Chapter 15
-----------------------
နေ့လည်ခင်းတွင် ကဖေးဆီသို့ လီကျိုးနှင့်အတူ ကျင်းစစ် ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
ယနေ့ သူတို့ဖြေးဖြေးချင်းပဲလမ်းလျှောက်လာကြပြီး ကန်တင်းသို့ရောက်ချိန်တွင် လူအပြည့်တန်းစီနေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရ၏။
လီကျိုး စိတ်မရှည်လက်မရှည်ဖြစ်နေပြီး ခဏလေးပင်မစောင့်နိုင်တော့သဖြင့် ကျင်းစစ်အား ပြောလိုက်သည်။
"မင်းဒီမှာခဏစောင့်ဦး...ဘယ်ဝိုင်းလွတ်မလဲဆိုတာ ငါတစ်ချက်သွားကြည့်လိုက်ဦးမယ်..."
ကျင်းစစ် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။
" အွန်း..."
မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်း၌ပင် လီကျိုးသည် သူ၏အရှေ့ရှိလူများအကြားတိုးဝှေ့ကာ ပျောက်ကွယ်သွားသည်။
စူးရှလှသော ကျန့်ချွယ်၏မျက်လုံးက လိုင်းအတွင်းရှိနေသော ကျင်းစစ်အားတွေ့လိုက်သည်။
"ဟေ...ဟိုမှာ ကျင်းစစ်မဟုတ်လား...တစ်ယောက်တည်းလားမသိဘူး..."
ယင်းကျောင်းလဲ လိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး လိုင်းအနောက်ဆုံးမှ ကျင်းစစ်အား မြင်သွားသည်။
သူ့အရှေ့မှ ဟယ့်ကျိုးအားတွန်းဖယ်လိုက်ပြီး ကျင်းစစ်ဆီသို့သွားလိုက်သည်။
ဟယ့်ကျိုးနှင့်ဖန်ချန်းချန်းတို့နှစ်ယောက်သည် အချင်းချင်း တပြုံးပြုံးနှင့်ကြည့်လိုက်မိကြသည်။
"ဟဟ...ကိုယ့်လူရေ..."
"တစ်ယောက်တည်းလား...ဟိုမှာ ငါ့နေရာဆီသွားလေ..."
ဟယ့်ကျိုးဆီသို့ ယင်းကျောင်းကညွှန်ပြရင်း ပြောလိုက်သည်။
" မင်းတစ်ခါတည်း ထိုင်စားလို့ရတယ်..."
ကျင်းစစ်က ခေါင်းခါပြရင်း ငြင်းပယ်လိုက်သည်။
" ဟင့်အင်း...သွားပါ မင်းပဲသွားစား...တော်ကြာ ငါ့ကို လီကျိုးရှာမရဖြစ်နေဦးမယ်..."
" ရပါတယ်...သူ့ကိုစောင့်ကြည့်ထားဖို့ ငါတစ်ယောက်ယောက်ကိုခိုင်းလိုက်မယ်..."
ကျင်းစစ်က ခေါင်းခါသည်။
"ဘာဖြစ်နေတာတုန်း ကိုယ့်လူ..."
YOU ARE READING
[COMPLETED]ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)
RandomTranslation novel Unicode only Zawgyi users များ Tele channel မှာ pdf file ဖတ်လို့ရပါတယ်ရှင်