Bolca üşenmeler sonucu yeni bölüm geldi. 🤣🤣
O zamannn keyifli okumalar.
Bölüm düzenlendi.
♟️♟️♟️
Sabah erken kalkıp hep birlikte evde güzel bir kahvaltı yapmış, her birimiz yanına bir iki parça bir şeyler alıp araçlarla havalimanına geçmiştik.
Yaklaşık bir buçuk saatlik bir uçuşun ardından cehennemin yan sanayisi olan Adana'ya ne yazık ki gelmiştik.
"Hay anasını satayım, asvaltta yumurta pişirirlerdi de inanmazdım."dedi Samet.
"Adamlar güneşe boşuna silah sıkmıyor be abi, bu nasıl sıcaktır kurban olduğum."dedi Mert.
"Kurban olayım ne alacaksak alalım da bir an önce gidelim. Allah'ın güneşi alnımıza değdirdiği saate ne işimiz var buralarda ya."dedi Ahmet.
"Amma laf ettiniz ulan. Yürüyün hadi."dedim ve Akif abinin yanından yürümeye başladım.
Kısa süreli bir taksi yolculuğu ardından merkeze gelmiş, önce çarşıları dolaşıp hediye almış sonra da benim istediklerimi almak için dükkan dükkan gezmiştik.
"Kurban olayım bitmedi mi alacakların?"dedi Mert.
"Oğlum benim alacaklarım bitti bitmesine de, senin çenen hiç mi yorulmadı be?"dedim.
"Ben ne yaptım şimdi ya?"dedi Mert.
"Ulan nereye girsek çıksak bir şey söylüyorsun. Vallaha beni zorlama seni meydana ağaç gibi diker bütün güneş kafana geçene kadar orda bekletirim. Yeter ulan, buda kafa. Zaten seni evde bırakmak varmış anasını satayım, of ulan şiştim."dedim.
"Şu kızın kafasını attırmayın lan, herkesi memnun edeceğim diye canı çıkıyor, bide bir dünya laf yiyor."dedi Yiğit.
"Sen ona bakma güzelim, kafasına güneş geçti."dedi Enes.
Bu sırada kafamı çevirip baktığımda Serhat'la göz göze gelmiştim.
Serhat hastaneden sonra benden bir uzaklaşmıştı. Artık daha az konuşuyor, bize katılsa bile kendini geriye çekiyordu.
"Hilal?"dedi Mert.
Daldığım alemlerden onun seslenmesiyle çıktım ama Mert'e hiç cevap vermedim.
"Kız, küstün mü bana?"dedi.
"He."dedim ve önüme dönüp yürümeye devam ettim.
"Ya bir rahat bırak Hilal ablayı Mert be. Ağzının üstüne bir tane vursa haklı kızcağız."dedi Aysun ve arkamdan yürümeye başladı.
"Ulan, ulan ikisi de trip attı gördünüz mü? Allah'ım ne günahım vardı ya rabbim?"dedi Mert.
"Öyle mi Mert?"dedi Aysun arkasına dönüp.
"Yok gülüm yok, valla öyle demek istemedim."dedi Mert.
Her ne kadar belli etmesek bile hepimiz alttan alttan kıkırdıyor, hatta inadına iki fazla dalga geçip Aysun'la resmen kendimizi sıkıyorduk.
"Ben anlayacağımı anladım."dedi Aysun ve önüne döndü.
Tabi biz Aysun'la göz göze gelince ikimiz de kendimizi tutamamış ve kahkaha atmıştık.
Bizi gören timde kendini tutamamış ve hep birlikte gülmüştü.
Tabi Adana'da yolun ortasında on kişinin kahkahalarla gülmesi pek alışıldık bir şey değildi ki dükkanlardan çıkıp bize ne oluyor diye bakanlar bile olmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATALAN TİMİ (TAMAMLANDI)
Fiksi Umum• KİTAP YENİDEN YAZILDI • (Bu kitap yazılmaya 07.05.2023 tarihinde başlanmıştır.) (Bu kitap 31.07.2023 tarihinde bitmiştir.)