Chapter 31

2.8K 412 10
                                    

Chapter 31

-----------------------

ကျန်းမာသန်စွမ်းသော ယင်းကျောင်းက ဆွယ်တာဝတ်ထားလျှင်တောင်မှ သူ့ဆီမှ ခန္ဓာကိုယ်အပူဓါတ်ကို ကျင်းစစ်ခံစားမိသည်။

ကစားကွင်းတွင် အသံများဆူညံနေပြီး မိုးဖွဲလေးက မြေပြင်ပေါ်သို့ ကျဆင်းနေသည်။ သူတို့၏ဘေးနားတွင် ကျောင်းသားများက ရယ်လိုက်မောလိုက်ဖြင့် သွားလာနေကြသည်။

ယင်းကျောင်းက ထီးမိုးထားပေးရင်း သူ့အား လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဖက်ထားသည်။ ထီးအောက်မှ နေရာသေးသေးလေးက လေ​ရော၊ မိုး​ရော မဝင်ရောက်လာနိုင်ပေ။

ကျင်းစစ်က မှင်တတ်နေရာမှ အသိပြန်ဝင်လာပြီး ယင်းကျောင်းအားတွန်းထုတ်ရန် လက်ဆန့်တန်းရင်းပြောလိုက်သည်။

"လွှတ်ပေး..."

"သွားမယ်..."

ယင်းကျောင်းက သူ့ကိုပြန်ဆွဲထားလိုက်သည်။ သူစိတ်ဆိုးကာ မိုးရေထဲ ထွက်သွားမည်စိုးသဖြင့် သူ့ကို ထပ်မစ,ရဲပေ။ တည်တည်ကြည်ကြည်အသံဖြင့် သူပြောလိုက်သည်။

"မင်းအေးနေမှာကို ကိုယ်စိုးရိမ်လို့ပါ..."

သူမျက်လွှာချကာ ပြုံးနေမိသည်။

"စောစောပြန်ရင်တော့ မအေးတော့ဘူးလေ..."

ယင်းကျောင်းက ချောင်းဟန့်လိုက်ကာ သူ့စကားများကို တားလိုက်သည်။

စီရင်စု၏ကစားကွင်းသည် ကြီးမားသော်လည်း အဆောင်သို့ပြန်တဲ့ လမ်းက နီးသည်။ အချိန်အတိုအတွင်းမှာပင် အဆောင်သို့ လူ၂ဦးရောက်ရှိသွားသည်။

ယင်းကျောင်းက လွယ်လာသောအိတ်ကို ကျင်းစစ်အားပေးလိုက်သည်။

"ဝင်တော့လေ..."

ကျင်းစစ်က အံ့ဩသွားသည်။

"အထဲမဝင်တော့ဘူးလား..."

"ကိုယ်အိမ်ပြန်မှာ..."

"ဒီည ဒီမှာနေမယ်လို့ မင်းပြောခဲ့တယ်မဟုတ်ဘူးလား..."

ယင်းကျောင်းက သူ့လွယ်အိတ်ကိုပုခုံးမှချကာ လက်ပေါ်တွင်ချိတ်လိုက်ရင်း ပြောလာ၏။

"ဟင့်အင်း...ဒီည ကိုယ်လုပ်စရာတစ်ခုရှိတယ်...မင်းမှာထီးမရှိလို့ ကိုယ်လာတာ...ကဲကဲ...သွား..."

[COMPLETED]ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now