SADİST +18

34. Bölüm -Mazoşist- (+18)

Planı uygulamıştık, yere yığılan bir Hakan vardı ve onu kollarından tutan Yaren, Mert.

- Bade bu çocuk çok ağır nasıl taşıyacağız?

- Ben de yardım edeceğim, hadi gidelim uyanmasın şimdi abisi.

Beraber zar zor taşıyıp arabaya kadar götürdük. Arka koltuğa bindirdikten sonra ben yanına oturdum, Mert arabayı sürüyordu Yaren ise yanında. Yol bir tık uzundu ama Hakan uyanmamıştı. Gittiğimiz yer Hakanı kandırıp yanıma getirdiğim o yıkık dökük yerdi. Vardıktan sonra yine zar zor indirdik, taşıdık derken önceden ayarladığımız sandalyeye Hakanı oturtup ellerini arkadan, ayaklarını da sandalyeye sıkıca bağladık. Onlar gitmek için hazırlandı.

- Biz gidelim artık o zaman.

- Tamam teşekkür ederim her şey için, sizi gerçekten çok seviyorum.

- Asıl biz seni çok seviyoruz ve iyi olmanı istiyoruz. Kendine iyi bak Bade.

dedi Mert. Onlara gülümsedim.

- Aslında uzaktan izlemek vardı şimdi burayı, kim bilir neler yapacaksınız birazdan..

Yaren bunu diyince utandım. Gözlerimi kaçırdım,

- Yuh Yaren, hadi gidelim.

dedi Mert. İkisi gittikten sonra biraz bekledim ayılmasını. Saat sabaha karşı 3-4 civarıydı. Uykum gelmesin diye gün içinde bol bol uyumuştum. O yüzden rahattım. Bekledim bekledim, derken sonunda gözlerini açtığını farkettim. Heyecanlanıp ayağa kalktım ve tam karşısına geçtim.

Nerede olduğunu ve ne halde olduğunu anlamaya çalışıyordu. Beni görünce gözlerini kıstı.

- Ne bu şaka mı?

dedi. Hiçbir şey demeden gözlerine baktım.

- Bade, hadi çöz beni.

hala gözlerine bakmaya devam ettim. Biraz yanına yaklaştım, yavaş adımlarla. Bütün vücudumda gözlerini görüyordum. İyice yaklaştıktan sonra elimi yanağına götürüp okşadım.

- Her şeyin karşılıklı olduğunu söylemediler mi sana..

dedim okşamaya devam ederken. Gözlerime bakmayıp, tam göz hizasına denk gelen yere göğüslerime bakıyordu. Bazen de çeviriyordu kafasını.

- Bade. Unuttun sanırım, bir sevgilim var demiştim sana.

dedi gözlerimin içine bakarak. Elimi hemen yanağından çektim ve uzaklaştım.

- Çok özür dilerim, haklısın. Doğru.. Senin sevgilin vardı.. Adı Ecem olan, gündüz saatlerinde terkettiğin ve terketmenin sebebi nişanlısı olduğu hatta nişanlısını da evine çağırdığın kız değil mi?

şaşırmış bir şekilde yüzüme bakıyordu. Bunları Mert sayesinde öğrenmiştim. İki gün boyunca Hakanın evini gözetlemiştik. Bu sırada ağlayarak çıkan kız gördük, Merti yolladım yanına ve kıza sevgi şefkat göstermesini istedim. Kızla bir kafeye gittikten sonra her şeyini anlattı ve öğrendim.

- Nereden biliyorsun sen..

dedi. Gülerek tekrar yaklaştım ona. Yüzüne doğru eğildim.

- Onu en başından beri sevmediğinin de farkındayım Hakan.

bir süre göz göze bakışırken gözlerini kaçırdı.

- Tamam çöz beni şimdi.

- Hayır çözmeyeceğim.

diyip kucağına oturdum. Bana direnmeye çalışıyordu. Çok fazla yakın değildim, biraz uzaktım. Utandığım ve tedirgin olduğum için başta yaklaşamadım ama sonra bunları belki bir daha yapamam diye düşünüp ona iyice yaklaştım.