SADİST +18

22. Bölüm -Boşluk-

DUYURU!!

Bir haftadır yoktum bazı işlerim yüzünden özür dilerim yeni bölüm atmamı bekleyen okuyucularım. Yeni bölümlerim sizinle 🩷

Medyadaki Bade!!

-

Eve gittiğimde her şey gözüme daha garip gelmişti. Yatağıma uzandığımda ise, o betonun sertliğinden sonra yatağımın yumuşaklığı batmıştı bedenime. Korkudan titreyen vücudum artık titremiyordu ama onun yerine beynimin içi titriyor gibiydi. Çok yorulmuştum. Duşa girmek istedim hemen, duşta neredeyse iki saat kaldım. Su boşa akarken ben yerde oturmuş olanları düşünüyordum.

Duştan çıktıktan sonra içeride beni ziyarete gelenlerin olduğunu öğrendim. O an her şey zor geldiği gibi bir şeyler anlatmak, açıklamakta zor gelirdi. O yüzden yatağıma girip üstüme battaniyemi attım ve gözlerimi kapattım.

-

Dışarıya çıkmıştım. O olaydan sonra uzunca bir süre dışarıya çıkmam sanıyordum ama başarabildim. Dışarıya çıktım ve okula gidiyordum. Mahalle her zamanki gibiydi ama herkes bana tuhaf bakıyordu. Onlara gözümü kaçırarak bakmaya çalışıyordum. Yanlarından geçerken bir araba sesi duydum.

Hakan sanıp korktum ve hızlı adımlarla yürümeye başladım. Neyse ki araba geçip gitmişti. Artık her araba sesi duyduğumda o mu gelecek aklıma diye düşündüm. Derin nefes alıp köşeyi döneyim derken karşıma Hakan çıkmıştı. Kalbim korkudan duracak gibi olurken ne yapacağımı düşündüm. Ayaklarım geri geri giderken Hakanın sinirli suratını görüyordum.

Belindeki silahı birden bana doğrulttu. Yutkundum. Hareket etmeye çalışıyordum ama olmuyordu. Yerimden kıpırdayamıyordum. Bağırmak istedim ama sesim de çıkmıyordu. Kafamı iki yana salladım yapmaması ve durması için. Ama o kadar sinirli gözüküyordu ki.. "Seni öldüreceğim Bade, sen yaşamayı haketmiyorsun!" diye bağırdı ve silahı sıktı. Alnımın ortasına sıkılan silahı gerçekten hissedip yere düşmüştüm.

-

- Bade uyan.. Kâbus görüyorsun, hadi uyan..

duyduğum seslerle gözlerimi birden açmıştım. Gördüğüm şey rüyaymış. Duştan sonra yatağıma girip uyumuştum. Kalktığımda etrafımda ailem ve arkadaşlarım vardı. Onları görünce bir süre hepsinin suratına baktım. Bana acıyan gözlerle bakıyorlardı.

- Seni kaçıran kimdi Bade?

dedi babam. Gözlerim ona döndü.

- Hadi anlat bize.

diye ekledi abim. Önce yatağıma baktım. Gözlerim dolarken anlatmaya başladım.

- Peki.. Anlatayım. Dört ay önce burdan kaçmaya karar verdim.. Siz bana o kadar kötü hissettiriyordunuz ki.. Başka çarem yokmuş gibi hissetim.. Instagram yükledim, ordan biriyle tanıştım. Hakan.. Bana dedi ki, "Benim evime gel." bende düşündüm ve kabul ettim.. Aslında istemiyordum ama burdan uzaklaşmanın iyi geleceğini düşündüm.. Doğum günümde kaçacaktım. Eve gelip sizi öyle gördüm ya.. Gitmekten vazgeçtim.. O da çok sinirlenmiş beni kaçırdı sabah okula giderken..

Hiçbirinin yüzüne bakamadım bunları anlatırken. Hep elime bakıyordum. Herkes suskun bir şekilde beklerken küçük abim konuştu.

- Vücudunda ki yaraları o mu yaptı?

Kafamı evet anlamında salladım. Başımı hafif kaldırıp babama bakmak istedim. Yanakları ıslanmış ve çok dolu gözüküyordu. Yanıma doğru yaklaşınca korktum, bana zarar vereceğini düşündüm. Ama o geldikten sonra beni kendine çekip sarıldı ve içimde tuttuğum gözyaşlarımı bende bıraktım.

Biz ağlarken gözlerim ablama kaydı. Babama o kadar sinirli bakıyordu ki nedenini anlamadığım bir şekilde. Geçmişte bir olayları vardı ama hatırlamıyordum. Abilerim de çok sinirliydi ama babama bakmıyorlardı.

- Özür dilerim kızım.. Affet beni.

sarılırken sürekli bunu söylüyordu. Daha şiddetli ağlamama sebep oluyordu her söylediği. Herkes odamdan çıkmıştı sadece Yaren kalmıştı. Yanıma iyice yaklaşıp yanağımdan öptü.

- Ağlama geçti, artık asla öyle bir şey olmayacak.

gözlerine baktım. O da ağlamıştı. Beni gerçekten bu kadar çok seven değer veren kişilerin olduğunu görünce ağlamak istiyordum.

- Hapse girdi.

son dediğiyle gözlerim açılmıştı. Hakan hapse mi girmişti?

- Nasıl, gerçekten mi?

- Evet. Hastaneden rapor almıştık ya, bir de sen ifade vermiştin. Hepsinin sonucunda beş ay kadar hapiste kalacağını öğrendik. Korkma artık, güvendesin.

- Öyle miyim gerçekten..

- Evet, sana hiçbir şey yapamaz.

- Polisler Hakanı götürürken bana "Pişman olacaksın." dedi. Beni öldürecek o..

- Hiçbir şey yapamaz. Korkma, ailen arkanda senin. Tamam mı?

- Tamam..