Chapter 90

1.4K 204 3
                                    

Chapter 90


ယင်းကျောင်း မျက်လုံးပင့်ကာ ကျင်းစစ်ကို စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်နေလိုက်သည်။

ကျင်းစစ်က သူ့အကြည့်များကို သတိမထားမိဘဲ သူသည် နှင်းဆီပန်းပွင့်လေးကိုသာ အာရုံစိုက်နေလေသည်။

နှင်းဆီပွင့်လေးသည် လုံးဝ ခြောက်သွေ့နေပြီး  မြေပြင်ပေါ်သို့ ရုတ်တရက် ပြုတ်ကျသောအခါ ခြောက်သွေ့ကာ ကြွပ်နေသော ပွင့်ချပ်လေးများကြွေသွားပြီး မျက်စိရှေ့တွင်ပျက်ဆီးသွားလေသည်။

ကျင်းစစ် အလွန် စိတ်သောက ရောက်သွားကာ သူ့၏လျို့ဝှက်ချက်ကို တွေ့သွားသောကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော ရှက်ရွံ့မှုများပင် ပျောက်ကွယ်သွားလေသည်။ သူ ထိုင်ချလိုက်ပြီး ပန်းပွင့်လေးကို ကောက်ချင်ပေမဲ့ သူကိုင်လိုက်လျှင် ပို၍ ကြွေကြသွားမည်ကို စိုးရိမ်သဖြင့် သူမထိရဲပေ။

သူမတတ်နိုင်တော့ဘဲ ရင်ထဲတွင် နောင်တရသလို ခံစားလိုက်ရပြီး မျက်မှောင်ကြုံ့ကာ တိုးတိုးလေးရေရွတ်လိုက်လေသည် " ဘာလို့များ ဒီလို ပြုတ်ကျသွားတာလဲ..."

ယင်းကျောင်း သည်းမခံနိုင်တော့ဘဲ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ ကျင်းစစ်ကို သူ့လက်မောင်းထဲသို့ သွင်းလိုက်လေတော့သည်။

သူက ဘယ်လောက်တောင် ကံကောင်းတဲ့ လူမို့လို့ ကျင်းစစ်လို အရမ်းကောင်းတဲ့လူနဲ့ ဆုံခွင့် ရခဲ့တာလဲ...

ထိုသံဘူးထဲတွင် ကျင်းစစ် ပထမရခဲ့တုန်းက စာမေးပွဲဖြေလွှာတွေပါတာလို့ သိခဲ့ပြီး ထိုအရာသည် ယင်းကျောင်း အတွက် အရေးအကြီးဆုံးဖြစ်လေသည်။

ယခုတွင် ကျင်းစစ်သည် ယင်းကျောင်းအတွက် အဖိုးတန်သော သီးသန့်နေရာလေးကို ထားပေးလေသည်။

သင်္ချာတွင် 102 မှတ်ရသော်လည်းသူသည် အရင်ကထက် အနည်းငယ် တိုးတက်လာသောကြောင့် ကျင်းစစ် အရမ်းပျော်ခဲ့လေသည်။

"ပန်းကို တက်မနင်းနဲ့" ကျင်းစစ်ခေါင်းကို စောင်းကာ မြေပြင်ပေါ်သို့ ကြည့်လိုက်သော်လည်း ယင်းကျောင်းသည် သူ့မျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ထားလေသည်။

[COMPLETED]ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now