~Sun-yeon~
Jimin ve Min-ji'yi izlerken gözlerimin dolmasına engel olamadım. Min-ji ağlayarak bir şeyler anlatmaya çalışıyordu ama anlamıyordum. Sesi çok boğuk çıkıyordu, çünkü kafasını tam anlamıyla Jimin'in göğsüne gömmüştü.
"Bence çok korktu," diye fısıldadı Eun-ji.
"Bilmiyorum. Yaralandığına dair olan anılarını Hoseok ve Jimin silmişti. Hala hatırlıyor mudur?" diye yanıtladım fısıltıyla.
"Abisi bir vampir. Ve ben fazlası olduğuna eminim. Kız kardeşinde neden bir şeyler olmasın ki?"
"Aslında, kız kardeşi hakkında bir şey bilmiyorum. Tabi yıllardır görüşmeyen Jimin'in de bilmediğine eminim."
Eun-ji omuz silkti. Min-ji sonunda Jimin'den ayrılmıştı. Geri geri gitmeye başladı. Ama ne yapıyor bu? Az önce korkarak Jimin'e sarılan o değil miydi?
"Min-ji? Bir sorun mu var?" diye sordu Jimin şaşkınca.
Min-ji derin derin nefesler alıyor gibi duruyordu. Sonra bakışlarını tek tek bizim üzerimizde gezdirdi.
"Siz hepiniz..." dedi, "...bana yalan söylüyosunuz!"
Cidden ne demek istediğini anlamıyordum. Jimin, "Sorun ne? Ne yalanı?" diye sorduğunda Min-ji ağlamaktan kıpkırmızı olmuş gözleriyle Jimin'e bakıyordu. Onlara yakınlaşmıştım.
"Ormanda saldırıya uğradım ve o beni bulup buraya getirdi," diyerek Taehyung'u işaret etti.
"Beni iyileştirdiniz ama gerçekleri bilmeyim, hatırlamayım diye o ana dair ne anım varsa hepsini silmişsiniz! Neden yaptınız bunu Jimin?!"
Şokla ona bakıyorduk hepimiz. Anılarının silindiğini nasıl anlamıştı?
"Hayır. Bunu neden yaptın? Cevap ver!"
Jimin kaşlarını çatarak konuştu.
"Sen ne diyorsun?! O berbat anılarla yaşamana izin mi verseydim?!"
"Ama işe yaramıyo görmüyo musun? Ne olduğumu bilmiyorum ama yaklaşık 5 yıldır herkesin anılarını okuyabiliyorum. Jimin neden sildin!?"
"Dedim ya. O korkunç anılarla yaşamana izin veremezdim!"
"Buradan gitmek istiyorum!" dedi bize bakarak.
"Bunların birini bile tanımıyorum! Onlara nasıl güveniyorsun aklım almıyor!"
Buradan anladığım kadarıyla, Min-ji de bizi tanımıyormuş. Hem de hiçbirimizi. Sessizce sorum Yoongi'ye.
"Min-ji kaç yaşında?"
"17 yaşında. Yani neredeyse hiçbirimizi tanımıyor."
Onlara bakmaya devam ettim. Min-ji bir hışımla kapıya yöneldi.
"Hey! Nereye gittiğini sanıyorsun!?" dedi Jimin Min-ji'nin kolunu kavrayarak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vampire Mansion³ : İstila {BTS}
Vampiros~~~~~ Neden kalbimdeki boşluk hissini kontrol edemiyordum. Önümde açılan kapı da neydi? Kendimi bir anda malikanede buldum. Diğerlerinin arasındaydım. Şu an Jimin ve Jin-kyong unnie'nin konuşmasını görüyor ve duyuyordum. 'Zorlama işte. İlk başta da...
