AFİK (FİNAL)

65

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

-Özür dilerim... Yalvarırım aç gözleri. Bak bebeğimizin kalp sesini dinlettirdi Beste. On haftalıkmış. Annesi gibi inatçıymış. Sıkı sıkıya tutunmuş, bırakmamış bizi... Hadi uyan beraber bir kere daha dinleyelim. Bir kere duysan o sesi bıkmadan usanmadan dinlersin artık. Duyduğum en güzel müzik aletinden çıkan sesden daha güzel ,denizin kıyıya vuran sesi gibi ilkbaharda yağan yağmur sesi gibi...

-Doruk artık çıkman gerekiyor.

-Olmaz, olmaz. Tek başına korkar. Zaten geçen gün yalnız bıraktım. Yine yalnız bırakırsam bu sefer kırar kafamı.

-Begüm ' ün ailesi kapıda. Annesi Begüm'ü görmek istiyor. Hadi çık da, kayınvaliden gelsin.

Camın ardından Buraya bakan aile üyelerini görünce ayaklandım.

-Asuman anne çıkınca tekrar gireceğim Begüm 'ün yanına. Uyandığında yanında olacağım.

-Tamam ama şimdi çıkman gerekiyor.

Yoğun bakım ünitesinden çıktığım da Asuman anne hazırlanmış bir hâlde içeriye girmişti.

-Gel Doruk böyle otur.

Ağabeyimin yönlendirmesiyle sandalyelerden birine oturdum.

-Begüm nasıl?

-İyi olacak. Bebek de iyi olacak... Ben elimi yıkayayım. Baksana hep kan olmuş. Bebeğimin kanı, Begüm'ün kanı. Begüm uyanınca görmesin ağlar sonra.

Tırnaklarımla kazımaya çalışsam da geçmiyordu. Ayaklandım. Lavaboya gidip yıkayacaktım. Belki geçerdi.

Geçmek zorunda!

Lavabonun ne tarafda olduğunu unutmuştum. Bu yüzden yoğun bakıma girmeden önce ellerimizi dezenfekte ettiğimiz yere giderek elime dezenfektan dökerek parlaklarımda kurumuş kanları silmeye çalıştım.

-G. Gitmiyor. Çok kurumuş. Çıkmaz mı? Hep elimde mi kalacak bu kan?

Elimin tutulup çekilmesi ile kafamı çevirdim.

-Ağabey bırak. Bırak yıkayayım. Gitsin şu kan lekeleri.

-Kan falan yok lan. Elinin derisini kazmışsın resmen. Onun kızarıklığı.

-Var! Begüm'ün kanı. Begüm'ü geç buldum diye gitmiyor elimden. Begüm düştüğ. Düştüğünde hissetmedim. Acı içinde kıvranırken hisset. Hissetmedim. Ca. Canı çok yandı. Her köşeye baktım ama yangın merdivenleri aklıma gelmedi. Hastaneye bakmak yerine önce kamera kayıtlarına baksaydım daha önce bulurdum Begüm'ü. Düştüğü gibi bulsaydım bu halde olmazdılar. Beste bebeğimizin kalp sesini dinletti. Annesine tutunmuş. Yavaş yavaş atıyordu. Bebeğimizin varlığını bu şekilde öğrenmezdik.

-Kendine gel ! Toparla kendini! Begüm de yeğenim de iyileşecekler. Asuman hanım Begüm'ün yanından çıkana kadar Can ile bahçeye çık. Biraz hava alıp kendine gel.

-Begüm...

-Biz burdayız. Ailesi burada... Hadi biraz hava alıp gel.