Chapter 15

3.8K 476 3
                                    

Chapter 15

-----------------------

နေ့လည်ခင်းတွင် ကဖေးဆီသို့ လီကျိုးနှင့်အတူ ကျင်းစစ် ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။

ယနေ့ သူတို့ဖြေးဖြေးချင်းပဲလမ်းလျှောက်လာကြပြီး ကန်တင်းသို့ရောက်ချိန်တွင် လူအပြည့်တန်းစီနေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရ၏။

လီကျိုး စိတ်မရှည်လက်မရှည်ဖြစ်နေပြီး ခဏလေးပင်မစောင့်နိုင်တော့သဖြင့် ကျင်းစစ်အား ပြောလိုက်သည်။

"မင်းဒီမှာခဏစောင့်ဦး...ဘယ်ဝိုင်းလွတ်မလဲဆိုတာ ငါတစ်ချက်သွားကြည့်လိုက်ဦးမယ်..."

ကျင်းစစ် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။

" အွန်း..."

မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်း၌ပင် လီကျိုးသည် သူ၏အရှေ့ရှိလူများအကြားတိုးဝှေ့ကာ ပျောက်ကွယ်သွားသည်။

စူးရှလှသော ကျန့်ချွယ်၏မျက်လုံးက လိုင်းအတွင်းရှိနေသော ကျင်းစစ်အားတွေ့လိုက်သည်။

"ဟေ...ဟိုမှာ ကျင်းစစ်မဟုတ်လား...တစ်ယောက်တည်းလားမသိဘူး..."

ယင်းကျောင်းလဲ လိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး လိုင်းအနောက်ဆုံးမှ ကျင်းစစ်အား မြင်သွားသည်။

သူ့အရှေ့မှ ဟယ့်ကျိုးအားတွန်းဖယ်လိုက်ပြီး ကျင်းစစ်ဆီသို့‌သွားလိုက်သည်။

ဟယ့်ကျိုးနှင့်ဖန်ချန်းချန်းတို့နှစ်ယောက်သည် အချင်းချင်း တပြုံးပြုံးနှင့်ကြည့်လိုက်မိကြသည်။

"ဟဟ...ကိုယ့်လူရေ..."

"တစ်ယောက်တည်းလား...ဟိုမှာ ငါ့နေရာဆီသွားလေ..."

ဟယ့်ကျိုးဆီသို့ ယင်းကျောင်းကညွှန်ပြရင်း ပြောလိုက်သည်။

" မင်းတစ်ခါတည်း ထိုင်စားလို့ရတယ်..."

ကျင်းစစ်က ခေါင်းခါပြရင်း ငြင်းပယ်လိုက်သည်။

" ဟင့်အင်း...သွားပါ မင်းပဲသွားစား...တော်ကြာ ငါ့ကို လီကျိုးရှာမရဖြစ်နေဦးမယ်..."

" ရပါတယ်...သူ့ကိုစောင့်ကြည့်ထားဖို့ ငါတစ်ယောက်ယောက်ကိုခိုင်းလိုက်မယ်..."

ကျင်းစစ်က ခေါင်းခါသည်။

"ဘာဖြစ်နေတာတုန်း ကိုယ့်လူ..."

[COMPLETED]ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now