AFİK (FİNAL)

73

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

2 GÜN SONRA

-Ya iyiyim ben. Beni bırak da hastanın sonuçları nasıl çıktı? Gidip sonuçları almama bile izin vermiyorsun. Yakında karısını kayırıyor diye dedikodu çıkaracaklar hastanede.

-Atom karınca gibisin yerinde durmuyorsun. Hemşirelere sordum nöbet boyunca hep ayaktaymışsın. Hiç oturduğunu gören yok.

Dün gece nöbetim vardı. Anlaşılan Doruk efendi haftaneden ayrılırken ajan tutmuştu.

-Sekiz buçuk aylık hamile eşimin yerine bı zahmet ben gidip sonuçları alıp bakayım. Kime ne!

-Gıcık!!!!

Sinirle karnına vurup hızlı adım atarak onu geride bırakmayı düşünsem de hemencecik yakalamıştı beni.

-Yavaş güzelim yavaş. Kızımız daha annesinin dengesizliklerine alışmış değil. Günah değil mi yavrumuza. Hadi dinlenme odasına gidip biraz dinlen. Ben şefinle konuşurum. Bu hafta içinde birgün de gidip doğum iznine çıkmak istediğini söylersin. Doğuma kadar biraz oturarak geçirirsin günlerini.

Doruk haklı olduğu için usulca başımı sallayıp yanağından öptüm.

-Sen hastanın yanına git. Ben zaten şefin yanına gidecektim. İzin isterim. Sorun çıkarmaz zaten, aklın bizde kalmasın.

-Olmaz. Sen direkt dinlenme odasına gidiyorsun.

Bir elini belime dolayıp şakağımdan öpüp ayrılmıştı.

Eli belimde bana destek olurken yönümüzü asansöre çevirip yürümeye başladık. İşte o ne olduysa tam da o ân da oldu.

-D. Doruk... Başım dö. Dönüyor.

Gözlerim kapanırken Doruk ' un bir şeyler söyleyerek bedenimi kucağına aldığını anladım.

.....

Gözlerimi açtığımda ellerim direkt karnıma sardım. En son neler olduğunu hatırlıyorum. Doruk ile koridorda konuşurken bayılmıştım. Sonrası yoktu. Bebeğim nasıldı? Annesinin sorumsuzluğunun bedelini mi ödemişti yoksa?

Ağlayarak yatakda doğrulmaya çalışırken Beste ve Doruk odaya girmişti.

-Ne yapıyorsun Begüm! Uzan şu yatağa.

-B. Bebeğim nasıl? Kız. Kızım hareket etm. Etmiyor.

-Begüm sakin olur musun. Sen de bebeğin de gayet iyisiniz. Sadece tansiyonun düşmüş.

Salaktım. Hem de çok büyük salaktım. Acildeki işim bitince Doruk 'u görmek için yanına çıkmıştım. Doruk kahvaltı edip, etmediğimi sorunca da kızmasın diye yalan söylemiştim. Doruk kızmasın diye söylediğim yalan az kalsın kızıma zarar verecekti. Ya bayıldığım sırada yanımda Doruk olmasa, ya başımı , karnımı bir yere vursaydım. Gerisini düşünmek bile istemiyordum.

-Benim doktorun olarak tek tavsiyem neredeyse dokuzuncu ayına gireceksin, yani demem o ki artık doğum iznine çıkman gerek.

Akan burnumu koluma sürerek gözyaşlarımı sildim.