hate

iki

Mehmedin dedikleri içten içe onu rahatsız etmişti.Dediği gibi eğer aklına bir şey koyarsa yapardı.Bunu düşünmekten yorulduğu için masasının başına geçti.Bir şeye canı sıkılsa,üzülse çizerdi.Derdini sıkıntısını götürürdü adeta.Uzun bir süre kalkmayı düşünmüyordu ki kapının çalınmasıyla zorunda kaldı.

-Gir!

-...Sultanım.

-Efendim Afitap Kalfa.Ne için geldin?

-Sultanım Şehzade Mehmed için ayrı bir harem kurulması icap eder.İstediğiniz cariyeleri seçmeli gereken hazırlığı yapmalısınız.

-Harem içinde harem mi olacak?Sancağa gidecek zannediyordum ben.

- Bir şehzadenin zamanı geldiğinde hususi haremini kurması icap eder.Karşımızda artık bir çocuk değil yiğit bir şehzade var.Usule riayet etmek esastır Sultanım.

-Yapmak zorunda mıyım?

-Maalesef Sultanım.Haremi yönettiğiniz için siz yapmak zorundasınız.

-Beyefendinin haremini de biz yapalım.

-Efendim Sultanım.

- Bir şey yok gidelim.

-Buyrun.

Hareme geldiği vakit sıraya dizilmiş cariyeler gördü.Yapmak istemiyordu lakin zorundaydı.Mal beğenirmiş gibi hissediyordu kendini.Midesini bulandıran da buydu zaten.Bir süre gezindi.

-Adın ne?

-Benan Sultanım.

Güzel ve çekici bir hatundu.

-Geç bu tarafa.

Ardından bir hatun takıldı gözüne yanına gitti.

-...Kaç yaşındasın?

-On yedi Sultanım.

- Sen de geç...Sen...nelere kabiliyetin var?

- Çok güzel ud çalarım Sultanım.Altın nakış işleri bir de şiir yazarım.

- Sen de geç.

Bir süre gezindi.Birkaç cariye daha seçtikten sonra en sondaki cariye takıldı gözüne.Pek güzel alımlı bir hatundu.Yüzünde bir gülümseme ile yanına gidip sordu.

-Adın ne?

-Mihri Sultanım.

-Sen de geç şöyle.

İşi bittikten sonra Afitap Kalfaya fısıldadı.

-Halvete Mihri Hatun gidecek...Bundan sonra sen seçer gönderirsin.Ben uğraşmam.