Chapter 118

1.3K 194 4
                                    

Chapter 118

စုံတွဲ ဓါတ်ပုံကို LED စခရင်ပေါ်တွင် ဖော်ပြထားတုန်းပင်။ ဓါတ်ပုံများ ပြောင်းလဲသွားသည်နှင့် အလင်းရောင်သည်လည်း မှိန်သွားလိုက် လင်းသွားလိုက် ဖြစ်နေသည်။

ကျင်းစစ်က ပန်းစည်းကို ကိုင်ထားရင်း ဗလာဖြစ်နေကာ အတော်ကြာသည်အထိ မတုံ့ပြန်နိုင်ပေ။

တခြားသူများ၏ အကြည့်များ ကျရောက်လာသော်လည်း ယင်းကျောင်းသည် လုံးဝ ဂရုမစိုက်ပေ။သူ၏ လည်ချောင်းကို ရှင်းလိုက်ရင်း ကျင်းစစ်၏ ဆံပင်များကို ပွတ်ပေးကာ ပြောလိုက်လေသည်

" ရှေ့က လူတွေကျဲသွားပြီ သွားရအောင်"

"အိုး" ကျင်းစစ်သည် စက်ရုပ်သကဲ့သို့ သူ့နောက်လိုက်ရင်း ရှေ့သို့လျှောက်သွားလိုက်လေသည်။

ခြေလှမ်းအနည်းငယ် လျှောက်ပြီးသွားသောအခါ ထိုယောင်္ကျား ချစ်ခွင့်ပန်ခဲ့သော နေရာအား ဖြတ်လာရလေသည်။ သူ၏ မျက်နှာပြင်ပေါ်သို့ အလင်းရောင် ပြင်းထန်စွာ ကျရောက်လာသောအခါ အသိပြန်ဝင်လာလေသည်။

"ဘာလို့လဲ..." သူ၏ နားရွက်များသည် နီရဲနေပြီး ကသိကအောက် ဖြစ်စွာ ပြောလိုက်လေသည်

" မင်းဘာလို့ အဲ့ဒါကို ယူလာခဲ့ရတာလဲ..."

"မင်းတောင် အိမ်ခြံမြေပိုင်ဆိုင်မှုကို ကိုယ့်နာမည် ပြောင်းခဲ့တာပဲ မင်းအတွက် ပန်း ယူလာပေးတာ ဘာဖြစ်လို့လဲ..."

ယင်းကျောင်းသည် ကျင်းစစ်ကို ငုံ့ကြည့်ရင်း ဘဝင်ခိုက်စွာ ပြောလိုက်လေသည် " ပြောရမယ်ဆို ကိုယ်တို့ ဆက်ဆံရေးက ပိုပြီး နီးစပ်နေပြီလေ"

စေ့စပ်ထားတဲ့ အတွဲထက်တောင် ပိုနီးစပ်သေးတယ် မဟုတ်ဘူးလား

ကျင်းစစ် သူ၏ အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ထားလိုက်လေသည်။ သူ၏ နှလုံးသားလေးသည် ပျားရည်ကို စားထားရသလို ချိုမြိန်နေလေသည်။

ယင်းကျောင်းက သူ့ကို ပန်းစည်းအား အကြာကြီးမကိုင်ထားခိုင်းပေ။ ကျင်းစစ်သည် အသက်ပြည့်ပြီးသော ကောင်လေး ဖြစ်နေသည့်အတွက် အနည်းငယ် အမြင်မသင့်တော်ပေ။ ပန်းတစ်ပွင့်သာ ယူထားလိုက်ပြီး ကျန်သော ပန်းပွင့်များကို သူတို့ စားသောက်ခဲ့သော စားသောက်ဆိုင်တွင် ချန်ထားခဲ့လေသည်။

[COMPLETED]ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now