Chapter 83

1.5K 236 4
                                    

Chapter 83

-----------------------

ရုံးခန်းတစ်ခန်းလုံးက ရေနွေးအိုးလို ဆူလောင်ပွတ်လောရိုက်သွားကြသည်။ ဆရာများက ပြုံးဖြီးပြီး လက်သီးဆုပ်များ ဆုပ်ထားကြသည်။ စိတ်လှုပ်ရှားမှုက ထိန်းချုပ်လို့မရတော့ပေ။

သူတို့စာသင်နှစ်မှာ သူတို့တုန်းဟိုင်စီရင်စုကျောင်းရဲ့ ကျောင်းသားက စံချိန်ချိုးနိုင်ခဲ့ပြီ...

ထိုအချိန်တွင် ကျင်းစစ်၏ဆရာဖြစ်ဖြစ် မဖြစ်ဖြစ် သူတို့အကုန်လုံး ဂုဏ်ယူနေကြသည်။

အရမ်းကောင်းတယ်...ကျင်းစစ်အရမ်းတော်တယ်...

ယခုရက်ပိုင်းထဲတွင် သူတို့မည်မျှမျက်နှာငယ်နေရသလဲဆိုတာကို ဘုရားအသိဆုံးပင်။ အင်တာနက်ပေါ်တွင် သူတို့ပြန်လည်ချေပချင်လျှင်တောင်မှ မည်သို့စပြောရမည်မသိဖြစ်နေခဲ့ကြသည်။

တုန်းဟိုင်စီရင်စုက မည်သူမှ နိုင်ငံလုံးဆိုင်ရာအသင်းအတွင်းသို့မဝင်ရောက်နိုင်ခဲ့သလို လူများကလည်း တုန်းဟိုင်မှဆရာများအားဆိုလျှင် ပညာရေးကို ဆုတ်ယုတ်အောင်လုပ်နေကြသည်ဟု နှိမ်ံချကြ၏။

သို့သော် ယခုပြောင်းလဲသွားပြီဖြစ်သည်။

ကျင်းစစ်၏ရမှတ်၁၀၈မှတ်က သူတို့မျက်နှာကိုပြန်ဆယ်ယူနိုင်ခဲ့ပြီ။

အမှတ်က အသင်းထဲဝင်ရုံတင်မက အမှတ်လိုင်းအရဆိုလျှင် ရှိသမျှပြိုင်ပွဲဝင်အားလုံးကို အပြီးသတ်ရိုက်ချပစ်လိုက်နိုင်သည်။

ကျောက်ဖုန်က သက်ပြင်းရှည်ကြီးချလိုက်ပြီး ပျော်လွန်း၍ စကားမပြောနိုင်ဖြစ်နေသည်။ သူက ကျင်းစစ်ကို လက်မထောင်ပြကာ စိတ်ငြိမ်အောင်လေအဝရှူရင်း အခြားရလဒ်များကိုကြည့်နေလိုက်သည်။

သို့သော် အသအချာကြည့်မည်ဆိုလျှင် သူ့လက်များ တုန်ရီနေတာကို တွေ့ရမည်ပင်။

"အကိုစစ်...မိုက်တယ်ကွာ..."

ကျိုးချောင်က ကျင်းစစ်အား တင်းကျပ်စွာဖက်လိုက်သည်။ မနာလိုမှုအလျဥ်းမရှိဘဲ ပျော်ရွှင်စွာပြောလိုက်၏။

"ပီကင်းကောလိပ်ကို ကြိုလျှောက်ထားနိုင်လို့ ဂုဏ်ယူပါတယ်..."

[COMPLETED]ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now