NOUS-BAŞLANGIÇ

199 10 4
                                    

Ey Ölüm, kendini tanıt.

ꓘ˙Ǝ

0202 uɐsı̣N 51

Azını bilmek, çoğunu bilmekten

Bilmek, bilmemekten tehlikelidir.


Günler dönmeden,

Yerde ot,

Semada yıldız daha bitmeden,

Varlık ve yokluk kendini bilmezken,

Aşağılar, yukarı ; yukarılar, aşağı iken,

Aydınlık ve karanlık henüz tanışmamış iken,

Zaman henüz akmaz, bilinç doğmamış iken,

Boşluğa bir el değdi,

Nereden uzandı, nereye kadar sürdü bilinmez.

Ölüm, var oldu.

Bilinç uyandı, zaman başladı.

Zaman, bilincinin varlığı kadardı.

Aşağılar ve yukarılar var oldu,

Aşağılar ve yukarılarca gitti.

Bir başka kendisinden aradı.

Aydınlıkları, karanlıklarda ışıması için; karanlığı, aydınlığı dindirmesi için çağırdı.

Kendisine denk, kendisinden olanı bulmak için.

Varlığını, yokluktan silebilecek bir başka Ölüm'ü aradı.

Biricik ve tekti.

Gerçeklik böyle başladı.

Bilinmeyende, önce evrenleri sonra alemleri öğrendi.

Sonra, yoldaş diyeceği ruhları.

Alemler arasında, aynı ışığın karanlığa sarılması gibi kayarak dönüyorlar, sarılıyorlar, sevişiyorlar, var oluyorlardı.

Ruhlar; sıcaktı, parlıyorlardı, hissediyorlardı.

Ölüm, hissetmek istedi.

Onu bu varlık ve yokluğa bırakan, bilinç edinmesine göz yuman, o El bir daha değdi.

Daha değil.

Ölüm, keşfetmeye devam etti.

Uzakları, yakınları. Var olmuşları, olacakları.

Öğrendi.

Gün geldi.

El, çağırdı ; Ölüm, gitti.

Ne zaman çağırsa, giderdi.

Denk değillerdi.

Aynı değillerdi ama birlerdi.

Çağırdı, gitti.

Ruh, kabukta kendine anlam arıyordu.

El, bir kez daha yapmıştı.

Bir bilinç daha.

Bir yoldaş.

Ölüm, varlığını yokluktan silebilirdi.

El, daha değil dedi.

Ölüm, bekledi.

Zaman, kabukta duran ruha işledi.

El, bir kabuk daha çekti çıkardı.

İçine, parlayan bir ruh daha koydu.

Ölüm, izin bekledi.

Daha değil, dedi El.

Ölüm, izledi.

Yeni kabuklar, yeni ruhlar.

Ölüm, dinledi.

Kabuktakilerin zamanı ne de hızlıydı.

El, zamanı geldi dedi.

Ölüm, kabuktakilerin yanına indi.

Otlar bitmiş, semalar dönüyordu.

Kabuktakilerin karşısına dikildi.

Zaman, gelmişti.

Kimi kısa, kimi uzun akmıştı zaman.

Gelmişti.

El, cesaretlendirdi.

'Ey Ölüm, kendini tanıt.'

_____________________________

Aklımdan zorum olduğu için, Eliz'in okurken bildiği için geçeceği yerleri sizin için yazmaya karar verdim. Umarım, beğenirsiniz.

NOUSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin