Kidnapped || Mainstreet

059

P.o.v Indy.

Langzaam open ik me ogen.. Ik zit in een achterkant van een busje. Mijn handen zitten vastgebonden. Ik hoor zacht gekreun en kijk op. Ik zie Nils zitten. Ik wil naar hem toe rennen en hem knuffelen , maar ik zit vast gebonden. " Nils gaat het ?! " schreeuw ik , maar ik krijg geen reactie. Hoe kom ik hier in hemelsnaam terecht ? Opeens staat het busje stil. Waar is Rein ? Is Rein me aan het zoeken ? Zoveel vragen dwalen rond in mijn hoofd. Te veel... Opeens gaat de achterkanr van het busje open en zie ik een jongen of meisje staan in een zwarte outfit waardoor je niks kan herkennen. Ben ik gekidnapt ? Wie word er nou zo veel gekidnapt in 2 jaar ? " Meekomen ! " zegt een zware stem. Zeker weten een man. Hij pakt me ruw vast bij mijn bovenarm en Nils ook. Ik werk tegen maar dat waardeert de man niet. Hij geeft me een zware klap op mijn slaap waardoor ik buiten bewust zijn raak.

Ik open mijn ogen weer. Ik zit opgesloten in een kleine ruimte. Wacht waar is Nils gebleven ? Ik kijk verschrikt op , maar gelukkig zie ik hem aan de andere kant van de kamer zitten. Deze plek lijkt wel een gevangenis. Gelukkig kunnen we vrij rondlopen. " Nils ! Gaat het ? " hij ligt belabberd op de grond. Zijn oog is dik en blauw en er zitten grote blauwe plekken over zijn hele lichaam. " Nils word wakker " snik ik. Wat heb ik gedaan om iemand me zo erg te laten haten ? Om me te kidnappen en in elkaar te slaan. Wat ? Ik voel me licht in mijn hoofd worden , maar ik neem een zware hap adem. Nils open zijn ogen en ik klem mijn armen zwaar om hem heen. " Oh nils je bent wakker ! Eindelijk ! " zucht ik en druk een kus op zijn wang. Er rollen vele tranen over mijn wangen , maar dat maakt me even niks uit. " In... Indy ? W.. Wat is er aan de hand ? " kreunt Nils. " Rustig maar , ik zorg er wel voor dat we hier uitkomen. " mompel ik en geef hem een dikke knuffel. Dit voelt vertrouwt. Nils is altijd zo lief voor me geweest en nu laat ik dit bij hem gebeuren.. Het is allemaal mijn schuld. Laten er nu een weg vinden om hier uit te komen. Ik kijk of mijn telefoon nog in mijn zakken zit. Ja ! Wat een domme mensen om mn telefoon jiet aftepakken , maar geluk voor mij ! Ik zoek het nummer van Rein , Owen & Daan op. " SOS ! Ik en daan zitten in de problemen " typ ik en ik verstuur het. Hopelijk zien ze het op tijd. Er rolt een traan over mijn wangen. Ik kruip tegen Nils aan en druk een kus op zijn wangen. Zijn ogen zijn gesloten. Er rollen vele tranen over mijn wangen. Wat als die ogen nooit meer open gaan ?