~~~~~
Neden kalbimdeki boşluk hissini kontrol edemiyordum. Önümde açılan kapı da neydi?
Kendimi bir anda malikanede buldum. Diğerlerinin arasındaydım. Şu an Jimin ve Jin-kyong unnie'nin konuşmasını görüyor ve duyuyordum.
'Zorlama işte. İlk başta da...
Namjoon herkesin dizilmesini söyeldi. Herkes dizilince Namjoon üzgün bir şekilde aralarında olmayan kişileri söyledi.
"Jimin, Eunji, Taehyung ve Jinkyong aramızda değiller. Peki onları nasıl bulabiliriz?"
Yoongi kollarını birbirine bağlamış bir şekilde Namjoon'a bakarken, "Bu orman güçlerimize engel oluyor ama belirli bir seviye. Ben tam 400 metrelik bir telepatik bağ kurabiliyorum," dedi.
"Bir deneyelim. Bakalım yakınlardalar mı?"
"Umarım öylelerdir Jin. Yoksa onları nasıl buluruz bilmiyorum."
"Umutsuzluğa kapılmak zayıfların işid
tanem. Biz daima inanmalıyız. Yoongi, dene."
Yoongi Jin'i onayladı ve elini başına koyarak 400 metrelik bir telepatik bağ kurdu. Bir süre bekledi, ses gelir diye. Herhangi bir çınlama olur diye düşünüyordu hepsi ama nafile. Yoongi birkaç dakika daha bu şekilde durdu ve en sonunda kimsenin olmadığını hissedip bağı çözdü.
"Kimse yok," dedi Jaehwa üzgünce ve yere oturdu. Dizlerini kaldırıp kollarını bacaklarına doladı ve öylece oturmaya başladı.
Kısa süre sonra diğer kızlar da ona ayak uydurdu ve oturdu. Dayanacak bir ağaç yoktu yakınlarda. Bu yüzden oğlanlar da, kızlar gibi yere oturdu.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arkadaşlar bahsettiğim tepeyi böyle hayal edebilirsiniz. Ön taraftaki suyun kuruduğunu düşünün ve tepede neredeyse hiç kaya yokmuş gibi...
***
Herkes konuşuyordu. Kayıp olan arkadaşlarını nasıl bulabilirlerdi? Daha doğrusu onlar neredeydi?
"Onları bulabilmenin bir yolu olmalı."
"Evet ve bence..." derken sıyırdığı kollarına bakıyordu Hoseok. Siyah damarlar... Çok hafifçe belli olmaya başlıyordu.
"...acele etmeliyiz."
Hoseok'un koluna baktığını gördüklerinde, Hoseok'un kolundaki detayı onlar da fark etti. Jugkook hemen kendi kolunu sıyırdı. Onun kolu da aynıydı.
Diğer herkes kollarına baktı. Herkes aynı şeyi gördü. İnsanlar dışında. Siyah damarlar bir tek, Sunyeon ve Minji de görünmüyordu. Jinkyong ve Eunji'de de olma ihtimali yoktu o zaman. Ama ya Jimin ve Taehyung?
"Peki ya, Jimin ve Taehyung da bunu biliyor mu?"
"Bilmiyorum. Ama umarım bir an önce fark ederler."
Herkes tedirgin ve korkmuştu. Onların bir arada mı yoksa ayrı mu olduklarını bilmiyorlardı. Ama hepsinin istediği tek bir şey vardı. Bir arada ve iyi olmaları.
