hate

elli iki

Mehmed karısının dediği gibi hayata dönmeye çalıştı onunla.Eskisi gibi olmaya çalıştı.Lalenin yardımı çoktu bu konuda.Onu güldürmeye çalışıyor eğlendiriyor arada dışarı zorla çıkartıp ormanda gezi yapıyorlardı.Doğruyu söylemek gerekirse iyi gelmişti.Tam iki hafta sonra eski haline kavuşmuştu.

Her zamanki gibi yine bir güne uyanmışlardı.Evlilikleri artık o kadar sıradandı ki...Günde birbirlerini sadece iki kez görüyorlardı...Sabah ve akşam.Şimdi de Lale daireyi topluyor daha doğrusu Mehmedi azarlıyordu.Yerdeki elbiseleri alıp fırlatıyor Mehmed de bundan kurtulmak için şekilden şekile giriyordu.

-Bırakma yerde şu elbiselerini dedim kaç kez!!

- Sen niye topluyorsun ki?!Cariyeler toplar işte!

-Rezilliğimizi görmelerini istemiyorum çünkü!!

Üzerine doğru yürümeye başlayınca Lale geri geri yürüdü.

-Git!!...Gitsene!!..Mehmed!!

-Niye bu kadar korktun ki?

-Üzerime yürüdüğün için olabilir mi?

-Lale!

Kahkaha atınca onu taklit etti.Buna iyice şaşıran Mehmed kendini yatağa bıraktı.Lale aklını kaybetmişti galiba.Bunu çok iyi bir şekilde görebiliyordu.Onun hayatını Mehmedden önce MÖ Mehmedden sonra MS diye ayırabilirdi.

- Lale?

-Hmm.

-Uyuyalım mı tekrardan?Daha gün doğmamış.Hava karanlık...Sabah namazından sonra babamın yanına gidiyoruz.Sevgili üvey annem ve sorunlu kız kardeşi orada olacak.Kuvvetli bir şekilde uyanmak istiyorum.

O sırada koltuğa uzanmış olan Lale arkasını döndü ve böyle yaparak kabul ettiğini göstermiş oldu.İkisi de derin bir uykuya daldı.Dün Mehmed gece yarısı gelmiş Lale de haremdeki eğlenceden gelmişti.Hayli yorgundular bu nedenle.Sabah ezanı okunduğunda Mehmed hızla kalkıp haykırdı.

-...Lale!..Lale!..Kalksana!!

-...Aptal mısın Mehmed?!Uyuyan insan böyle kaldırılır mı?!