AFİK (FİNAL)

42

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

Hissettiğim metalik tat ile Doruk ' u iterek tokat attım.

-S. Sakın bir daha böyle bir şeye cürret etme. Uzak dur benden.

-Begüm...

-Sus! Nefret ediyorum senden. Uzak dur benden. Yaklaşma bana.

Doruk' un bastığı düğmeye tekrar basarak asansörün hareket etmesini sağladım.

Asansörün hangi katta durduğunun farkında olmadan inip gördüğüm lavaboya girdim.

Sinirliydim.

Niye? Doruk' un öpücüğünü karşılık verdiğin için mi sinirlisin?

Evet, kendime sinirliydim. Beni öpmüştü ve ben de karşılık vermiştim. Ağzıma dolan kan tadı ise onun dudağını ısırmamdan dolayı olmuştu.

Kendimi kaybedip öpücüğüne karşılık vermiştim.

-Salaksın, salak. Ne olacak şimdi? Ne b.k yiyeceksin.

Düşün dur Begüm hanım. Nasıl çıkacaksın işin içinden.

Yüzüme defalarca su çarpıp kendime gelmeye çalışmıştım ama nafileydi. Hâlâ kendimi kaybedip Doruk ' u öpmem gözümün önüne geliyordu.

Lavabonun kapısı açılmış içeriye bir kadın ve yanında küçük bir kız çocuğu girmişti. Bu yüzden elimi, yüzümü kurulayıp saçlarımı topladım. Az önceye göre daha iyi olduğumu düşünüp lavabodan çıkarak direkt ameliyathanenin olduğu kata çıkarak ameliyata hazırlandım.

Ellerimi dezenfekte etmiş, steril alana geçmiştim. Hemşirelerden biri gelip önlüğü ve eldivenleri giydirince ameliyat masasında yatan çocuğun yanına gittim.

Dakikalar birbirini kovalarken Doruk ameliyatı yapmak için gelmişti.

Ameliyat boyunca sıradan birkaç soru sormuş ve başka da bir şey söylememişti.

Ameliyat bitiminde kendisi çocuğun ailesine haber vermek için gidince el mecbur arkasına takılmış ben de gitmiştim.

Ameliyattan sonra ise günüm Doruk ile köşe kapmaca oynayarak geçmişti. Sürekli konuşmak için yanıma gelse de kaçıp durmuştum. Yaşadığımız o dakikalardan sonra konuşmaya cesaretim yoktu.

Doruk'un ne niyetle bu hastanede işe başladığını biliyordum. Müneccim olmaya gerek yoktu. Benimle barışmak için gelmişti ama olmazdı. Bizden olmazdı. O bana yalan söyleyip beni aylarca ayak da uyutmuştu. Ben ona yalan söyleyip aylarca onu ayak da uyutmuştum.

Ne güzel işte. Tam tencere, kapak misali bulmuşsunuz birbirinizi.

Sen sus bee.

İstediğim kadar sevsem de bizden olmazdı. Aşk, sevgi, gurur da bi yere kadardı. Bunların hepsini geçtim bizim aramızda saygı yoktu.