြိုင်ပွဲတွင် ရွှေတံဆိပ်ဆု ရရှိသည်ကို TV တွင် တွေ့လိုက်ရပြီးနောက် အဖေကျင်းသည် နောင်တအကြီးအကျယ် ရခဲ့လေသည်။ ဆံပင်ကို အမြဲတမ်း အဝါရောင် ဆိုးကာ အသုံးမကျသော သားကြီးသည် ယခုကဲ့သို့ မြင့်မားသောနေရာသို့ ရောက်လာမည်ဟု ဘယ်တုန်းကမှ မထင်ခဲ့ပေ။