AFİK (FİNAL)

37

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

Gördüğüm kişiyle afalladım. Kalbim küt küt atmaya başlamıştı.  Resmen Doruk ' u gördüm diye kalbim yerinden çıkacaktı.

Kıvırcık saçları, mavi gözleri zaten aklımı başımdan alırken giydiği kıyafetler aklımı başımdan almıştı.

Siyah balıkçı yaka kazağı, siyah kot pantolonu, kahverengi tonundaki kısa botları ile ateş ediyordu resmen.

Begümmm kız bu kıvırcığın üstündeki kabanı sen doğum gününde hediye etmemiş miydin?

Evet. Bizzat kendim gidip almıştım bu kabanı.

-Kız baksana şu adama. Dediğim kadar var mıymış? Adam ateş ediyor. Hemşireler konuşurken duydum. Adam hem zengin, hem yakışıklı hem de imanlı. Odasına kişisel eşyalarını yerleştirirken seccade ve tesbih de çekmeceye koymuş.

-Yuh ya. Resmen adamın dedikodusunu yapmışsınız. İşiniz, gücünüz yok mu adamı konuşuyorsunuz. Çok ayıp. Ya adamın kulağına giderse.

-İki makara yapalım dedik, burnunuzdan getirdin. Senin yanında adama yürüyorum. Yoksa adamın elindeki yüzüğü görmemek için kör olmak gerekir. Adam belli ki nişanlı. Ne işim olur başı bağlı adamla. İki gülüp, eğlenelim dedim burnumdan getirdin bayan çok bilmiş. Ayrıca ben her gördüğüme aşık olurum. Geçen gün ameliyat için gelen cerraha da aşık olmuştum, dün başkasına, bugün başkasına, yarın da bir başkasına. Benim sevgim saatlik sürüyor. Her gördüğüm yakışıklıya anında aşık olup, vazgeçebilirim.

Yüzük mü?

Şef bir şeyler anlatıp Doruk'dan da onay alıyordu ama onları duyacak halim kalmamıştı. Parmağına değdi gözlerim. Ayşegül haklıydı. Parmağında gümüş bir yüzük vardı. Alyansa benziyordu.

Nişanlanmış mıydı?

Hayatında başkası mı vardı artık?

Bu yüzden mi karşıma çıkmamıştı?

Başkası ile mi evlenecekti?

Her ağızdan bir ses çıkarken ifadesiz kalmaya çalışarak söylenilenleri dinliyormuş gibi yapmıştım.

Uzun uzun konuşulduktan sonra görev yerim olan Kadın doğum katına çıkmıştım.