SADİST +18

7. Bölüm -İstek-

Gerçek olduğuna artık inanmıştım ama hala içimde ona güvenmeyen bir tarafım vardı. Nedenini bilmiyordum. Ertesi gün biraz geç uyandım ve neredeyse bütün gün onu düşündüm. Dün gece yaptığım şeyi de ilk defa yapmıştım. İçim çok tuhaftı. Farklı hissediyordum. Korkuyla karışık heyecan gibiydi. Telefonu alıp mesaj atmış mı diye baktım.

H: Günaydın.

yazmıştı. Bende aynısını yazdıktan sonra biraz çizim yapmak istedim. Çok boş vaktim vardı. Ama yapamıyordum, elim varmıyordu. Bir kaç kez yapmayı tekrar denedim ama hepsi başarısız olunca sinirlenip bıraktım ve yatağa uzandım. Biraz müzik belki iyi gelir diye düşündüm. Ama o da işe yaramıyordu. Hakana yazmak istedim. Girdiğimde yazmış olduğunu gördüm.

H: Nasılsın Bade, iyi misin?

B: İyi değilim. En sevdiğim şeyleri bile yapamıyorum.

H: Dün geceyle alakası var mı?

B: Alakası yok, direkt onun yüzünden.

H: Neden peki, ilk defa mı yapıyorsun anlamadım.

B: Evet, ilk defa.

H: O zaman bunu sürekli tekrarlamalıyız ki, bir daha böyle hissetme.

B: Çok iyi çözümmüş gerçekten..

H: Evet, öyledir.

Biraz durdum. Ne diyeceğimi bilemedim. Aklımdan geçen şeyi yazmak istedim.

B: Söylemeden geçemeyeceğim, gülüşün çok güzel aklımdan çıkmıyor.

H: Keşke ben de senin gülüşünü görebilsem.

B: Benimki senin kadar güzel değil ama.

H: Bunun bir önemi var mı sence?

B: Yok mu?

H: Görmek istiyorum sadece, yok mu hiç gülerken çektiğin fotoğraf?

B: Var aslında..

H: Bekliyorum.

Birini seçtikten sonra atmak için heyecanlandım. Atıp bekledim. Bir süre cevap vermeden fotoğrafa baktı.

H: Birilerinin sana ne kadar güzel olduğunu söylemesi lazım.

B: Teşekkür ederim.

H: Rica ederim.

Telefonu gülümseyerek kapattım. Bana güzel olduğumu söylediğinde çok hoşuma gidiyordu. Çok geçmeden Yarenin aradığını gördüm.

- Efendim Yaren?

- Baban evde mi kanka?

- Hayır, buraya mı geliyorsun?

- Ben değil sen geliyorsun hadi, markete diye izin al çık evden.

- Ne oluyor?

- Hadi hızlı ol kapattım.

Yüzüme kapattı. Şaşırarak üstümü değiştirdim ve anneme markete gideceğimi biraz da parkta oturacağımı söyledim. Çıktıktan sonra tekrar Yareni aradım ve konuşup yanına gittim. Tekti.

- Hoş geldin, gel şöyle.

diyip beni kenara çekti.

- Ne oldu?

- Dur bekle.

Biraz bekledikten sonra bir araba yanımıza yaklaştı. İçinde Burak ve Mert vardı.

- Kızım, bu çocuğun burda ne işi var?

- Gelmek istedi ne yapayım?

- Of Yaren!

Beraber arabaya bindik. Selamlaştık.

- Çok vaktim yok haberiniz olsun.

- Şurada durur gideriz zaten.

Beraber çok uzak olmayan ama anneme söylediğim de olmayan bir parka gittik. Burak ve Yaren bizden çok uzaklaşarak parkın ıssız alanlarına girdi. Ben ve Mert ise öylece birbirimize bakıyorduk.

- Mert.. Benim sana bir şey söylemem lazım.

- Dinliyorum.

- Yaren seni bana ayarlamaya çalışıyor ama benim o şeylerde pek işim yok. Anlatabiliyor muyum?

- Evet anlıyorum tabii ki, zaten benim hoşlandığım başka biri var.

- Aa, öyle mi?

- Evet.

Biraz sohbet ettikten sonra ikimizde telefonlarımıza gömüldük. Ben hemen Hakan yazmış mı diye baktım. Yazmamıştı, en iyisi ben yazayım dedim ve yazdım.

B: Ne yapıyorsun?

H: Oturuyorum sen?

anında yazması beni şok etmişti.

B: Erkek arkadaşımla parkta oturuyorum.

bunu neden yaptım bilmiyorum ama beni kıskanıp kıskanmadığını merak etmiştim.

H: Erkek arkadaşın mı var senin?

B: Evet.

H: Sevgilin yani.

B: Hayır sevgilim değil, kız arkadaşım bizi ayarlamaya çalışıyor. Şimdi de bizi bırakıp gitti sevgilisiyle.

H: Sen de bana yazmayı tercih ettin.

B: Şey, evet.. Öyle oldu.

H: Arayabilirim istersen seni.

B: Aramak mı.. Olmaz.

H: Neden?

B: Çünkü babam ya da abilerim telefonumu alabilir ve seni görürlerse beni mahvedebilir. Instagram bile gizli şu an.

H: Anladım. Yine de telefon numaramı vereyim, istediğin ya da kötü olduğun bir an arayabilirsin. Kısaca her zaman arayabilirsin. 054****

B: Kaydettim, teşekkür ederim.

H: Rica ederim.

Sohbetten çıkıp attığı videoyu izledim tekrar. Gülüşüne bakarken istemsizce güldüğümü farkettim. O sırada bana tekrar yazdı.

H: Bade. Bu gece de konuşabilir miyiz?