SADİST +18

36. Bölüm -Tehdit-

Eve geldikten sonra kapıyı çaldı Hakan, kardeşinin evde olduğunu anladım. Biraz bekledik, beklerken heyecan basıyordu. Ya beni sevmiyorsa diye düşünüyordum ki büyük ihtimalle de sevmiyordu. Kapıyı açan kızı karşımda görünce ne kadar güzel olduğunu düşündüm. Sonra Hakanın hareketiyle içeriye girmem gerektiğini anladım. Beraber içeriye girerken kızın sesini duydum, yanlış hatırlamıyorsam adı Melisti.

- Hakan abi? Bu kızın burada ne işi var?

Biz içeriye girerken arkamızdan gelip tuttuğumuz ellerimize baktı şaşkın yüz ifadesiyle.

- Melis, sen de başlama şimdi tamam mı? Zaten sinirimi bozdu Kaan, bir de seni çekemem.

- Bu kız yüzünden tartıştınız değil mi? Gerek var mıydı bunun için?

- Melis!

diye bağırdı Hakan, şok olmuştum. Elimi sıkı sıkı tutuyor hiç bırakmıyordu. Kendisine bağırılınca üzüldüğünü farkettiğim Melis, yanımızdan gitti. Hakan Melis gidince bana döndü, ellerini yanaklarıma getirdi ve gözlerimin içine baktı.

- İyi bir geçmişimiz yok biliyorsun. Söylenenler olacak, reddedenler olacak. Ailelerimizden, bizi istemeyenler olacak. Bu süreçte sadece birbirimizi koruyup kollamalıyız. Birbirimize güvenmeliyiz, bırakmamalıyız tamam mı güzelim?

kafamı olumlu anlamda salladım.

- Geçmişi düzeltemeyiz belki ama geleceğimizi biz inşa edebiliriz. Hiç bırakmayacağım seni, çok seviyorum.

dedim ve sarıldık. Boynundaki kendi ten kokusunu içime çekip öptüm. Belime sıkı sıkı sarılıyordu. Ayrıldıktan sonra elimi tutup mutfağa götürdü. Bir şeyler hazırlayıp beraber yedik, içtik. Melis hiç yanımıza gelmiyordu. Evini gezdirdi bana, hatta bu sırada evlilik şakaları yapıp, beraber burada yaşayalım, dedi. Gülüp eğleniyorduk. Her şey o kadar mükemmeldi ki, bir şey olacağı belliydi. Abisi gelmişti. Abisiyle beraber Melis de yanımıza geldi. Ortamda gergin bir hava vardı.

Hakan beni odasına götürmek için elimi tuttu ve hiçbir şey söylemeden yukarı çıktık. Odasına geldiğim gibi gezmeye ve incelemeye başladım. Dolabına baktım, yatağına.. Eşyalarına.. Kullandığı parfümün kokusuna, ve daha birçok şeye.. Sonra aniden arkamdan belime sarılan iki el hissettim.

- Odamdasın.. Buradasın..

dedi. Dönüp gözlerine baktım.

- Buradayım ve hiç gitmek istemiyorum.. Ne olur ki burada yaşasam?

- Evlenelim.. O zaman gitmek zorunda olmazsın.

- Evet evlenelim lütfen.. Artık hiç ayrılmak istemiyorum senden.

- Ben de sevgilim ama şu an ayrılmak zorundayız.

diyince yüzüm düşmüş bir şekilde cevap verdim.

- Neden..

durdu biraz gülümsedi.

- Çişim geldi.

- Ya Hakan..

diyip gülmeye başladım.

- Bekle beni burada hemen geliyorum tamam mı?

- Tamam.. Bekliyorum..

odadan çıktıktan sonra biraz daha inceledim. Her şeyini sonuna kadar bilmek, öğrenmek istiyordum. Biraz sonra kapı açılma sesi gelince Hakan sanıp arkamı döndüm ama gelen Kaandı. Düşen suratımda beraber öylece baktım. Bana sinirli, kısık gözlerle bakıyordu.

- Kardeşimin peşini bırakacaksın, yoksa senin için kötü olur.

geldiği gibi söylediği ilk şey buydu ve ne tepki vereceğimi bilmiyordum.

- Anlamadım?

- Daha iyi anlatayım o zaman. Hakandan uzak dur. Yoksa seni bitiririm.

- İyi. Bitir o zaman, çünkü uzak durmayacağım.

sinirle karışık gülümsemesini gösterdi.

- Tamam.

dedi ve çıktı. Çıkarken arkasından "Manyak ya!" dedim. Neden abisini sevmediğini anlıyordum Hakanın. Hakan geri geldiğinde ben yatağında oturmuş onu bekliyordum. Beni yatağında görünce yükselmişti sanırım.

- Dün gece yarım kalan şeyi tamamlamaya ne dersin?

dedi ve daha cevabımı beklemeden arkasında bulunan kapıyı kilitledi.