Chapter 71

1.7K 260 13
                                    

Chapter 71

ထိုအကြောင်းအရင်းကြောင့် ကျောက်ဖုန်သည် တခါတရံ သူတို့ကို ဆရာများကန်တင်းသို့ ခေါ်သွားရုံသာမက သူတို့အတွက် မီးဖိုချောင်အသေးလေးကိုလည်း အမြဲတမ်းဖွင့်ပေးထားလေသည်။ သူတို့ကို ကန်တင်းတွင် အချိန်အကြာကြီး တန်းစီစောင့်စရာမလိုရန် အလေးထားပြီး ဆရာများ၏ ထမင်းစားကတ်ပြားကို လာယူနိုင်စေရန် ခွင့်ပေးထားလေသည်။

ကျိုးချောင်းနှင့် ကျန်းချုံးတို့သည် ဆရာများဆီမှ ငှားပြီးပြီ ဖြစ်သော်ငြားလည်း ကျင်းစစ်သည် မွေးကတည်းက အခြားသူများကို အကြွေးတင်နေမည့်အကျင့်အား မကြိုက်သောကြောင့် ယခင်က မတောင်းဆိုခဲ့ဖူးပေ။

ယနေ့က ပထမဆုံး အကြိမ် ဖြစ်၏။

ကျင်းစစ် ဘတ်စကတ်ဘောကွင်းထဲသို့ ရောက်သောအခါ တန်းခွဲ 7 မှ ကျောင်းသားအများစုက ကစားနေကြပြီဖြစ်သည်။ အားကစားသမားကျောင်းသားများသည်လည်း ထပ်မနှောက်ယှက်တော့သည်သာမက သူတို့တွင် ဗိုင်းရပ် ရှိနေသကဲ့သို့ပင် သူတို့နှင့် ဝေးဝေးရှောင်လေသည်။

ကျင်းစစ် ရောက်လာသည်ကို တွေ့သောအခါ လီကျိုးသည် သူ့နားသို့လျှောက်သွားလိုက်ကာ ရေသောက်ရင်း မေးလိုက်သည်။

" အစ်ကို့ ကိစ္စ ပြီးသွားပြီလား"

"မပြီးသေးဘူး"

ကျင်းစစ်၏ လက်ချောင်းထိပ်လေးသည် သူ့ဘောင်းဘီအိတ်ကပ်ထဲမှ ထမင်းစားကက်ပြားမာမာလေးကို ထိလိုက်ပြီး လီကျိုးကို ပြောလိုက်သည်။

" ငါ ဒီနေ့နေ့လည် မင်းနဲ့ အတူ မစားဖြစ်ဘူး မင်း ဝူဝေ့ချန်းနဲ့ တခြားသူတွေကို ခေါ်သွားပြီး စားလိုက်"

" မဟုတ်သေးပါဘူး"

လီကျိုးသည် ရေဘူးအဖုံးကို လှည့်ပိတ်ကာ မျက်မှောင်ကြုံ့ပြီး ပြောလိုက်သည်။

" အစ်ကို့ရဲ ပြိုင်ပွဲအတွက် အတန်းက အချိန်ပိုပါ ရှိသေးတာလား အစ်ကို့အတွက် အစားအသောက်မှာပေးရဦးမလား"

"မလိုပါဘူး"

ကျင်းစစ်က သူ၏ ကြင်နာမှုအတွက် ကျေးဇူးတင်စကားဆိုလိုက်ပြီး " ငါဒီတစ်ခေါက် ဆရာတွေရဲ့ ကန်တင်းကို သွားစားမှာ"

[COMPLETED]ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now