hate

sekiz

Çenesindeki ellerini itip koşacağı vakit kollarının arasına sıkıştırdı.

-BIRAK BENİ!!AİLEME GİTMEK İSTİYORUM BEN!!BIRAK!!

- Dur!Sakin ol!Lale!

-NEDEN ENGEL OLDUN BANA?!!BIRAK BENİ!!..Neden engel oldun?Neden?

Yere diz çöküp hıçkıra hıçkıra ağladığını gören Mehmed eğildi ve sıkıca ona sarıldı.

-...Beni aldattığını öğrendiğim gün canımın nasıl acıdığını anlatmaya dilim varmaz.Dünya başıma yıkıldı sanki.Onca çektiğim acıdan sonra bu yük ağır geldi bana.Hayatımda ilk defa Yüce Rabbime isyan edecek vaziyete geldim.Ben nasıl bir günah işledim ki bana bunları reva gördü diye yakardım.Ben nasıl bir günah işledim ki beni böyle imtihanlarla sınıyor diye düşündüm...ama bir cevap bulamadım...bulamadım.

Uzun bir süre ağladı kollarında.Nasıl teselli edeceğini bilmiyordu.Kollarındaki kızın böyle yürek yakıcı bir şekilde ağlamasına içi ezilmişti.Bir süre hıçkıra hıçkıra ağlamaya devam etti.Sakinleştiğinde ayrılıp kucakladı onu.Lale de ağlaması kesilen bebekmiş gibi masum bir yüz ile çenesini omzuna yaslamış boynuna sarılmıştı.Başı ağrıdan çatlıyordu.Bu yüzden çenesini daha da yerleştirip başını başına yasladı ve tuttuğu kaftanını sıktı.

Kucaklayıp kimselere görünmeden dairesine götürdü.Yatağa uzattığında uyuduğunu fark etti.Yüzü ne kadar da  çökmüştü?Yanağını okşayıp alnına hafif bir buse bıraktı.Bu durumu babasına kesinlikle haber etmeliydi.Bilmeye hakkı vardı.Has odanın kapısına geldiği vakit ağalara döndü.

-Hünkarımıza geldiğimi haber edin.

-...Buyrun Şehzadem.

-...Hünkarım.

-Hayrola Mehmed ne bu telaşın?

-...Dilim varmıyor.

-Söylesene.

-...Lale.

- Ne oldu Laleye?

-...Az önce...Lale Hatun canına kıymak istedi.

- NE DİYORSUN SEN MEHMED?!İYİ Mİ O?!BANA YAŞADIĞINI SÖYLE ÇABUK!

-Yaşıyor...durumu iyi...Dinleniyor şu an.

- LALE!