AFİK (FİNAL)

39

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

FLASHBACK

-Asuman Aslanoğlu ile randevum vardı.

-Doruk bey?

-Evet, benim.

-Asuman hanım sizi bekliyor. Geçebilirsiniz.

Geçmişte bu odayı çok aşındırdığım tek başına koridoru aşıp kapıyı tıklattım.

-Gel.

Duyduğum sesle kapıyı açıp içeriye girdim. Asuman annenin yanında Zuhal hanım da vardı.

-Hoşgeldin Doruk.

-Hoşlbuldum...

-Ayak da kaldın,  geç otur.

Asuman annenin çaprazına, Zuhal hanımın da karşısına gelecek şekilde oturdum.

-Bir şey içer misin?

-Yok, teşekkür ederim. Sağ olun.

Beni neden çağırdıklarını merak ediyorsun. Bir ân önce öğrenmem gerekiyordu. Çay, kahve gibi gereksiz şeylerle vakit kaybetmek istemiyordum.

-Immm, sekreteriniz benimle görüşmek istediğinize dair beni aramıştı.

-Evet. Geçen gün konuştuğumuz konuyu hallettik Zuhal ile. Önümüzdeki hafta Begüm'ün çalıştığı hastanede işe başlayacaksın.

-Zorlansak da Asuman ile hallettik. Gerçi asistanlık dönemini ve notlarını vs. düşünürsek kendi başarınla işi aldın diyebiliriz.

-Çok ama çok teşekkür ederim.

-Teşekkürü daha sonra edersin. Biz işin kolay kısmını hallettik. Zor kısmı da sende. Üç ay içinde Begüm'ü ikna ettin , ettin. Edemedin üç ayın sonunda hastaneden ayrılıp kendi yoluna bakacaksın ve bir daha kızının karşısına çıkmayacaksın.