SADİST +18

28. Bölüm -Plan-

Mert beni sakinleşmem için oradan uzak bir yere götürmüştü, bir süre ağlamaya devam ettim. Hiç beklemiyordum böyle bir şeyi. Alt üst olmuştum diyebilirim.

- Tamam ağlama artık, demek ki böylesi doğru değilmiş.. Senin için doğru kişi o değilmiş, Bade yıpratma kendini..

ağlayıp ona bakarken,

- Hayır ya.. Hayır. Ben onu istiyorum Mert. Anlamıyorsun beni.. Yapamıyorum.. Ne kadar kötü olduğuma baksana..

dedim. Bana acıyan gözlerle bakıyordu.

- Ben.. Bir şey yapacağım. En başından beri yapmak istiyordum ama belki beni görünce yumuşar dedim.. Olmadı.

- Ne yapacaksın?

ona, en başından beri düşündüğüm o planı söyledim.

- ...

- Bade, saçmalama. Bunu yapamazsın, ailen ne düşünür ne hisseder hiç umurunda değil mi?

- Başıma gelen her şey onlar yüzünden.. Biraz onlar üzülsün.. Ya ben ne yapayım, şu halime bak.

Söylediğim plan onu çok şaşırtmıştı. Üzgündü benim için ve mutlu olmamı istiyordu.

- Yanımda mısın Mert?

dedim üzgün gözlerle. Ona gerçekten ihtiyacım vardı bu konuda. Bir süre durdu sonra kafasını evet anlamında salladı.

- Yanındayım.

Hakan*

Ecemle ayrılıp evime gitmiştim. Bütün gün Badeyi düşündüm. Uzun sonra görmek beni etkilemişti. Gülen gözleri Ecemi görünce kaybolmuştu. Onu öyle bırakmak istememiştim ama arkasından da gidemezdim. Akşam saatlerinde Ecem evime geldi. Biraz oturduk beraber, gözüm sürekli dalıp Badeye gidiyordu. Yine dalmış giderken Ecemin sesini duydum.

- O kız kimdi?

sesi duyunca irkildim. Kısık sesle cevap verdim.

- Hapse girmeme sebep olan kız.

- Ha şu biraz bahsettiğin.. Gerçekten salakmış.

diyince Eceme baktım. Tek kaşım havadayken.

- Hiç senin gibi çocuk hapse attırılır mı?

içimden göz devirip sahte gülümsemem ile cevap verdim.

- Ne yapılırmış benim gibi çocuğa?

- Sevilir.. Öpülür..

dedikten sonra bana yaklaştığını farkettim. Ama bütün modum düşük olduğu için ona sadece bakıyordum. İstemediğim için onu kaçıracak bir cümle söyledim.

- Evlensek mi biz ya? Baban da tanıyor beni hem.

Yaklaştığı kadar uzaklaştı, gözlerini açmıştı ve boncuk boncuk terlediğini gördüm.

- Evlenmek mi.. Yok olmaz!

- Neden?

- Çünkü şey, daha erken.. Ben küçüğüm.. Hem daha çok tanışmıyoruz ki..

ecel terleri döküyordu resmen. Acıyordum o haline.

- Hatta ben eve gidiyim.. Baba demişken saat geç oldu..

- Git git.

dedim. Onu uğurladıktan sonra koltuğa oturdum. Badeyi düşündüm. Onun o masum hallerini düşündükçe kendime kızıyordum ama elimden başka bir şey gelmezdi. Geceye kadar televizyon izledim, duşa girdim.. Yapabileceğim her şeyi yaptım. Yemek söyledim, yemeğim geldikten sonra tekrar televizyon karşısına geçip uzandım. Saat epey geçti. Uykum yoktu, biraz izlemeye devam ettikten sonra telefonum çaldı. Alıp baktığımda babamın aradığını gördüm. Saat baya geç olduğu için biraz şaşırmıştım. Cevap verdim hemen hiç durmadan, sesi tedirgin geliyordu. Açar açmaz bağırmaya başlamıştı.

- Yine mi Hakan? Bana demedin mi o iş bitti diye? Ne bu şimdi, bu haber ne?

- Ne oluyor baba? Ne diyorsun?

- Badeyi kaçırmışsın yine, onu söylüyorum!

- Ne kaçırması, hayır ben evde oturuyorum?

- Haberler öyle demiyor ama, kaçırılmış kız.

- Ne? Bade kaçırılmış mı?