Chapter 17

3.2K 493 10
                                    

Chapter 17

-----------------------

ကျင်းစစ်က ဖြေဆိုခန်းအတွင်းသို့ နောက်ဆုံးဝင်ရောက်သူဖြစ်သည်။ အခန်းအတွင်းသို့ဝင်သွားပြီးနောက် အနက်ရောင်သင်ပုန်းပေါ်မှ ထိုင်ခုံစာရင်းအားတစ်ချက်မျှပင်မကြည့်ဘဲ ကျင်းစစ်နာမည်နှင့်ကျောင်းသားနံပါတ်ရှိသော တောင်ဖက်လိုင်း၏နောက်ဆုံးထိုင်ခုံဆီသို့ ယင်းကျောင်းကလျှောက်သွားသည်။

ယင်းကျောင်းက ကျင်းစစ်၏စားပွဲခုံပေါ်သို့ ကျောပိုးအိတ်အားတင်ပေးလိုက်သည်။ စာမေးပွဲအတွက် လိုအပ်သည်များအား ပြင်ဆင်နေသောကျင်းစစ်ကို စောင့်ကြည့်ပြီးနောက် ပြောလိုက်သည်။

"ငါ စာမေးပွဲကို အတန်း၂၁မှာဖြေမှာ...မင်းတစ်ခုခုလိုအပ်ရင် ခေါ်လိုက်..."

သူ၏‌ဖော်ရွေသောအပြုအမူအား ကျင်းစစ် ကျေးဇူးတင်လိုက်ပြီး လက်ခံသည့်ပုံစံဖြင့် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။

သူ့နေရာတွင် မတ်မတ်ကလေးထိုင်နေသည့်ပုံစံအားကြည့်ရင်း ယင်းကျောင်း၏မျက်လုံးတွင် ပြုံးရောင်သန်းသွားသည်။ သူ့အနောက်တွင်ရှိသောထိုင်ခုံအား ဆွဲယူလိုက်ပြီး ကျင်းစစ်ဘေးတွင် ၀င်ထိုင်လိုက်သည်။ သူစိုးရိမ်နေမည်မဟုတ်မှန်းသိနေသော်လည်း ထက်ပြောလိုက်သည်။

"လီရှစ်တို့ကို ကြောက်မနေနဲ့...စာမေးပွဲက မကြာခင်ပြီးသွားမှာပါ...စိတ်ထဲမထားနဲ့..."

ကျင်းစစ်က သူ့အား ပထမဦးဆုံးအကြိမ်အဖြစ် ပြုံးပြလိုက်သည်။

"အင်းပါ...မထားပါဘူး..."

"ကောင်းတယ်..."

ထိုကွေးညွတ်နေသောနှုတ်ခမ်းကိုမြင်လိုက်ရခြင်းသည် ယင်းကျောင်းအား စိတ်ချမ်းသာစေ၏။

"အတန်းဖော်လေး...ကြိုးစား...လောင်လျိုကလည်း မင်းကိုယုံကြည်ချက်အပြည့်ဖြစ်စေချင်တာ..."

အတန်း၇သည် ယခုရက်ပိုင်းတွင် လှောင်ပြောင်ခြင်းခံနေရပြီး ကျင်းစစ်အပေါ်အားထားနေကြသည်။

မယ်တော်ကွမ်ယင်ရုပ်ထုလေးအား လည်ပင်း‌‌ပေါ်တွင်ကိုင်လျှက် ကျင်းစစ်အတွက်ဆုတောင်းနေသော ကျန့်ချွယ်ကိုပင်လျှင် မနေ့က ယင်းကျောင်းတွေ့ခဲ့ရသည်။

[COMPLETED]ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now